Matalos

- Ooooo tak... - odpowiada Multi i kładzie się na kucu, delikatnie tykając kopytami po jego szyi. Ten zaczyna się lekko pocić, maleńkie krople wody błyszczą mu na pysku. - D-dobra! - odpowiada kuc. - Powiem gdzie jest pegaz! Tylko niech ona ze mnie zejdzie!

Zbliżasz się. W uszach słyszysz nadal nieprzyjemny, świdrujący głos przywołujący ciebie do maszynerii. Im bliżej jesteś, tym twoje ruchy robią się coraz bardziej powolne, słabniesz. Twoja moc również maleje, masz problemy z utrzymaniem formy Resurrection. Najprawdopodobniej tuż przy samej maszynie nie będziesz miał zbyt potężnych mocy. O ile w ogóle będziesz jakieś miał. Jesteś bardzo blisko pokładu, kiedy nagle głos nakazuje ci wyraźnie: Zatrzymaj się!

Gdy tylko zasłoniliście oczy, poczułeś ostry zapach ozonu. Po chwili ujrzałeś fioletowe światło, pomimo zasłoniętych oczu. Oślepiło ciebie. Trwało to zaledwie kilka sekund, czułeś dziwna lekkość jak przy braku grawitacji. - Możesz już otworzyć oczy - powiedziała Twilight, chwile po tym jak wszystko wróciło do normy.

Chłopaki z kolonii trzymają się razem. brzmi treść wiadomości. Nagle dowódca wydaje ci się być bardzo znajomy. Nie wiesz dokładnie kto to, ale jesteś pewien, że był na kolonii karnej, chyba nawet należał do twojego gangu. Na razie to ty jesteś sam w centrum sterowania artylerią p.lot.

Niegrzeczny, tak nieładnie! Koszmarek zaraz ciebie nauczy, jak zgrabnie. - odpowiada postać i pochodzi kilka kroków. Czujesz delikatny zapach ozonu, wygląda na to że księżniczka używa magii. - Zastrzel ją! - krzyczy, sama szykując jakieś podejrzane zaklęcie.

Kwestia porównawcza: Wojsko Polskie =/= Gwardia Imperialna. Próba "walki" skończyłaby się po kilku sekundach. Pamiętajmy też, że Imperium ma po swojej stronie Rosjan i USA. Taka "próba zatrzymana ofensywy" skończyłaby się zniszczeniem Polski. Wojsko ma walczyć wtedy, kiedy się to opłaca, nie wtedy kiedy trzeba umierać. Ja czekam na Orków. I inteligentne dyskusje w momencie spotkania kucyków: "- Eeeeem... Witajcie? - Co to je? To różowe i kuńskie? Ty umieta sie bić?" Co do eskalacji konfliktu. Abordaże mile widziane

No to... Imperatorze chroń ziemię. Jak te wszystkie miśki mordu się zbiorą, to hohohohohoho!!!

Gwardziści to śmieszna sprawa. Podejrzewam, że co do kucy to morale ich nie rusza... "- Sierżancie! Szarżują! - Na co czekacie? Strzelać, to nie Orkowie! - Ale... niektóre są zielone... *wystrzał*" A SM to już będzie tak: "Zrzut Kapsuł Desantowych. 10 minut później Celestia ląduje na ziemi z przestrzeloną czachą. Chwała Imperatorowi i ratatatatatata do niedobitków." Tak bym to widział. Chyba... że pojawi się nieoczekiwany, cielesny inaczej sojusznik.

Z pomiędzy krzaków wychyliła się postać. Przypominała kucyka o nienaturalnie rozciągniętych kończynach, z pleców wyrastały jej czarne, długie macki którymi powoli formowała krąg dookoła polany. Jest cała czarna, nie licząc oczu koloru zgniłej trawy. Koszmarek jestem, przedstaw się mi ładnie... A może żadna krzywda na ciebie nie spadnie. powiedziała postać, spoglądając na ciebie swoimi zielonymi oczami.

Zboczeniec... Podobacz mi się ~ Multi *** Multi prostym zaklęciem usuwa mu blokadę z pyska. Ten spotląda na was zdenerwowany i mówi: - Drodzy państwo... Tu zaszło chyba jakieś nieporozumienie... Wiecie przecież, że ja bym was nie oszukał. No... Zaraz powiem wam gdzie pegaz... Jak tylko dostanę księgę... - jąka się lekko.

