darkangelPL

- Wytrzymuje, bo zimny jestem tylko dla twoich braci... - powiedziałem spokojnym głosem - I na serio nie mamy już o czym rozmawiać... Ale powiem ci jedno... Jeśli zobaczę, że twój brat stara się odzyskać kontrolę nad sobą, to wtedy go oszczędzę i ocalę jeśli zdołam... A, i dzięki za gościnę... Po tych słowach ruszyłem do pokoju... Mam nadzieję, że Twili już doszła do siebie...

- Obawiam się, że jednak nie... - powiedziałem beznamiętnym głosem - On... Jest już stracony... Nie wiem, co konkretnie go opętało, ale to zadomowiło się w nim na dobre... Wybacz mi, ale nie potrafię mu wybaczyć, nawet mimo możliwości, że nie działał w zgodzie ze swoim dawnym ja...

Nie dziwię się, w końcu dawno go nie widziała... - Matalos?! Nie denerwuj mnie wspominając o nim... - powiedziałem poirytowany - Miałem "przyjemność" go poznać i powiem, że większego zdrajcy nie widziałem... Albo oszalał, albo nie wiem co... To on pociąga za sznurki i próbował poświęcić moje życie, by przez chaos związany z pewną mutacją uzależnić od siebie resztę! I to on chciał Twilight opętać! Jak go spotkam, to przysięgam, że ich obu zabiję... Jestem wk***iony... Ten Matalos z Mastemarem napsuli mi zbyt wiele krwi...

- Idę, już idę... - mówię, po czym milcząc udaję się do kuchni. Jak widzę, to wizje nasyłane są wtedy, gdy są pod silnymi emocjami, albo kiedy robią to świadomie... Nie dam rady tego wykorzystać, przynajmniej chwilowo, choć wiem, że mnie nie zaatakują... Ale jak tylko spróbują opętać moją Twili... To przysięgam, że będą konać w przerażających męczarniach... Żadnego z nich nie oszczędzę...

Statek "Falcatae-N7" wznosi się i znika w osnowie...

Odcinek był zarąbisty, szczególnie gdy obejrzałem go z napisami Somber... Jak dla mnie, to na serio za mało gadał, ale przecierpiałem... Jedyne co mnie wnerwiło, to "atak klonów" - tylko po ok trzy curie marki dla każdej płci kuców tła, tylko kilka wersji wyglądu kuców... Wiem, że takie zabiegi już stosowano, ale w tych odcinkach to był zbyt perfidnie widoczne... Ale dzięki niektórym elementom, jak rzut księżniczką Cadence, to wybaczę tą niedogodność...

Podbiegam do Twilight i biorę ją na ramiona po czym delikatnie kładę ją na łóżku... Zap***dolę Mastemara za to, co zrobił mojej iskierce... Nie będę się wtedy oszczędzać i dopilnuję by cierpiał największe katusze... - Tasty, będziesz musiała nam wiele wyjaśnić... - mówię dość srogim i zimnym głosem, po czym patrzę na Twilight - I chciałbym cię prosić o pomoc przy ochronie mojej maleńkiej... Nie chcę by się to powtórzyło... Nie chcę by była podatna na kogokolwiek manipulacje... Szczególnie Mastemara i Matalosa... Zwieszam łeb, po czym kładę się obok Twili i przykrywam ją swoim skrzydłem... Moja maleńka... Moja ukochana... Tak bardzo bym chciał, byś była wolna od tego wszystkiego...

Szybko wracam do pokoju... Symbol jest niepokojący, ale potem się zajmę głowieniem nad ich zastosowaniem... Teraz mam ochotę na odpoczynek i miłe spędzenie czasu z Twilight w pełnym spokoju...

Proste, zajmie mi to tylko chwilkę... A potem, tylko chwila dla nas... - Zaraz wracam, Twili... Tylko nigdzie mi nie odchodź... - powiedziałem z uśmiechem, po czym poszedłem zrobić to, o co mnie Tasty prosiła... I jak najszybciej do mojej iskierki...

W wypadku, dobre sobie... Ale lepiej po sobie nie dawać poznać ile na serio wiem... Lepiej trochę zagrać niewiniątko... - Och, nie wiedziałem... - powiedziałem smutnym głosem, mam nadzieję, że moja maleńka mnie nie zdradzi... - Szkoda, że umarła... Obym nie przesadził, przesada często do zguby prowadzi... Lepiej zmienię temat... Opatulam skrzydłem Twilight... - W czymś ci pomóc jeszcze, Tasty?

Czy piękne, to sam nie wiem, choć było parę ciekawych informacji, szczególnie wzmianka o kryształach pamięci... - Jak dla mnie, to mogło być... - powiedziałem beznamiętnym głosem - A nie wiesz może, czy nie napisała kolejnej części? Bo pewna wzmianka przykuła moją uwagę, lecz raczej miała być opisana w następnej książce... Wolałem o tym nie wspominać, bo iskierka by się od razu nakręciła, a nie chciałem by zaprzątała sobie głowy, przynajmniej dzisiaj... Ale trudno... Najwyżej czekać nas będą poszukiwania, a nie miłe spędzenie czasu sam na sam...

Jak ten czas szybko leci... Ale pasuje mi wyjście jutro wieczorem... Przynajmniej się porządnie wyśpię, jeżeli uda mi się tej nocy zasnąć... - Mnie pasuje... - powiedziałem po chwili, po czym spojrzałem na moją iskierkę - A tobie Twilight?

