Nightmare

- A dzisiaj nie była moja kolej na śniadanie? - zapytała, całując cię.

Papka nie wyglądała zachęcająco, ale Batty energicznie pokiwał łebkiem. "Lekarstwo" miało zgniłozielony kolor i pachniało jak wymiociny.

Po kilku minutach w drzwiach stanęła Twilght, również po prysznicu.

Batty pokazał ci pazur na skrzydle, jakby mówił "poczekaj". Po chwili zaczął odstawiać bardzo przekonujący teatrzyk, w którym najpierw ryczał, trzymając się za skrzydło, a następnie doznał cudownego uleczenia po łyknięciu kilku łyżek papki.

Niestety, nigdzie nie mogłeś znaleźć chociaż jednego szafira.

Po kilku minutach miałeś już przed sobą pyszną sałatkę warzywną. Idealnie w czasie - Twilight na górze wstała z łóżka.

Po kilku minutach czysty i pachnący wkroczyłeś do salonu. Wszędzie cisza i spokój.

Pokemona wciąż nie wracała. Najwyraźniej coś ją zatrzymało w mieście. Zdążył cię jeszcze odwiedzić Batty z jakąś papką w misce. Nie miałaś bladego pojęcia, do czego ona.

^^ A wiesz może, kiedy będzie forge na 1.7.2?

Rano nic was nie obudziło. Sam się obudziłeś, gdy się wyspałeś. Godzina: 7 rano.

Twi zrobiła to samo. Następnie ruszyła do sypialni.

- Doskonale - powiedziała i zaczęła jeść. Kolacja skończyła się równo o 20.15.

- Dziękuję - powiedziała i usiadła, dając ci całusa.

Po chwili wróciła Twilight. Była wciąż spięta po "wizycie" zazdrośników, ale znacznie mniej.

- Już idę - zawołała z czytelni.

I po pięciu minutach owe kanapeczki były gotowe. Dzięki książce podszkoliłeś również lewitację, więc łatwiej ci było manewrować przedmiotami.

Skorpionek skończył jeść kurczaka i wylazł z pudełka. Ze środka wypadł sam szkielet. Maluch nie przejął się nim, wszedł na kanapę i zwinął się w kłębek przy twoich tylnych kopytkach.

W lodówce były ogórki, sałata, ser, mleko, trawa, mlecze, żonkile, stokrotki... Do wybory, do koloru.

Coś czułeś, że pobiłeś swój rekord. Do dwudziestej byłeś zmordowany, ale nauczyłeś się zaklęcia ogłuszającego i tarczy.

Było tam to, o czym mówiła Twilight. Trzeba zbierać energię, a wtedy każde zaklęcie może wyjść, z mniejszym lub większym powodzeniem.

- Nic - odpowiedziała szorstko klacz i wszelka przyjaźń, którą poczułaś wcześniej, ulotniła się. Klacz wyszła z domu. Batty jeszcze wzruszył skrzydłami i wyleciał za nią.

Zauważyłeś na półce jaskraworóżowy napis "Zaklęcia dla początkujących".

Godzina 16. Tzw czwarta.

Zgadłeś. Ktoś ci go po prostu ukradł.

Cisza. Nie otrzymałeś odpowiedzi na nurtujące cię pytania. Jedynymi dźwiękami było chrapanie Spike'a i przewracanie kartek w czytelni.