Equestria: W poszukiwaniu azylu

[KougatKnave3]

- Przypomina mi pani, moją mamę - powiedziałem do fioletowej.

[Arcybiskup z Canterbury]

Klacz zaśmiała się. - Mów mi Twilight. Znam kogoś, kto mógłby pomóc ci przegnać koszmary. Co ty na to? - zapytała. Na twarzy Pinkie znów zagościł przekonujący uśmiech.

[KougatKnave3]

Niepewnie kiwnołem głową.

[Arcybiskup z Canterbury]

- No, to ruszamy. Mam nadzieję że Zecora nie będzie zła. - Twilight zachęciła jednorożca do ruszenia za nią. Pinkie tymczasem zamykała pochód. Cała grupka wyszła z domu różowej klaczy i skierowała się do lasu.

[KougatKnave3]

Idę za nimi.

[Arcybiskup z Canterbury]

Cały las pogrążony był w ciemności i brzęczeniu owadzich skrzydeł. Twilight prowadziła, a uśmiech nie schodził jej z twarzy. Mimo to, gdzieś w jej oczach widać było zaniepokojenie. W końcu znaleźli się przed domem wydrążonym w pniu drzewa. Cały obwieszony był różnego rodzaju talizmanami.

[KougatKnave3]

- Straszny.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Na szczęście jego lokatorka taka nie jest. Może tylko trochę tajemnicza... - Twilight podeszła do drzwi. Pinkie doskoczyła i zapukała, po czym odskoczyła i ustawiła się centralnie przed nimi. Przez chwilę w domu słychać było stukot, aż w drzwiach pojawiła się zebra z bransoletami na szyi i jednej z nóg.

[KougatKnave3]

Skuliłem się.

[Arcybiskup z Canterbury]

Uśmiechnęła się. Twilight i Pinkie podeszły się przywitać. - Czy to źrebak potrzebuje mojej porady? Pamiętać jednak należy, że eliksir może mieć wady. Zawalczy ból i cierpienie, należy jednak pamiętać, że tylko na sennej arenie. - powiedziała, po czym zaprosiła kucyki do środka.

[KougatKnave3]

Niepewnie wchodze do srodka

[Arcybiskup z Canterbury]

W środku paliły się lampy i latarnie ze świetlików. Gęsto rozwieszone były różnego rodzaju suszone zioła i kwiaty. Oprócz tego pełno było drewnianych masek, talizmanów i egzotycznych, tajemniczych przedmiotów. Pośrodku stał wielki kocioł z bulgoczącą, błękitną substancją. Zecora wrzuciła parę liści i ziół do niego i zwróciła się do Fiury'ego. - Powiedz mi dziecię, jak ci na imię?

[KougatKnave3]

- F... Fiu... FiuryStar.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Tutaj masz lekarstwo. Widzę, że jesteś zlękniony. Użyj go, a sen ukoi twój umysł udręczony. - mrugnęła okiem porozumiewawczo. -Dziękuję Zecoro. Pozwolisz, że znów cię odwiedzimy jeśli będzie coś nie tak? - spytała Twilight.

- W moim domu jesteś zawsze mile widziana.

[KougatKnave3]

Postanawiam niechętnie go wypić.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Myślę, że powinieneś wypić to w domu... -Pinke niewiadomo kiedy znalazła się obok. Twilight tymczasem pożegnała się z Zecorą.

[KougatKnave3]

- Ja nie mam domu.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Masz. Gdzie dzisiaj spałeś? - Pinkie znów się wyszczerzyła. Aż dziw, że nie bolały jej mięśnie. Kucyki opuściły dom Zecory i ruszyły z powrotem do Ponyville.

[KougatKnave3]

- Ale ja nie chce być ciężarem.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Wątpię, żeby taki źrebak jak ty ważył aż tyle. - po dojściu do Ponyville Twilight ruszyła do swojego domu. Pinkie, cały czas w podskokach opowiadała o Ponyville, Elementach Harmonii, przyjaciółkach i większości mieszkańców. W końcu dotarli do jej domu.

/ (Gustowny awatar)

[KougatKnave3]

< Prezent od przyjaciółki >

- To co robimy?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dostałeś eliksir. Powinieneś go zażyć i porządnie się wyspać. Potem spotkamy się w domu Twilight z pozostałymi Przedstawicielkami Elementów Harmonii. Będziesz musiał znowu opowiedzieć, co się wydarzyło... Dasz radę? - spojrzała na Fiury'ego z troską.

[KougatKnave3]

- Właśnie nie wiem. Tęsknie za mamą.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Oooch, mój ty malutki. Nie martw się, jak coś to ja im wszystko opowiem. Tylko musisz pójść ze mną. Dobrze? No. A teraz śpij. Dobrze ci to zrobi. - Powiedziała, a w jej głosie jak zwykle było dużo zapału.

[KougatKnave3]

- Dobrze. Ale będę miał trudność ze spaniem.