inka2001

- Potwór nadchodzi! - Krzyknęła łkając.

Oparła się o Śmierć. Zaczęła płakać. - Nie, nie teraz.

Choćby zuchwałość i strach przed innymi.

Ruffian biegła między drzewami i przypomniał jej się potworny ból. Zachamowała i zobaczyła jaskinię, a z niej wyszedł potwór. Ruffian dobiegła do obozu zdyszana. - Jacobie!

Że jest miły, przyjacielski i warto się z nim przyjaznić.

Tymczasem Ruffian była daleko.

Galaktyka wzięła jeszcze jedną łyżkę.

Wstała i poszła po patyki do ogniska.

Taki jakoś mi się powiedziało. Uciekła do domku, biorąc zwierzaka na grzbiet.

- Przepraszam, czy pani się zgubiła?

Podbiegła do niej.

Ruff była szczęśliwa że przyjazni się z Śmiercią i usiadła czekając na odpowiedz na swoje pytanie.

Witajcie! Tu możecie spytać czarną klacz Ruffian, Czempionkę wyścigów. Krótki regulamin: - Nie spamować! - Nie pisać obrazliwych haseł wobec innych użytkowników! - Nie pisać głupich pytań. - Proszę nie pisać na żaden inny temat , jak na ten który jest do tego przeznaczony. - Nie chce historyjek i żadnych listów. Zgoda od Arjena.

Zaśmiała się i rzuciła ja jeszcze raz.

Ruffian wstała i spytała: - Czy było śniadanie?

Wyrwała wilczkowi piłkę i rzuciła ją. - Aport!

- Nie. Przepraszam, to moja wina. Gdyby nie mój lament nic by się nie stało. Gdyby nie ty, już dawno leżałabym i głodowałabym. Po tych słowach przytuliła Śmierć.

Ruffian krzyczała z bólu podczas zabiegu. Wydawało jej się że jest w jakiejś krainie. Była to kraina bólu i cierpienia. Wieczne zło.

Wzięłam piłeczkę by pobawić się z nim.

Ruff leżała cicho i jakby wtóliła się w Śmierć.

Ruff leżała tylko i jękneła że tak.

- Tego nie da się tego słuchać! - Pomyślała.

Ruffian wyszczerzyła zęby ale nie ruszyła się, bo ból był nie do zniesienia. Nie mogła uciec z tego miejsca ciałem, ale mogła zrobić to duszą. zamknęła oczy i na nic nie patrzyła.

Ruffian słuchała znowu w ciszy i czekała, az umrze( gdyż tak myślała)

Ruffian coś tam pojękiwała i nie ruszała się gdyż każdy ruch sprawiał jej ból.