"Kostka Przeznaczenia" Wiej007

[wiej007]

-Nie żebym był zły ale uważaj jak rzucasz kości... gdyby chociaż jedna z nich się zgubiła dostałbym chyba załamania nerwowego. -powiedziałem lekko rzucając kości.

[Omega]

Tym razem nie mogłeś liczyć na łatwe zwycięstwo. WYpadły dwie dwójki i dwie trójki. Rainbow lekko się uśmiechnęła na ten widok, teraz miała realną szansę wygrać przynajmniej jedną rundę.

[wiej007]

Sięgnąłem po kości... w pełnym skupieniu rzuciłem nimi... nie wiedziałem co może się stać... wiedziałem że teraz albo przegram albo wygram.

[Omega]

kości potoczyły się powoli po stole. Toczyły się strasznie powoli potęgując tylko twoje zdenerwowanie. Na koniec wypadły cztery jedynki.

[wiej007]

Uśmiechnąłem się sam do siebie... czułem że wygraną mam w kieszeni. Teraz Rainbow musiałaby wyrzucić wyższą karetę by wygrać. Czekałem na jej ruch.

[Omega]

- Musi mi sie udać... - powiedziała do siebie Rainbow. Rzuciła kośćmi przygryzając wargę w stresie. Kości potoczyły się zatrzymując się prawie synchronicznie dając jej po koleji: czwórkę, dwójkę, jedynkę i trójkę.

[wiej007]

Niestety... gdyby była piąta kość miałaby małego strita ale to i tak za mało by pokonać karetę. Po chwili zabrałem kości.

 

-Niestety Rainbow...ja wygrałem tą partię. Mówiłem... Niewielu pokonało Łupieżcę. Przykro mi.

[Omega]

- Szkoda - powiedziała zpuszczając nos na kwintę - może następnym razem. Spotkajmy się przed twoim wozem ok? - zapytała szeptem, żeby nikt jej nie słyszał.

[wiej007]

-Czemu nie, a w do tego czasu... -powiedziałem wyciągając kwit z sakiewki- Ten papier daje ci możliwość odebrania nagrody za dojście do finału. Jeśli chcesz ją odebrać udaj się  do miejsc zapisów z tego co wiem jest tam przywódczyni handlarzy Tiny Pocket. Kiedy pokażesz jej kwit będziesz mogła sobie wybrać jedną z ksiąg. -po chwili położyłem kwit na stolik lecz nie był to kwit na 1 nagrodę lecz na 2... postanowiłem jej to dać jako nagrodę pocieszenia.- No dobrze, widzimy się później.-powiedziałem z uśmiechem odchodząc do swojego wozu.

[Omega]

Rainbow Dasz poszła w swoją stronę, teraz mogłeś spokojnie odetchnąć przez kilka chwil. Turniej dobiegł końca, choć szkoda że nie obyło się bez oszustów. Za kilka dni ruszacie do Canterlotu i trzeba będzie wszystkich zorganizować... tyle roboty na twojej głowie! Masz dość jak na jeden dzień, chciałbyś teraz położyć się i zdrzemnąć. Niestety czekają na ciebie obowiązki, które musisz podźwignąć, no i oczywiście spotkanie z Rainbow.

[wiej007]

Obowiązki mogły poczekać, chciałem sobie zrobić przerwę oraz spotkać z Rainbow i miałem nadzieję że nic mi w tym nie przeszkodzi. Udałem się do swojego wozu.

[Omega]

Ruszyłeś przed siebie klucząc pomiedzy wozami aż nagle spotkałeś swoją matkę. Pojawiła się nagle, jak zawsze cię zaskakując

- Niezły finał - powiedziała z uśmiechem - nie wiedziałąam, że tym razem rozdajemy tak wysokie nagrody...

[wiej007]

-Gdzie tam... parę książek, egzotycznych nasion oraz małe klejnoty... nagrody duże to to nie są. -powiedziałem z uśmiechem do matki.

[Omega]

- Nie chodzi mi o ogólną pule nagród - powiedziała z półuśmiechem - i ty dobrze o tym wiesz. Musi ci się naprawdę podobać skoro dałeś jej dwa kwity na nagrody. Nigdy wcześniej tego nie robiłeś, więc się nie wykręcaj.

[wiej007]

-Hehe...-zaśmiałem się z krzywym uśmiechem- A więc przyłapałaś mnie? Niech to...ale chyba się nie gniewasz?

[Omega]

- Nie, spokojnie - powiedziała uśmiechając się szerzej - to tylko jedna książka więcej a ona na pewno będzie zadowolona. Ale co zamierzasz zrobić względem niej?

[wiej007]

-Jakby to powiedział tata... "Mam swoje tajemnice"- powiedziałem z uśmiechem.

[Omega]

- Czyżby? - zapytała - Niech będzie. Miej swoje tajemnice. Ale powiem ci to samo co mówiłam jemu "Przede mną nic się nie ukryje" - powiedziała i poszła w swoją stronę.

[wiej007]

-Ta... tego nie zaprzeczę- powiedziałem sam do siebie po czym poszłem do swojego wozu.

[Omega]

Wokół twojego wozu nie było nikogo, może Rainbow przyjdzie później. Ale dzięki temu masz chwile by odetchnąć.

[wiej007]

Wszedłem do swojego wozu po czym usiadłem sobie w fotelu by chwilę odpocząć.

[Omega]

Przy zgiełku panującym na zewnątrz cisza w twoim wozie była niezwykle miła. Postanowiłeś się odprężyć, ale musisz pamiętać że Rainbow pewnie niedługo przyjdzie.

[wiej007]

Co jakiś czas spoglądałem za zasłony by zobaczyć czy za oknem nie czeka może Rainbow, do tego czasu chciałem odpocząć.

[Omega]

Byłeś dość zmęczony i mimowolnie uciąłeś sobie drzemkę. Obudziło cię pukanie do drzwi. Ziewnąłeś, przeciągnąłeś się i wstałeś by otworzyć drzwi. Na zewnątrz stała Rainbow Dash z torbą, w której schowane były dwie książki.

- Przepraszam, że tak długo ale nie chcieli mi wydać drugiej nagrody - powiedziała przepraszająco - ale już wszystko w porządku, mogę wejść?

[wiej007]

-Oczywiście... -powiedziałem ponownie ziewając- Chyba zdarzyło mi się trochę zdrzemnąć. Proszę wejść.- powiedziałem ustępując jej wejścia.