- Gorzej - odpowiedziała księżniczka i przeniosła się za ciebie. Zpomiędzy drzew zaczęły wychylać się pojedyńcze, czarne macki. Usłyszałeś też szept: Kto mi przeszkadza, czemu zawodza? Planów mych nie zna, ale niech nie przesadza...

- Mieliśmy przed chwilą ogłoszony alarm szpiegowski, więc na razie to siedź tutaj i nikogo nie wpuszczaj. Najlepiej zamknij drzwi - podaje ci klucz. - Ja się muszę zbierać, mam brać udział w szukaniu tego szpiega. Następnie podał ci mały, zawinięty w szary papier przedmiot i odszedł.

Twilight nic nie jest, zawiesiła ci się na szyi jak tylko ciebie zobaczyła. Gdy streściłeś jej prośbę Matalosa, pokiwała tylko głową. Pozostałe klacze były lekko zamroczone, nie licząc Fluttershy która zemdlała. RD przytuliła ciebie mocno, co wywołało oburzone chrząknięcie Twi. Zgromadzenie całej szóstki zajęło ci jakieś dziesięć minut. Kierowaliście się w stronę wyjścia, gdy nagle usłuszałeś cichy szept: Nie zawiodłam się na tobie...

Co będzie... to będzie. Mogę tylko zapewnić, że będzie jatka spiski, zwroty akcji... Itd.

- Gdzieś w tym księgozbiorze powinny być jakieś... ciekawe zaklęcia - nie podoba ci się mina, jaką zrobiła Multi wspominając o zaklęciach. - ale może najpierw uwolnimy mu usta, co? Może powie nam gdzie jest pegaz?

Nagle, spomiędzy krzaków wybiega zdyszana... Księżniczka Luna. Grzywę ma w nieładzie, niewielkie zadrapania na ciele i strach w oczach. Rozgląda się po polanie i widząc ciebie oddycha z ulgą.Podbiega do ciebie i mówi: - Musisz mi pomóc! On już tutaj prawie dotarł!

- Szlag... - mruczy Matalos. - Chodzi mi o Twilight i przyjaciółki. wiesz, AJ, RD, Flutterkę, Kin.. Pinkie Pie! - poprawia się. - No i Rarity. Bierz je i się spiesz, to kwestia życia i śmierci! Później ci wszystko wyjaśnię.

Układasz się wygodnie na nieistniejącej trawie i rozmyślasz. Jednak gdy tylko pierwsza myśl zaczyna ci się krystalizować, słyszysz szaleństwo krzaków i tupot kopyt. Coś się zbliża i to bardzo szybko.

- Hmmm... To przykre - mówi dowódca. - Dobra, już jesteśmy - mówi otwierając drzwi. Wewnątrz widzisz cały system obrony bazy. Coś dzisiaj masz szczęście...

Widzisz jak kuc stoi nieruchomo, uwięziony w magicznym polu siłowym. Nie może się ruszyć, nie może nawet nic powiedzieć. Nawet nie mruga oczami. - Złapałam go w pułapkę - odpowiada Multi z dumą. - Proste zaklęciem unieruchamiające... I mamy księgę!

- Co do... - mruczy Matalos podchodząc do ciebie. Nagle stuka się kopytem w czerep. - To jasne! Słuchaj, zmiana planów. Znajdź elementy i ruszaj poza jaskinię. Ja załatwię tylko jedną rzecz i myślę, że będzie po sprawie. Tylko musisz się posipieszyć, jasne?

- Czułabym się pewniej gdybyście... Zasłonili oczy rękami - mówi Twilight.

Sen... nie przyszedł ci łatwo. Jednak po pewnym czasie, wielu obrotach i zmianach ułożenia zasypiasz. Jesteś na polanie, gdzieś w głębi twojego lasu. Nareszcie jesteś sam, daleko od wszystkich trosk i problemów. Sam. Ale szczęśliwy. Spokojnie rozglądasz się dookoła, skubiesz senną trawę... Co robisz?

Udaje ci się. Twój atak sięga przeciwnika, ale... Nie czujesz oporu, gdy ostrze przechodzi przez ciało. Widzisz też, jak Mastemar rozmywa się w powietrzu. - Co jest? - słyszysz wołanie Matalosa zza twoich pleców. - Załatwiłeś go?

- Wielu z nas zadaje sobie to pytanie chłopcze - mówi major. - Już niedaleko - dodaje, jakgdyby sam do siebie. - Masz do kogo wracać? - pyta się niespodziewanie.