Arcybiskup z Canterbury

Krayt przystawił dłoń do brzucha Victora.

- Jak trwałe są twoje mechanizmy? - zapytał z uśmiechem, nie dając się zbić z tropu. Mógł użyć Mocy w każdej chwili, aby zacząć miażdżyć urządzenia utrzymujące Victora przy życiu. Wyglądało na to, że czekał na odpowiedni moment, albo odsunięcie miecza starego Sitha. Ułamek sekundy później rozpoczął swego rodzaju atak - starał się odrywać i deformować poszczególne części mechaniczne, co skutkowało nieznośnym bólem u cyborga.

Pinkie zamarła. Spojrzała na Drago jak na idiotę, zamrugała kilka razy oczami, a ekspresja na jej twarzy sugerowała wyraźnie, iż w jej głowie zachodzą właśnie skomplikowane chemiczne, grożące wybuchem w każdej chwili.

- Ja... Ja... Taaaaak jeeesst, kooooleeeegoooo - odpowiedziała, nienaturalnie wydłużając każde ze słów.

- Och, zacznij coś w końcu robić. Łatwiej byłoby wejść tam i po prostu go zabić, zamiast czekać tu i marnować jedno z moich żyć! - Kot rozprostował łapy i spojrzał krzywo na Charlesa, podczas gdy Cień tylko westchnął przeciągle z pewną nutą nostalgii. Zapanowała naprawdę niezręczna cisza, nieprzerwana nawet przez nocną muzykę świerszczy. Nie było w tym zresztą nic dziwnego. Świerszcze zostały wypłoszone z Ankh Morpork przez Gildię Muzykantów, która jakiś czas temu zagroziła wysokimi karami pieniężnymi i cielesnymi za niepłacenie podatków.

Nick: Teraz to już sama nazwa tylko z lolem mi się kojarzy, niemniej aprobuję.

Awatar: Ziom z Sepultury taki tęczowy. Ale awatar fajny, fajny.

Sygnatura: Doceniam.

Użytkownik: Niesamowicie cierpliwy gość, z super podzielnością uwagi. Uprzejmy i miły, że sobie nie wyobrażacie. Po prostu mój zią. Proszę go szanować.

Najmocniej przepraszam moi drodzy gracze, ale zabawa zostaje oficjalnie zamknięta. Powodem jest brak czasu, brak pomysłów i brak chęci, niestety. Dziękuję wszystkim za uczestnictwo.

- Świetnie. A więc... ruszajmy - powiedział, podrywając grubego kocura z łóżka. Greebo ta metoda transportu się nie spodobała i jednym ruchem łapy zrobiła Jamesowi na policzku trzy, wąskie ranki. Mężczyzna westchnął i skierował się ku wyjściu, trzymając kota daleko od swojej twarzy.

Jedi przytaknęła i zaczekała, aż twi'lekanka zaatakuje. Już po chwili rozpoczęła się walka pomiędzy nimi, w korytarzu prowadzącym do cel.

Krayt tymczasem rzucił się na Victora - podskoczył i wycelował w jego klatkę piersiową, aby zadać cios. Chwilę później rozległy się kroki - trzech innych Sithów znalazło się przy celach, ale nie atakowali, a tylko obserwowali przebieg bitwy.

Bariera włączyła się, ale tylko na chwilę, po upływie której zamigotała i znikła. Darth Krayt zarechotał i wyciągnął swój micz świetlny. W tym momencie przez drzwi wpadła czrwona twi'lekanka, Darth Talon. Ona również trzymała w dłoniach miecz i przystanęła kilka metrów od Victora, mierząc wzrokiem jego i Jedi.

- To już nie jest tylko pańska sprawa - zaznaczył Cień i zniknął, bądź też przesunął się w miejsce, z którego zupełnie nie było go widać. Jego głos brzmiał dość niepokojąco. No, w każdym razie bardziej niż zwykle.

- To była jedynie lekka sugestia z mojej strony, niewdzięczniku - odrzekł Kot i fuknął z poirytowaniem.

Klacz wprowadziła Drago do przerażająco kolorowego, cukierkowego budynku. Gdy już byli w środku, zniknęła na chwilę za ladą po czym błyskawicznie znalazła się obok Drogo i wepchnęła mu do ust babeczkę. Skąd... Skąd ona miała tyle energii?

