Posealor zwany Pose

- Och... Przepraszam... Już się nie odzywam. Może... Poczekam na zewnątrz?

- Lubię zwykłe dekoracje. Naprawdę. Są takie... Nieprzesadzone.

Green Timid. Jest nieśmiała, ale uprzejma. Marina. Lubi pomagać innym. Proszę bardzo. Nie musisz dziękować.

Gdy tylko moje kopyta straciły kontakt z podłożem, podciągnęłam je do siebie. - Och... Tylko... Proszę, nie leć w-wysoko... B-boję się w-wysokości...

Strzepałam z siebie tyle błota, ile mogłam. Normalnie przywołałabym wodę i się opłukała, ale w tych warunkach i tak nie miałoby to sensu. Pomogłam pegazowi wstać. - Nie wiem... Jak na razie to próbuje zatopić tylko Canterlot. Może jakbyś zdjął zbroję, to byłoby ci łatwiej?

Nie musiałem zastanawiać się ani chwili. - Uran pomoże mi uzbroić ładunki, a Stefek będzie nas osłaniał.

Ruszyłam bez słowa za pozostałą dwójką, trzymając nisko głowę. Nienawidziłam piorunów...

Rozejrzałam się nerwowo. - Myślę, że lepiej będzie jak najpierw wyjdziemy z miasta... Chodź z nami, tu nie jest bezpiecznie. Później porozmawiamy.

Umieściłem strzelbę w gnieździe na plecach i wziąłem ładunki. - Tak jest. Mogę wziąć kogoś do pomocy? (Tak z ciekawości... Gdzie Uran, Rayan i inni których umieściłem w podaniu?)

Zatrzymałam się kilka metrów od ogiera. Bałam się podejść bliżej, żeby również nie utknąć. - Spokojnie, zaraz cię wyciągniemy! - zawołałam w jego stronę. Używając magii zaczęłam ciągnąć go w górę. - Nal, pomóż... Sama nie dam rady...

- Dobrze. Poczekam na ciebie. Rozejrzałam się dookoła. Tak bardzo podobał mi się ten wystrój...

- No dobrze... Nie będę zmuszała cię do przyjęcia pomocy. Może... Poszłabyś ze mną na mały spacer?

- Wiem, że sobie radzisz. Ale gdybym ci z czymś pomogła, to miałabyś więcej czasu dla siebie... I dla przyjaciółek. Poza tym, bardzo chętnie ci pomogę.

- Ja... Lepiej. Dużo lepiej, dziękuję. A jak twoje zwierzątka? Może pomóc ci w czymś?

- Nie... Tak... Ale to później. Na razie chciałam... Porozmawiać. - powoli weszłam do środka. - Jak się czujesz?

Uniosłam kopytko, wzięłam głęboki oddech i zapukałam. - Fluttershy, to ja, Marina. Mogę wejść?

- Dziękuję. Więc... Do zobaczenia o szesnastej. Wyszłam z biblioteki i skierowałam się prosto w stronę domku Fluttershy.

- Nie... Tylko... Spotkajmy się tutaj wszystkie o szesnastej. I... Byłabym wdzięczna, gdybyś... Mogła mi trochę pomóc... Wiesz jak trudno mi o tym mówić...

- Och... No tak, zapomniałam... To może... Zostawmy ją, jak Rainbow wróci, to im powiemy... To idź po Rarity, a ja po Fluttershy, dobrze?

- Dobrze... To... Pójdę po Fluttershy, a ty po Rarity i Pinkie, dobrze? Chciałabym, żebyśmy wszystkie spotkały się tutaj o szesnastej, jeśli to nie problem... Applejack już powiedziałam...

Uniosłam uszy do góry, próbując określić z której strony dochodzi wołanie. Cały ten hałas wokół nie ułatwiał mi tego. - Słyszę... To... Chyba stamtąd. Ruszyłam w stronę z której dochodziło wołanie tak szybko, jak pozwalało mi na to błotniste podłoże.

- Ojej, prawie zapomniałam... Masz czas dzisiaj popołudniu? Chciałam... Powiedzieć o sobie reszcie...

- Chodzi co o zwierzęta? Dużo. Setki, tysiące... Może nawet więcej...

- O zwierzętach... No... W większości takie jak tutaj, psy, koty, motyle... Ale niektórych nie ma, jak mantykor, czy smoków... Nie wiem co mogłabym powiedzieć, a wyliczanie wszystkich zbyt długo by trwało.

- Nie wiem... Najchętniej w ogóle bym o tym nie mówiła... Tam praktycznie nie zostało nic, za czym bym tęskniła, więc... Nie chcę do tego wracać...