KougatKnave3

przeciągam się na łózku i zeskakuje z niego. Zaczynam się szykować by wyglądać ładnie... wiem jak to brzmi w ustach faceta. Po przygotowaniu się, schodzę na śniadanie.

Ciekawe czy mu się udało uciec... no cóż. Jutro się dowiem. Teraz staram się zasnąć.

Jezu... zamiast podmieńca który gwałci Twilight, jestem ja który ją gwałce... zajebista różnica.

Przygotuje się do spania a następnie kładę się w swoim łózku by oddać się snu. Panie podmieńcze który gwałci Twilight? Przyjdziesz znów? Bo znając moje życie, oczywiście że kurwa tak.

Zmuszony wręcz. Idę do swojego pokoju czy mieszkania, nie wiem gdzie mnie usadzili, i przygotowuje się do snu.

- Ja muszę iść, widzisz że nie dadzą nam zostać. Przyjdę jutro - powiedziałem do niej wychodząc zmuszany do tego przez... motyle? Allahu jak ja nisko upadłem.

Odwzajemniam pocałunek i tule ją delikatnie by nie stała się jej krzywda...

- ... i jeszcze ślub. Ale mamy jeszcze czas - powiedziałem z uśmiechem do niej.

Odwzajemniam... teraz pozostaje tylko jedna sprawa.

- Chyba będzie trzeba poznać twych rodziców...

Pokazuje jej kartkę... nie wiem czy będzie szczęśliwa więc się uspokajam... co się stanie zależy od jej zdania.

Odzyskuje trzeźwość... ucieszony jestem ale i zaniepokojony. Zajebiste kurwa zrobiłem wrażenie na jej rodzicach. Pomyślą że specjalnie ją zbrzuchaciłem by zmusić ją do ślubu... kurwa ja i moja pesymizja. Wstaję z uśmiechem i tulę Twilight.

Patrze na to zdziwiony... ona... jednak urodzi? Świat zaczyna wirować, czemu ja widzę cztery kartki? Zajebiście, zemdlałem na wieść że jednak będę ojcem... z gwałtu.

Podnoszę tą kartkę i zaczynam ją czytać by wiedzieć czy mogę to przekazać Twi.

- JASNE... MICHAEL! JAK TAM RODZINKA?! JAK U CÓRKI? JAK SOBIE RADZI NA COLEGU?! - powiedziałem. Nie ma nic zajebistego według Trevora jak normalna rozmowa podczas spierdalaniu glinom. Mi też się w ogóle podoba więc stosuje to często. Nawet jak spadamy z wysokiej wysokości, ale to się raz zdarzyło Pijany  byłem i pomyliłem auto Trevora z samolotem.

Opowiadam jej to co się stało i że ją zabrali wtedy i uśpili oznacza to że jest w ciąży... raczej była niestety. Mówię to o poronieniu jak najbardziej delikatnie. Po skończeniu opuszczam głowę.... smutny.

- Leż... jesteś jeszcze słaba - powiedziałem z troską.

Podnoszę głowę i delikatnie tulę Twilight.

- Cieszę się że nic ci nie jest...

Podchodzę i siadam koło niej. Jeśli nie wybudzi się do godziny... zasypiam na krześle kładąc głowę na łóżko.

ja pierdole, znów nie logiczne... idę za nim zaciekawiony czego odemnie chce ten motylowy Iron Sheik (zapaśnik WWF)

Mam nadzieje że żyje... nie będę mógł dojść do siebie jeśli coś jej się stanie... czekam dalej jak wytrwały kochanek na swą miłość.

Czekam cierpliwie aż operacja się skończy... nerwowo czy ona przeżyje to wszystko...

- Dobrze - powiedziałem i biorę Twilight do szpitala by się nią niemal natychmiast zajęto. Jak nie wezmą jej, to robię klasykę... czyli awanturę.

- Wszystko gra księżniczko? - spytałem się jej z troskom.

- On przyczynił się do twego wskrzeszenia, to prawda. Od dawna był tajemniczy, beznamiętnie podchodził do wszystkiego był za to agresywnie nastawiony do innych... prócz podmieńców. Jakiś czas po twojej śmierci zniknął i pojawił się niedawno. Poza tym czuje ze ma związek z sprawą kryształowego cesarstwa.

Staram się zrobić coś by tak nie latała.

- Trzeba coś zrobić... ona umiera...