Po prostu Tomek

Czekałem, sprawdzałem. Oto się doczekałem, zacznę zatem.

 

Imię: Antoni Nikołajewicz.

 

Nazwisko/Przydomek: Kupała. Przydomkiem nie dysponuje.

 

Historia: Urodzony na Ukrainie jako syn Kozaka i uprowadzonej polskiej mieszczki. Wychowywał się w chutorze za Dnieprem, gdzieś na północ od Czarnego Szlaku. Od małego uczony był przez ojca walki szaszką, która w dorosłym życiu stała się jego ulubioną bronią. Potrafi także jeździć konno, pływać, strzelać z łuku, choć słabo oraz posługiwać się bronią palną. Radził sobie jakos ze sztuką przeżycia w stepie czy lesie. Niestety, krócicy czy garłacza nigdy się nie dorobił. Matka wyedukowała go pod kątem ogłady, opanowania, czytania, pisania oraz rachunków i innych umiejętności przydatnych w życiu miejskim. W wieku dziewiętnastu lat odbył swą pierwszą wyprawę. Celem jej było północne wybrzeże Azji Mniejszej, niedaleko Synopy. Co wyniósł z tej wyprawy? Nieco doświadczenia, złamane żebro, trochę złota, jedwabną suknię, bizantyjską monetę, polską karabelę oraz bogato zdobiony chrest, który stale nosi na szyi. Resztę - wiadomo. Zgubił, przepił, przegrał, przehandlował. Dalej jakoś poszło. Wyprawy łupieżcze, ruchawki i powstania, pojedynki. Kazde zdarzenie pomagało Antoniemu rozwinąc swoje zdolności, a także udzielało cennych lekcji. Z czasem jednak osełedec lekko posiwiał, broda urosła znacznie, a kości zaczęły pobolewać. Całkiem niedawno, w bliżej nieokreslonych okolicznościach, znalazł się w krainie zamieszkanej przez kolorowe kucyki. Mało zawału nie dostał. A teraz usłyszał o turnieju. Kto wie, może na stare lata zada jeszcze szyku i zdobędzie nagrodę?

 

Rasa: Człowiek.

 

Wyglądu nigdzie nie ma, ale to detal.

 

Broń: Prosta, nie ozdobiona, ale za to bardzo zadbana szaszka.

Noc.

 

Lód czy ogień?

Sodoma.

Nie mam żadnych.

 

Masz ikonę na ścianie?

Halo.

Nie.

 

Masz kamerę?

Chyba brunet.

 

Wieczność czy nieskończoność?

Edom.

Wzrok.

Tak.

 

Masz za dużo książek?

Oczywiście. Śmiesz w to wątpić? Zaraz, nie.

 

Masz kłopoty z klawiaturą?

Wyrwałem się ze stanu rozleniwienia i z ledwością obróciłem głowę ku namiotowi. Sam ziewnąłem rozgłośnie, po czym, pozbawiony sił, znów klapnąłem na glebę.

- Wstałeś wreszcie, czy mam namiot podpalić? - wymamrotałem w powietrze, niezbyt głośno. Ot, tak dla samej chęci powiedzenia czegoś.

Kokosz.

 

Poniżej wszelkiej krytyki.

Nie.

 

Masz portret Lenina?

Alokacja.

Tak, jeszcze po ojcu.

 

Masz kolczyk, którego nigdy nie nosisz?

Ekhem. Witam?

 

Do rzeczy. Czytałaś "Rok 1984" Orwella?

Lubisz plastik?

Czy zaznajomiłaś się kiedyś z podstawowymi zasadami BHP? Bo nie zachowujesz się, jakbyś je znała.

Strzygłaś się kiedyś?

Azali waćpanna kiedy na jakowymś zamku bywała? Jeśli tak, jakież wrażenia po wizycie kłębiły się w jej duszy?

Ostatni Samuraj.

 

Close enough.

Kolokwializm.

Udziela się w offtopie, gdzie lubi spamić anime. Czasem mnie tym denerwuje, ale ogólnie nic do niej nie mam. Jest w porządku.

Teraz nie.

 

Masz koszulkę z logiem ulubionego zespołu?

Spokój.

Tow. Wiolonczela

 

Nieprawda, nie wiem o co ci chodzi.

Meble.

mogli przestać odbywać incepcję. Trzecie zadanie polegało na...