Posealor zwany Pose

- Jabłka mogą poczekać, a ty naprawdę musisz odpocząć... Zbyt ciężko pracujesz... Proszę, martwię się o ciebie...

- Ale... Całą noc? Zamęczysz się. Idź spać, proszę...

- Applejack! Nie mów, że nie spałaś całą noc...

Wstałam z łóżka i podeszłam cicho do Applejack. Gdy byłam tuż obok niej, szturchnęłam ją bardzo lekko w bok i odezwałam się szeptem. - Applejack... Śpisz?

Jeszcze przez kilka chwil leżałam spokojnie. Potem wstałam i rozejrzałam się dookoła.

Kolejny (ostatni) rozdział pojawi się w przedziale od tygodnia do 3 miesięcy... W zależności od chęci i dostępności czasu.

Leżałam bez ruchu, udając że nadal śpię i nasłuchiwałam jakichkolwiek odgłosów. Ostrożnie podciągnęłam koc wyżej.

Położyłam się, przykryłam kocem i zamknęłam oczy. Chciałam jednak poczekać aż Applejack wyjdzie. Przy odrobinie szczęścia uda mi się nie zasnąć do tego czasu.

Idzie. Historia jest już wymyślona i dopracowana w szczegółach, aż do samego końca. Problemem jest tylko znaleźć czas i chęci do spisania wszystkiego.

- Tego typu zagadnienia zawsze są trudne, bo jedyne na czym można się opierać, to domysły... A co do tych nigdy nie można mieć pewności. Po prostu... Ach... Chyba już się położę... Głowa zaczyna mnie boleć od tego wszystkiego... Dobranoc. - ruszyłam w stronę przygotowanego posłania.

- Cóż, ja... Trochę o tym myślałam i... Myślę, że światów może być bardzo dużo... Ale może się mylę i są tylko te dwa... W każdym razie... Wygląda na to, że księżniczka Calestia dużo o tym wie, ale nie trzymałaby tego w tajemnicy bez ważnego powodu. Zgodzisz się ze mną?

Spojrzałam na nią z lekkim zdziwieniem. - To... Zależy co masz na myśli. Ja pochodzę z innego świata.

- Tak... Wszystko w porządku, trochę boli, ale dam radę. Szybko przeładowałem i schowałem pistolet, chwyciłem pewniej strzelbę i ruszyłem za resztą oddziału. Mimo bólu nóg nie pozwoliłem sobie zwolnić.

- Aha, rozumiem... Przyjęłam poprzednią pozycję, znów skierowałam się w stronę okna, ale teraz zamknęłam oczy. Starałam się nie myśleć o niczym.

Miałem na swoim starym telefonie emulator snes'a i Finale 4, 5, 6 (nie wiem czemu szóstka miała trójkę w nazwie, ale szczegół) i przez całe 3 lata w liceum nie grałem praktycznie w nic innego (w internacie nie pozwalali trzymać laptopa), ale te gry były takie " ", że i tak mi się nie znudziły. PS. W szóstce był ciekawy motyw, że po śmierci wraca się do ostatniego miejsca zapisu, zachowując doświadczenie z momentu zgonu. Kochałem zapisywać na początku gry, jechać dalej przy save'ach z emulatora i umierać na 99 poziomie. Start the game with max lvl. :3

Spojrzałam pytająco na Applejack. - Czy... Chcesz o czymś porozmawiać? O czymś innym niż znów przepraszać za związanie mnie?

- Dobrze, dziękuję. Ale... Jeszcze trochę posiedzę, jeśli nie masz nic przeciwko. Wciąż nie ruszałam się z krzesła, nadal gapiąc się w okno.

Słysząc, że przyjaciółka wróciła spojrzałam na nią i uśmiechnęłam się. Nadal siedziałam w miejscu.

Mruknęłam coś w odpowiedzi i siedziałam dalej bez ruchu.

Znów spojrzałam w okno i zastanowiłam się chwilkę. - Hmm... Nie, nie rób sobie kłopotu. Jedna noc na dole na pewno mi nie zaszkodzi, a ty też musisz być zmęczona. Tak ciężko pracujesz... Poza tym, nie będziesz musiała mnie jutro na dół znosić.

- Tak... Chyba masz rację... To... Gdzie mogę się położyć?

- Nie, naprawdę są... Ou... Palnęłam głupotę... - uśmiechnęłam się przepraszająco. - Przecież wczoraj nie jadłam... Przepraszam, zapomniałam... Miałam na myśli te, przy których ci pomagałam...

- Co? - skierowałam wzrok na Applejack. - A... Nie, po prostu... Zamyśliłam się. Eee... Dobre te kanapki, lepsze niż wczoraj.

- Dziękuję. Tobie też. - z tymi słowami wzięłam kanapkę i zaczęłam jeść, nadal wpatrując się w okno.