inka2001

- Nie wiem sama czego chce. Może mam serce z kamienia. - Powiedziałam z wyrzutem.

- Dziękuję! - Powiedziała i wzięła magią pakunek. Wyszła. Zaraz jednak wsadziła go do juk.

- To znaczy? Co miałeś na myśli? - Spytałam przestając płakać.

- Poproszę 60 jabłek 5 butelek soku z marchwi i 4 butelki mleka. - Wyrecytowała.

Szła spokojnie obok starszego kolegi. - Ja chce do domu!

- Dzięki. - Odparłam. - Ale co cię tutaj sprowadza? Nie mieszkasz tu prawda?

- No właśnie problem w tym, że nie. Strażnicy którzy stali na warcie nie chcieli mnie wpuścić, a miałam za mało pieniędzy na powrót więc usnęłam pod drzewem. - Powiedziałam szybko.

- Ale w tym nie ma plusów! - Powiedziałam i rozpłakałam się na dobre.

Poszła po jedzenie. - Dzień dobry! - Powiedziała wchodząc do sklepu.

Oderwałam się od niego. - Nie, nie zmęczyłam się. A ty? - Spytałam wściekła.

- Ale mogłam zostać z nimi. A ja głupia wolałam naukę! - Powiedziałam i jeszcze bardziej zaczęłam płakać.

Stała ale zaraz skuliła się ze strachu. Leżała tak jak skóra z małpy.

Schowała go ponownie pod płaszcz i ruszyła w kierunku pokazywanym przez mapę.

- Jestem Ruffian. Pochodzę z YanHoover i jestem klaczą wyścigową. - Powiedziałam i zrobiłam dumną pozę.

< Nie!> - Ale... ona dba o swoich uczniów i sądzę, że to na pewno nie stanie na przeszkodzie żeby nie przedłużyć lekcji! - Powiedziałam i wstałam z łóżka. - A tak w ogóle, to jak się tu znalazłam? - Spytałam z zaciekawieniem.

Także go objęłam. - Tęsknie za moją rodzinom i przyjaciółmi!

- Po prostu uciekłam z tamtąd. Zabito tam moją matkę. - Powiedziałam ze smutkiem.

- To wcale... To prawda! - Powiedziałam i wybuchłam płaczem.

- Jestem Orange, tak możemy być przyjaciółmi. - Odpowiedziałam zmęczona pytaniami.

- Dopiero? - Spytałam przerażona.

- Nie, skąd. - Powiedziałam uśmiechając się sztucznie.

Ruff biegła przed siebie. - Gdzie ja jestem?

- Dziękuję! - Powiedziała i wyszła.

- Co?! To nie możliwe. Ja z tamtąt przyszłam!

- Opowiedz trochę o sobie.