Nightmare

- Jestem hojny prosząc o TYLKO tyle.

(ER - Ostry Dyżur) Po ziemi ciągnęła się smuga krwi. Jakby ktoś wlókł czyjeś ciało po podłodze, wszedł przez drzwi obok i wrócił na korytarz, po czym poszedł dalej, nie wypuszczając ciała.

- Czemu? Przecież ten alicorn jest bezcenny!

- Come on everypony, smile, smile, smile. Fill my heart up with sunshine, sunshine! - zaśpiewała Pinkie i ruszyliście korytarzem. Po kilku minutach zauważyliście drzwi na końcu korytarza. ER. (z SPV2) właśnie słucham SPV1

- Idziemy z tobą. - AJ i Pinkie, jak powiedziały, tak zrobiły.

- Taa, jasne - powiedziała z ironią - Zdradziłeś lepszych aby dołączyć do gorszych i ratować jakieś nic nieznaczące kucyki? Żałosne. Uderzyła Kate o ścianę. Rozległ się obrzydliwy trzask, a skrzydło pegaza wygięło się pod dziwnym kątem.

Wyszliście na korytarz. Nie mogliście jeszcze wrócić. Jakaś siła nakazywała ci iść w głąb korytarza.

W kartonie leżał kolejny klucz, tylko ze znakiem róży. Obok były napisane te same słowa, co na kartce.

- Narażałem życie, aby go zdobyć i nie uszkodzić. Niemało. - podał całkiem sporą sumę.

- Nie masz za co, przynajmniej się udało! - krzyknęła Pinkie. - Co tam tak błyszczy? - zapytała AJ patrząc na pudełko. jak idzie rysowanie upiora w sukni?

Droga przebiegła normalnie, prócz tego, że całą okolicę patrolowały pegazy, aby w razię czego, szybko zanieść chorego do szpitala.

AJ złapała cię za kopyto i dalej śmiała na całe gardło. Cofneliście się, a stwór uciekł korytarzem.

- Chodźcie, może dowiemy się czegoś o tej chorobie z innej książki.

AJ dołączyła do śmiejącej się przyjaciółki. Potwor cofał się.

Upiór powoli szedł na was. Zaryczał, a grzywa Pinkie się zakręciła. Wróciły jej dawne loki. Spojrzała na stwora i otworzyła pyszczek. - Ha, ha, ha! - zaśmiała się, a potwór cofnął się. Potrząsnął łbem i ponownie zaryczał. co to steampunk?

Twój av dokładnie przedstawia twoją minę, Spin. Jak przygotowania do eventu?

- O jeny, aż tak ci na niej zależy? Przecież się prawie nie znacie. - kolejne uderzenie i noga Kate zaczęła obficie krwawić.

podpowiedź: Będzie się działo

Klon zawisnął w powietrzu i spłonął. Alicorn zaśmiała się i jeszcze raz grzmotnęła Kate o ściane. Z jej skrzydła pociekła krew.

Oki, wziął. Kształt zaczął się podnosić. Wyglądał jak kucyk, ale nie miał jednej przedniej nogi. Jedno oko zwisało na nerwie. Drugiego nie miał. na głowie miał podarty welon ślubny, a na ciele brudną, poplamioną krwią suknię. Kiedy zaryczał w waszą stronę, prawie poleciałeś na ścianę. Coś błysnęło z pudełka.

- Naprawdę? To smutne. Znasz mnie, ale nie pamiętasz mojego imienia. - podniosła magią Kate i trzasnęła nią o ścianę.

oki! Mam już obrazek do 7 rozdzialu ("Kilka lat później"), ale do tych jeszcze nie mam.

Otworzyłeś je na oścież. W środku leżał tylko jakiś kształt na ziemi, a obok niego jakieś pudełko. Kształt poruszył się. Latarenki nie zapomniałeś?

Większość drzwi była zabita deskami. Po pewnym czasie zauważyłeś, że jedne drzwi nie są takie jak reszta świata. Wyglądają jak nowe.

- Ty już mnie znasz. - po tych słowach rozpłynęła się. Odwróciłeś się, a ona stała obok martwego klona i leżącej na nim Kate.