- Smacznego! Ależ ty masz apetyt!

Sith został zaskoczony, ale mimo iż ta chwila dała przewagę Victorowi, zdołał wezwać innych Sithów, którzy prawdopodobnie już zmierzali w to miejsce. Arkanianka błyskawicznie wstała i skierowała swoją Moc przeciwko Mrocznemu Lordowi, próbując uderzyć nim o ścianę.

- Nie chcę twojej pomocy. Poradzę sobie sam. Radzę ci iść i naprawić kilka części... - Wskazał na brzuch cyborga, dezaktywował barierę i próbował podnieść Mocą medytującą Jedi. Zdziałał tyle, że na jej twarzy pojawił się złośliwy uśmiech.

Darth pojawił się obok celi kilka minut później. Spojrzał wymownie na Victora.

- W jakiej sprawie tu jesteś? - zapytał, dając do zrozumienia, że Victor nie jest mile widziany w tym miejscu.

Nie było tam zbyt wielu więźniów. Cele były niemal opustoszałe, bo liczba wrogów Zakonu zmalała ostatnio drastycznie.

Darth Krayt ruszył.w kierunku cel kilkadziesiąt minut później.

Arkanianka nie odpowiedziała. Gdy znaleźli się już na odpowiednim poziomie, weszła do pierwszej wolnej celi i usiadła na podłodze, czekając aż Victor aktywuje barierę za pomocą niewielkiego zamka w ścianie.

- Jestem przeszczęśliwa - odparła arkanianka. - Zdajesz sobie sprawę, że on i tak za jakiś czas, pewnie jeszcze dzisiaj po mnie przyjdzie?

- Możesz zaprowadzić więźnia do celi na poziomie laboratoryjnym - zdecydował i ruszył w kierunku swojego biura.

- Potrzebuję kogoś z jasnej strony. Poza tym, nikt inny nie był w tym momencie bez zadania. Możesz odejść - odrzekł Darth Krayt.

Krayt starł ślinę z maski i zaczął podduszać Jedi.

- Potrzebuję użytkownika Mocy do eksperymentów i modyfikacji - odpowiedział. Arkanianka widocznie nie traciła humoru, bo wciąż ze spokojem na twarzy przyglądała się Darthowi.

Krayt akurat kończył załatwiać jakąś niezwykle ważną sprawę. Był zaskoczony tak szybkim powrotem Victora.

- Całkiem zgrabnie ci poszło - stwierdził, podchodząc bliżej i przyglądając się arkaniance.

- Prawda? Nie musiałeś długo czekać, Krayt - odezwała się Jedi z uśmiechem na ustach. Kiedy Mroczny Lord kazał jej milczeć, odpowiedziała mu na to opluciem jego twarzy.

- Gardzę tobą - wyjaśniła pogodnie.

- Czy współpraca z jedi jest zgodna z zasadami Zakonu Sithów?

Jedi pokuśtykała onok Victora, a Nautolanin zaraz za nimi. Strażnik stojący przy wejściu nie zatrzymywał ich.

Jedi stanęła tuż przed wyjściem ze statku i Mocą skłoniła Sitha do tego, aby się pochylił. Przybliżyła swoją twarz do jego twarzy.

- Jeśli zamierzasz mnie oszukać, przysięgam, że znajdę sposób aby cię zabić, albo przynajmniej uprzykrzyć życie, trwające już i tak zbyt długo. Mam nadzieję, że się rozumiemy.

Poklepała Victora po policzku, uśmiechnęła się i odsunęła odrobinę.

Jedi wpatrywała się w Victora nieufnie, mrużąc oczy.

- Jaki jest plan? - zapytała. Statek podchodził do lądowania.

- Dlaczego chcesz zniszczyć zakon? - padło kolejne pytanie. Strażnik przepuścił statek przez stację. Pojazd zaczął wchodzić w atmosferę Coruscant.

- Intryguje mnie, jak zamierzasz tę ofertę wcielić w życie, dlaczego zamierzasz ją wcielić w życie i czego żądasz w zamian - odpowiedziała.

Statek zaczął zbliżać się do stacji.

- Jak mogłeś w nas wątpić? - mruknął nautolanin.