Matalos

Struktura wydaje się być odporna na twoją magię. Odpycha twoje zaklęcia i po prostu dowiadujemy się coraz więcej o sobie. - Nie mogę - odpowiada Smite. - Coś blokuje moje moce...

- To papatki - zakrzyknął kuc i usłyszałeś jak głośno tupie kopytami uciekając. Kiedy wydawało ci się, że zaraz wybiegnie przez drzwi, tupot zatrzymał się. - No! Wiedziałam, że to go zatrzyma - mówi zadowolona z siebie Multi. - Otwieraj oczy panie ładny. Mama z kolegą do pogadania...

Matalos "Tree Pony" - multisesja (nie pamiętam czy ma jakąś nazwę a nie chce mi się sprawdzać).

Mam... chyba mam problem. Nawet kilka. - Nie umiem nakłonić siebie do pracy. Jak się za coś biorę, to zajmuję się tym przez chwilę z olbrzymim zapałem a potem... "Zrobię to później". Cud że oceny mam dobre. - Mam wahania nastroju. Raz jestem szalenie wesoły, żartuję i tak dalej, a jakiś czas później smutek... I tak kilka razy dziennie. - Nie jestem pewien praktycznie niczego. Jak coś piszę, to sprawdzam ze dwa razy, potem i tak usuwam bo boję się czyjejś reakcji. Nie umiem siąść i powiedzieć czegoś szczeże. Zawsze przynajmniej dwa razy się zastanawiam. I nie chodzi tylko o emocje, ale i też o odpowiedzi ustne itd. - Gadam do siebie. Podobno to nic złego, ale ja się po prostu boję. Że coś jest ze mną nie tak. - Psychopata... po części. Lubię wyobrażać sobie ból innych ludzi, ze szczegółami, sprawia mi to przyjemność. Nie mam wyobrażeń osób na których mi zależy, ale boję się że i do tego dojdzie. A potem... - Nie rozmawiam. Tak szczeże, o problemach i tak dalej. Boję się odrzucenia i braku wysłuchania. Po prostu uśmiecham się fałszywie i mówię "Nic". Awatar Forumowy daje mi poczucie anonimowości... Wolności myśli... Dlatego piszę to tutaj, a nie mówię komuś...

- Dziękuję - odparł radośnie kucyk chwytając książkę. - To teraz zamknijcie oczy i czekajcie na niespodziankę... - Niespodziankę to ty dostaniesz prosto w pysk cwaniaku... - muruczy Multi pod nosem. - Co mówiłaś? - pyta ją kuc. - Nic - odpowiada klacz zamykając oczy.

Cawdie kiwa głową, bierze toastowego łyka i wychodzi, pod pretekstem "załatwienia kilku spraw". Wreszcie jesteś sam. Należy ci się, po tym co przeszłeś.

- Długo już służysz w armii?

Mastemar blokuje twoje ciosy, ale robi to powoli i niezgrabnie. Bardziej blokuje niż próbuje jakiś kontr. Nagle zauważasz, jak odsłonił swój bok. Jednak czy to część jego taktyki, czy karygodny błąd... Nie wiesz.

- Nie mam bladego pojęcia - odpowiada wpatrzony w strukturę. - Lepiej się trzymajmy z dala od tego czegoś. Konstrukcja wychyliła się ponad piaski i zatrzymała się. Wygląda jak kamienny dysk rzucony na miasto. Choć... słyszysz cichy szept.

- Jak widzę, Eldarzy mają gdzieś Titani Planetarium krążące nad ich głowami... Załoga! Szykować torpedy cyklonowe, bomby wirusowe i blokady psioniczne. Namierzyć obcego Eldara i Lorda Necronów. Ale jeśli który z was wystrzeli zanim wydam rozkaz... Osobiście wrzucę go do Immaterium!

(zobaczysz XD) - No - powiedział Matalos do komunikatora, kierujac swoje słowa zarówno do Tau jak i Necronów - widzę, że macie tutaj mały bałagan... Byłoby szkoda gdyby ktoś... Pomógł jednej ze stron. Chcecie mnie przekonać, czy też wolicie zostawić sobie tą sytuację patową? Kto da więcej!

