Nightmare

Wychodzę na arenę i widzę już przygotowanego Rainbow. - No to zaczynamy! Mój róg zaczął świecić. Przez moment nic się nie stało, ale wiedziałam, że się zmieniłam i wyglądam jak NMM. Kilka kucyków zemdlało, kilku krzyknęło.

- N-nie wiem, ale ch-chyba tak.

To imka obrała rodzaj żeński ze względu na imię. Nie martwcie się, fani Dziurki! Jeszcze się nie raz pojawi!

Gold przyjrzała się przedmiotowi. - Miecz świetlny. Sięgnęła pod skrzydło i wyjęła podobny do twojego.

- Ach, ty jak zawsze. Dobrze mnie znasz. Spędziłeś ze mną prawie całe dotychczasowe życie.

- Dobrze wiedzieć. - AJ spojrzała na Pinkie, która właśnie upadła.

AJ kopnęła go w piłkę. Mechaniczny kuc zamarł i rozsypał się w części.

Szybko znalazłyście niewielki pensjonat na brzegach miasta. Nazywał się "Lightsaber".

ona tego nie mówiła, nie ma myślnika - Naprawdę?! - zaśmiała się chrapliwym głosem.

- Jestem dorosła, historii nie mam.

Pomimo uderzenia tymi wszystkimi przedmiotami, zrobiłeś na stworze jedynie rysę. Wypuścił Pinkie i odwrócił się do ciebie. Z klatki piersiowej odpadła mu blaszka ukazując niewielką piłkę w miejscu serca.

Jednak alicorn nie atakowała. Jej oczy już nie były czerwone, a czarna sierść zmieniła się na różową. Wyjęła miecz i ze strachem spojrzała na czerwone ostrze. Spojrzała na ciebie z przerażeniem. Potem wróciła do czarnej sierści i czerwonych oczu. Na twarzy miała ponurą determinację. - Dalej nie wiesz, kim jestem? - zapytała chrapliwym głosem ogiera. Ten głos. Słyszałeś go. To był głos kogoś, kogo zabiłeś.

Oki, Mel, Wizio. Spodziewajcie się sesji około... max. początek ferii.

Źrenice Pinkie zwężyły się, a śmiech stanął, kiedy zęby kuca wbiły się w jej bok.

- Kapitanie! - nikt nie widział, jak wcześniej smoczek opuścił kupkę popiołu. Teraz zlatywał z masztu. - Kapitanie, mam doskonały pomysł! - usiadła na ramieniu kapitana i podała mu pustą książkę - Może nasza załoga prowadziłaby Dziennik Podróży podczas eventów? Wtedy byśmy je na dłużej zapamiętali!

- Kiedyś byłam nazywana GoldCrystal. Teraz jestem już jedynie cząstką dawnej siebie.

Nie mówiłam, że zabijają się, ale ok. Pinkie wyskoczyła z ukrycia i zaniosła się głośnym chichotem. Mechaniczny kuc (wymyślić nazwę) nie przejął się śmiechem, ruszył na Pinkie.

Alicorn wciąż stała w tym samym miejscu, ale schowała miecz.

- Masz to co chciałeś. Ale nie bez ceny. - alicorn znowu się rozwiała i pojawiła się za wami. Przejechała swoim ostrzem po skórze Kate, zostawiając sporą raną. W powietrze uniósł się swąd spalonej sierści.

Kiedy otrzymał dosyć pokaźnych rozmiarów worek, odpiął alicorn od podstawy. Natychmiast związał jej skrzydła, aby nie poleciała i założył jej pętlę na szyję. Koniec sznurka podał tobie. Kilku gapiów westchnęło z rozczarowaniem. Wielu już wyjęło pieniądze.

Na ziemi leżała panna młoda, dyszała ciężko. To była ta sama, którą spotkaliście, ale obok niej stał mechaniczny kucyk.

- Skoro tak ci na niej zależy, łap! - uniosła Kate pod sufit i puściła.

Sprzedawca uśmiechnął się i powtórzył cenę.

Pinkie popchnęła drzwi i zatkała sobie pyszczek kopytkiem.

Alicorn ziewnęła. Jej miecz, wiszący w powietrzu zaczął się kręcić, blokując twoje ataki. Uderzyła jednocześnie Kate o ścianę. Kolejny trzask i noga Kate się wygięła.