Nightmare

Twi zachichotała słysząc porównanie. Po chwili do sali wleciał mały motylek, który podał Twi kartkę. Alicorn ją przeczytała i mocno się zarumieniła.

I całus brutalnie przerwany przez zegar na zewnątrz, który wybił trzynastą. Twi aż podskoczyła na łóżku, ale po chwili się uspokoiła.

- Prawda - mruknęła i pocałowała cię. Zauważyłeś nad jej głową motylka trzymającego jemiołę.

- Mamy dużo czasu - powiedziała Twilight. - Do Cadence się też z początku nie przekonywali, dopiero gdy usłyszeli, że to księżniczka i moja była opiekunka, wtedy zmienili zdanie.

- Wiem to, ale oni uważają, że i tak mam na ciebie uważać... - przewróciła oczami i cię przytuliła. - Shing Armor w ogóle nie ma dostępu do pergaminu bo stara się opanować straże w Equestrii i jakoś rozstawić je równomiernie po kraju.

- Uważają cię za gwałciciela i mordercę, ale ja i tak napisałam im, że cię kocham - powiedziała z lekkim rumieńcem Twi.

- Tylko napisali, że mnie kochają i siedzą w szpitalu w Manehatten. Podkreślali, że nic poważnego - powiedziała.

- Lekarze mówią, że powoli wszystko się goi - powiedziała spokojnie. Uśmiechnęła się do ciebie.

- Raczej tak. Wrócili już lekarze do Ponyville, miasto powoli wraca do życia - powiedziała i otarła się o ciebie.

- Witaj, kochanie - powiedziała Twi, siadając na łóżku. Najwyraźniej do tej pory spała.

Odpowiedziało ciche "Proszę".

- Oczywiście. Z powodu przenosin odwiedziny zostały przeniesione na rano, aby pacjenci mieli odpoczynek wieczorem - powiedziała klacz w różowy swetrze stojąca w recepcji. Też była Crystalianką.

Podróż ma przebiec teleportacją. Na drodze stąd do Equestrii zostaną rozstawione Crystaliany, czyli mieszkańcy królestwa Papillon, którzy będą teleportować do siebie chorych. W ten sposób podróż przejdzie szybko i bezpiecznie. Więc raczej nie bardzo byłoby z pasażerami.

Twi przenoszą dokładnie o północy, aby jej nie denerwować podróżą. Do tego na recepcji był już kucyk, a nie motyl.

Capo sobie chrapał w najlepsze z resztkami świątecznego ciastka na twarzy.

Dokładnie dwunasta.

W końcu rodzice nie wytrzymali i zabrali bachory z parku. Znowu nastała cisza.

Jakaś rodzinka znowu zawitała do parku. Tym razem byli to dwaj zmęczeni rodzice i wrzeszczące czworaczki.

Nagle para wstała i zabrała malucha. Wszyscy zmienili się w motyle i odlecieli.

Najpierw musi się urodzić. A do tego jeszcze szmat czasu.

Zauważyłeś niedaleko znowu te białe kucyki przypominające Podmieńce. Dopiero teraz zauważyłeś, że były mniejsze niż przeciętnie. Mały źrebaczek biegał dookoła drzewa, a jego rodzice się przytulali na ławce niedaleko.

Znalazłeś. Drzewa były przystrojone lodowymi lampkami i kryształowe łańcuchy.

Przez noc miasto odmieniło się na styl świąteczny. Wszędzie były girlandy, a nad drzwiami domów jemioły.

I wszystko było pyszne. Nie trzeba było długo, byś się najadł do syta.

Po kilku minutach dostałeś zaparzoną herbatę ziołową.