Matalos opluł się popijanym olejem silnikowym, widząc atak Eldara. - TO BYŁ CIOS PONIŻEJ PASA!! - zakrzyknął. - cała moc do silników, przejść na orbitę planety! Naładować działa, ale nie strzelać, chyba że oni pierwsi zaczną. Przyszykować program HULKRETH! Wszyscy na stanowiska bojowe. W tytanie rozbrzmiały syreny alarmowe, żołnierze udali się na stanowiska bojowe a Matalos wycierał szatę z oleju.

Tytan planetarny. Dzieło Adeptus Mechanikus spokojnie lewituje w przestrzeni kosmicznej, nieniepokojone przez nikogo. Serwitorzy z mechanicznym skrzypieniem przechadzają się po pokładzie jednostki wielkości Plutona, wyposażonej w wszystkie znane ludzkości rodzaje broni. W centrum dowodzenia, wygodnie rozłożony na fotelu spoczywa Matalos, kapłan maszyny i opiekun Tytana Planetarnego. Spogląda przez teleskopy, obserwując walkę z nekronami. - Fascynujące... Oby tak dalej chłopaki, a może się przyłącze.

Kuce... Właściwie to jaki mają interes w przejęciu i ponyfikowaniu ludzkości (odkryj najpierw gdzie są zyski) ? Bo to właśnie kopytne wychodzą w tym interesie najlepiej. Masa nowych obywateli, nowe technologie, większe terytoria... Same zyski. A co zyskują ludzie? Kopyta oraz róg albo skrzydła? Coś jeszcze? Nie sądzę. Więc ten wynik jest na minus dla ludzkości. Jeśli istnieje bariera, to w jakim celu? Odgradza "lepsze" kucyki od "złych" ludzi? Więc, mamy segregowanie rasami. Jesteś człowiekiem, więc jesteś be i nie przejdziesz do Kucykowa. Jeśli chodzi o idee "POZ nie musi przymusowo ponyfikować" to niestety, ale POZ uważa że najlepiej jest kogoś "szybciej" skucykować niż czekać na decyzję.

- Tsk - syczy twój przeciwnik, wykonując unik przed twoim ostrzem. Minąłeś go o włos. Mastemar cofa się, wydaje się być nienaturalnie zmęczony.

- Skąd pochodzisz? - pyta spokojny.

Szał ciał i fajerwerki z tej okazji. *** Widzisz, że w książce zapisano zaklęcia. Bardzo silne zaklęcia. Potrzebowałbyś więcej czasu i mniejszej odległości od księgi aby je odczytać. - To daj mi ją! - odzywa się kuc. Multi tylko kiwa głową z niezadowoleniem.

Po chwili wrócił Cawdie, lewitując przed sobą tacę. Były na niej dwie, nieoznaczone butelki. Położył je przed tobą i magią usunął kapsle. - To zdrowie? - rzucił nieśmiało, unosząc butelkę.

- Niektórzy - odpowiedziała sucho. Następnie zamilkła. Nie odzywała się przez krótką chwilę i nagle zatrzymała się. - Moglibyście zasłonić oczy? -spytała.

Jakby dało się wpisać mnie na listę do Znajdź komuś Cutie Mark, to byłbym, szczęśliwy.

Dajmy mu CM w postaci wiśniowego eliksiru którego tak pragnie... A talentem będzie... Pisanie krótkorozdziałowych tasiemców.

Co lubię... Myślałem nad tym całkiem długo i wybieram: KUSZĘ Jak wy wszyscy będziecie rozkładać wasze miniguny... To ja będę sobie hasał wraz z jakąś grupą rekonstrukcyjną.

Na razie mam kilka luźnych pomysłów. Czy coś z tego wyniknie... Przekonacie się. Ale na pewno będą to coraz to większe starcia, pełne patosu, epickości itd.

Więc, jako że ostatnimi czasu kusi mnie, żeby pisać jakieś sceny bitewne... To napisałem cuś. Z Warhammera 40.000. Krótkie starcie, brak zobowiązującej fabuły... Jak będę miał coś więcej z tym uniwersum związane, to tu zamieszczę. A na razie trzymajcie to: https://docs.google.com/document/d/1IyuFQcneLGBkmm_be5h3V3d8lqrHNjJbgH9OzhGoLkI/edit