Nightmare

- Staram się jak najlepiej - powiedziała i usiadła na łóżku.

Albo mi się wydaje, albo z niektórych obrazków powycinałeś fragmenty r34.

Nuuuuda... Wciąż nudno. Nic do roboty podczas leżenia. Nagle obok ciebie pisnęła myszka.

- Oczywiście - powiedziała z uśmiechem.

- Jeszcze nie wiemy. Dopiero słońce wstaje. Wylądowaliśmy w środku nocy, więc jeszcze nie szukaliśmy.

- Tu też. Ale nie motyle Papillon. - wskazała coś za oknem. Na parapecie przysiadła gigantyczna ważka. Miała wielkość kota, nie licząc skrzydeł.

- Ale ja nie mogę patrzyć, jak cierpisz - powiedziała klacz.

- Jasne - odparła Twi i odłożyła książkę.

Zauważyłeś drzwi, które nie były zamknięte. W środku zobaczyłeś Twi czytającą książkę.

Korytarz wyglądał podobnie do twojego pokoju. Drzwi były ciemnozielone. Za jednymi drzwiami usłyszałeś chrapanie Ghosta.

Leżałeś na łóżku w komnacie. Ściany, sufit i podłoga były z nieprzeźroczystego kryształu. Wszędzie były motyle. Nawet na ziemi leżał dywan o kształcie i kolorach motyla.

Zamiast Dash podeszła do ciebie Twilight. Wyglądała na smutną. Dotknęła rogiem twojego czoła i odpłynąłeś. Gdy się obudziłeś, widziałeś dookoła siebie motyle. Jeden fioletowy usiadł ci na nosie.

- To jak? - zapytała Dash. Wykonała ten sam gest, co Capo.

- Dobra - powiedziała bez cienia rozczarowania i ruszyła dalej.

- Może wolisz obudzić się na miejscu? - zapytał Capo, uderzając kopytem w kopyto.

- Niestety tak. Ale podróż będzie miła i bezpieczna.

- Skoro tak za mną tęskniła... Może poleciała do mnie? - zapytała Papillon. Przy tym zauważyłeś, że nie zachowuje się jak królowa, ale jak zwykły członek grupy.

Poke uśmiechnła się do ogiera i rozejrzała po tym miejscu. Jej komórki w mózgu zaczęły zapamiętywać najdrobniejsze szczegóły.

Po godzinie spotkaliście się ponownie, w korytarzu. Nigdzie nie było Chrysalis.

(sorki, zapomniałam ^^ z zewnątrz wygląda jak drewniany.) - Minimalnie starszych - powiedziała klacz. - Wejdziemy, czy idziemy dalej? - zapytała.

- Dobra - powiedziała Dash. Wszyscy się rozbiegli.

- Musimy znaleźć Chrysalis - powiedziała.

- Tutaj jest nasza dyskoteka. Czasami szkoła ją wynajmuje, wtedy muszą chować cydr przed maluchami. - pokazała kopytem budynek. Standardowo drewniany, ale nad wejściem wisiał migający obraz z poskręcanych lampek świątecznych. Przedstawiał kulę dyskotekową, mieniącą się wszystkimi kolorami tęczy.

- Proszę, przestań - powiedziała Papillon. - Ona ma tu tylko siedzieć, jak kukła. Robi to, co osoba ciągająca za sznurki.

- Jasne, kilka razy - powiedziała z luzem. Uśmiechnęła się i ruszyła dalej.