Posealor zwany Pose

- Poczekajcie chwilę... Weszłam do stodoły i pierwsze, co rzuciło mi się w oczy, to widły. Wzięłam je, mając nadzieję, że Applejack nie pogniewa się za to.

- W porządku. Podszedłem do Urana i pomogłem go podnieść, a następnie posadzić i zapiąć. Potem sam usiadłem na miejscu i się przypiąłem. - Orkiestra, masz jeszcze tą rakietnicę?

Położyłem Urana na podłodze i odsunąłem się, żeby zrobić miejsce Skalpelowi. - Uff... Jak dobrze, że wracamy...

- No... Dobrze, daj coś...

- Och... Nie, nie trzeba... Magia mi wystarczy... Ewentualnie w lesie coś znajdę.

- No... Dobrze. To chodźmy...

(Marina nie zdejmowała ochraniaczy po locie.) - Umm... N-na pewno chcecie to zrobić?

Rozejrzałam się. - Teraz... Nie wiem. Moc mnie tu przywiodła, ale nie wiem w jakim celu. Rozejrzycie się po okolicy, a ja pomedytuję.

- No... D-dobrze. Postaram się. Odwróciłam się i wyszłam z domu, kierując się do stodoły.

- Och... Nie, nie mogę puścić ich samych. Ale... Boję się...

- N-naprawdę tak myślisz? Więc... Co powinnam zrobić?

- Ale... Jak możesz tak mówić? Tu chodzi o WILKI! DRZEWNE Wilki!

- Ale... Ja się boję, że tym razem jednak wejdą...

- Applebloom i reszta... Chcą pójść do lasu... Polować na drzewne wilki!

- No tak... Nie mam czasu jej szukać, musicie mi pomóc!

As you wish. But later. Post#2: Jest ciąg dalszy. Poczytajcie sobie. Słodka Celestio... Proszę więcej nie pisać double-postów. Druga sprawa: temat będę miał na oku, bo za dużo tu jednozdaniowych postów, które nic nie wnoszą tutaj. Wystarczy, że przejrzałem kilka stron na krzyż. ~Emronn Postaram się, by to się nie powtórzyło. Przy okazji, dzięki za warna. ~ posealor Ściągnięty warn. W miarę możliwości proszę o edycję posta, zamiast pisanie następnego, chyba, iż aktualizacja jest na tyle znaczna, że tego wymaga. Miłego dnia. ~Emronn

Pobiegłam szybko do nich. - Twilight! Pinkie! Gdzie jest Applejack?

- D-dobrze... Zaraz w-wrócę... Pobiegłam galopem do domu i gdy tylko tam dobiegłam zaczęłam szukać... Kogokolwiek.

- Aha... R-rozumiem... Ja... Eee... Skoczę na chwilkę do domu i... P-pójdę z wami... D-dobrze?

- Ale... W-wilki? Nie boicie się? To jest... N-niebezpieczne...

- Hej. Nie możecie mi tego zrobić... P-proszę...

- H-hej... Obiecałyście, że wilki i niedźwiedzie dzisiaj darujecie...

- Okej, już... Podszedłem szybko i podniosłem Urana. Był cięższy niż sądziłem, ale dałem radę. Zarzuciłem go sobie na plecy tak, jak uczyli w akademii.

Odstawiłam lotnię na miejsce, ale ochraniacze sobie zostawiłam.

Wzięłam swoją lotnię i ruszyłam za nimi.