Fajnie, przynajmniej trafimy szybko do naszej ukochanej ojczyzny, choć jest mi trochę żal, że przez to mamy mniej czasu dla siebie... Do diabła, zaczynam się zachowywać egoistycznie... Patrzę uśmiechnięty na Twili, po czym zwracam się do Tasty... - To dobra wiadomość... Z chęcią odwiedzimy tą bibliotekę. Kiedy moglibyśmy tam iść? Fajnie by było, jeśli zrobilibyśmy to jutro... Chciałbym odpocząć trochę po ostatnich wydarzeniach i pobyć trochę z Twilight...

Szkoda... A myślałem, że dziś będziemy mogli liczyć na czas tylko dla siebie, ale raczej nie zaszkodzi, że pomożemy Tasty... - Nie przeszkadzasz... Wejdź proszę - powiedziałem spokojnym głosem, dbając by nie było widać w nim ani krztyny niezadowolenia... Ciekawe, co to za sprawa...

Grr... jak ja wyglądam... Jak jakiś koszmar... Ehh... Ale nie potrafię się denerwować na Twiight, zbyt mocno ją kocham...Uśmiecham się mimowolnie, po czym dość sprawnym ruchem rozplątuję warkocz. - Oj Twili, Twili... - mówię z uśmiechem, po czym podchodzę do niej i całuję ją - Jesteś zbyt słodka, by się na ciebie złościć... Mam nadzieję, że raczej nie będę zmuszony do upokarzania się dla niej... Wszystko ma swoje granice... Ale dla niej zrobię wszystko... Choć chciałbym w inny sposób spędzić czas z nią... Bardziej bliższy...

Nie znoszę jak ktoś grzebie w mojej grzywie. To takie uwłaszczające... Ale dla Twilight jestem w stanie wytrzymać wszystko, nawet układanie fryzury... Jakoś to przecierpię, lecz potem będę musiał sam wyciągnąć inicjatywę potem...

- Jest jedna rzecz, ale to tylko wzmianka, którą się zajmiemy potem... - powiedziałem z łobuzerskim uśmiechem, po czym chwyciłem ją i delikatnie oraz bezboleśnie przełożyłem ją tak, że po chwili siedziała w moich ramionach... Wiem, że musimy zająć się naszym powrotem do Equestrii, ale to może poczekać... Teraz wolę spędzić czas z Twilight... - To więc, na co masz ochotę teraz, maleńka? - spytałem z uśmiechem... Ciekawe co wymyśli, bo nie chce mi się zamęczać głowy Matalosem...

Jest nawet dość przyjemnie, jak tak na mnie siedzi... Uwielbiam, gdy jest tak blisko... - Czyżby moja mała iskierka? - odpowiadam Twilight...

Ehh, szkoda że nie ma nic o tych kryształach... Chwila... Moment... Kryształy pamięci? To może one sprawiły, że Matalos zachowuje się tak jak się zachowywał przed poznaniem Gem... Musiał doznać amnezji wcześniej i obstawiam, że to ona mu pomogła funkcjonować... Potem znalazł kryształy i wrócił do swojej poprzedniej osobowości... Chyba więcej się nie dowiem z tej książki więc odkładam ją na bok i czekam, aż Twili skończy szukać informacji o Mastemarze...

Hmm, ciekawe... Biorę tą książkę i kładę się na łóżku. Ciekawe czy ona mi pomoże... Jeśli tak, to przybliżymy się do załatwienia Matalosa, a jeśli nie... To przynajmniej się dowiem o jego "ukochanej"... Zaczynam wertować książkę w poszukiwaniu potrzebnych mi informacji, przynajmniej do czasu, aż Twilight skończy szukać w swojej... Raczej nie chciałbym by była zmuszona czekać na mnie...

Zmieszałem się lekko, szczególnie że domyśliłem się co chciała przez to powiedzieć... - Byłoby miło... - powiedziałem z lekkim uśmiechem - Nie wiem jak możemy tobie dziękować za gościnę, Tasty... Perspektywa spędzenia w spokoju czasu sam na sam z Twilight jest dla mnie bardzo kusząca... Ciekawe co na to moja iskierka...

Czuję, że dobrze wybrałem... Jestem szczęśliwy mając ją przy sobie... Jak widzę zostało jej trochę zupy na twarzy... Liznąłem jej drugi policzek... - Ty też, maleńka - powiedziałem z łobuzerskim uśmiechem. Cieszę się, że Twili odwzajemnia moje uczucia...

Czasem miewam dziwne pomysły, ale ten mi się nawet podoba... Kończę jeść i po chwili liznąłem Twili po policzku... Jeżeli zareaguje zdziwieniem, to powiem, że zlizywałem zupę z jej pięknej twarzy...

Odnośnie chaosu, to może uda mi się wypracować z nimi kompromis...

Piętnaście kucykokilometrów? Przy spokojnym marszu zajmie nam to z dzień może dwa... Ale tym to zajmę się potem... Teraz trzeba zaspokoić głód... Zupa pachnie smakowicie i z wielką przyjemnością biorę się za jedzenie... - Smacznego życzę - powiedziałem, po czym zacząłem jeść... Jak zjem, to będę musiał z Twilight pogadać odnośnie naszego powrotu do Equestrii...