Elizabeth Eden
-
Zawartość
2954 -
Rejestracja
-
Ostatnio
-
Wygrane dni
2
Wszystko napisane przez Elizabeth Eden
-
Widzowie klaskali entuzjastycznie, kiedy John schodził ze sceny. Jeszcze w szarym korytarzu dało się usłyszeć głośny śmiech Flickermana. - Doskonale! - powiedziała rozochocona Ira i łapiąc chłopaka za ramię poprowadziła go do beżowego pokoju, a potem wskazała szare drzwi. Potem rozległo się: Dystrykt 4, Aria Ophran! Mała wystraszona dziewczyna w niebieskiej sukience zniknęła wraz z Irą. Potem Julian Prestin, trochę nadęty chłopak z ciemnymi oczami. Loonie Karcher, mocno zbudowana i o piaskowych włosach... Nick Mason z szarą ze stresu twarzą... Dayla Yanger, najmłodsza zawodniczka z dwoma warkoczykami i... - Dystrykt 6, Laily Bell! Ira natychmiast złapała wspomnianego chłopaka i pociągnęła go na szary korytarz. _____ Twój strój Grafika by Dżuma.
-
Losowanie: Klaczka podała ci naczynie. Wyciągnąłeś karteczkę z numerem 8. Brawo! Wygrałeś eliksir przemiany! Pozwala on na jednorazową dwugodzinną przemianę w dowolną postać(jednak tylko postać kuca!(klaczy bądź ogiera)) Zapraszamy ponownie! -
Misja: Przedstawienia rozpoczęły się. Na scenę weszła grupa młodych uzdolnionych jednorożców, a kucyki zajęły wygodne miejsce na dziedzińcu. Księżniczka Twilight Sparkle dała krótką zapowiedź, życzyła wszystkim miłej zabawy, a potem wycofała się za kurtynę. Teraz na scenie odgrywana była scena założenia Equestrii.
-
- Święta racja. Już mieliśmy taką sytuację, kiedy jeden trybut przegrał, bo nie szanował przeciwnika - powiedział z udawaną powagą Flickerman do tłumu, a potem odwrócił się do Johna znów mając na twarzy szaleńczy uśmiech. - To powiedz mi jeszcze mój drogi, co byś powiedział naszym kochanym widzom na zakończenie? Jak ich do siebie zachęcisz?
-
- Hahaha! Jaki skromny - Flickerman, który nagle znowu usiadł na białym fotelu poklepał Johna po ręce. - Rozumiem, rozumiem. A co myślisz o przeciwnikach? Widzisz w nich realne zagrożenie? - zapytał teatralnym szeptem, a jaskrawo kolorowy tłum ludzi na widowni wychylił się lekko do przodu. Na absurdalnie pomalowanych twarzy czaiły się małe uśmiechy.
-
Losy: Klacz podaje ci szklane naczynie pełne bardzo dobrze złożonych papierków. Wyciągasz karteczkę z numerem 3 Wygrywasz kupon na dowolny darmowy zakup jednego przedmiotu! Gratulacje i zapraszamy ponownie!
-
Tłum na widowni zaczął lekko klaskać, a Flickerman wstał. - Brawo! Właśnie o taką postawę nam chodzi! A powiedz mi, jakimi zdolnościami się odznaczasz? Masz już jakąś taktykę, która pozwoli ci przetrwać to niesamowite wydarzenie? - mężczyzna uśmiechnął się sztucznie i mrugnął do Johna.
-
Misja: Jasna klacz jednorożca otworzyła już stoisko z losami. Coraz więcej kucyków zbierało się na dziedzińcu. Zza kurtyny dobiegały ciche odgłosy przygotowań. Już za kilka minut wigilia serdeczności zostanie oficjalnie otwarta.
-
Flickerman słuchał wypowiedzi Johna błyskając swoimi białymi zębami. - Czyli rozumiem, że ci się tu podoba? Tak trudno przebić się przez gąszcz słów takich ludzi jak John! - powiedział do widowni, która odpowiedziała mu krótkimi śmiechami. - Cóż, a odpowiedz mi na to jedno, ale tak często zadawane pytanie: co myślisz o zbliżających się Igrzyskach? Boisz się? A może liczysz na wygraną?
-
Flickerman uśmiechnął się szeroko na widok nowego trybuta. - Zapraszam, zapraszam - powiedział entuzjastycznie wskazując na białe fotele. - No, mój drogi, jak ci się podoba w Kapitolu? - zapytał. Ludzie na widowni wpatrywali się w chłopaka z zainteresowaniem. Żaden z nich nie zauważył, że uśmiech chłopaka jest sztuczny. Zauważył to jednak prezydent Snow i Alicia Saveas, która chwilę potem naskrobała coś w dzienniku.
-
Wigilia serdeczności: Księżniczka Twilight stała pod specjalnie przygotowaną sceną obserwując przygotowania do rozpoczęcia zabawy. Tak jak reszta księżniczek miała nadzieję, że to święto zacieśni więzy między kucykami i zneutralizuje niepokój, jaki ostatni zapanował w Equestrii. Na całym dziedzińcu porozkładano krzesła, fotele i poduszki dla kucyków. Padał śnieg, ale zaklęcie blokujące rzucone jakieś trzy metry nad dziedzińcem sprawiało, że tutaj płatki nie padały. W ogrodach porozkładane były stragany, z gramofonu grała cicha muzyka, a stoisko z loterią za chwilę miało zostać otwarte.
-
Ira spojrzała z lekkim uśmiechem na Johna, kiedy prowadziła go korytarzem. - Uśmiechnij się. Pokaż więcej energii, bo inaczej ludzie cię nie polubią - powiedziała irytująco. Kiedy doszli do przejścia na scenę, popchnęła go lekko. - Idź i przedstaw im weselszą stronę siebie.
-
Ira przechwyciła Blanche, gdy ta pojawiła się w szarym korytarzu. - Bardzo dobrze ci poszło - powiedziała łapiąc ją i wbijając jej lekko swoje długie pazury w ramię. Zaraz potem zaprowadziła ją do beżowego pokoju. - Leć, przechwyci cię twój mentor - powiedziała rudowłosa kobieta, a zaraz potem w telewizorze rozległo się: - A teraz trybut dystryktu 3 John Smith! Ira natychmiast złapała chłopaka za rękę ciągnąc w stronę drzwi. Miała na twarzy uśmiech zbyt szeroki, by można było uznać go za prawdziwy. ____ Strój . Grafika by Dżuma.
-
Flickerman roześmiał się szczerze i wstał. - Co za pewność siebie, co za wiara we własne umiejętności! Brawo! Widownia zagrzmiała oklaskami, a prowadzący odwrócił się z uśmiechem. - Cóż, pora zrobić miejsce dla następnego trybuta. Jak chcesz pożegnać naszych widzów?
-
Shatter: - Jestem sama już trzy dni. Nikt nie chciał mnie zabrać - powiedziała klaczka i spuściła głowę. MISJA Wigilia serdeczności Zapraszam do udziału w loterii. Los kosztuje 40 bitów. Loteria będzie trwać do końca misji. Nagroda: Odłamek z gwiazdą Twilight Sparkle.
-
Flickerman uśmiechnął się. Chyba chodziło mu o to, by zrobić łagodną minę, ale wyglądał za bardzo na podekscytowanego. - Rozumiem. Całkowicie rozumiem. Cóż, ale niepewność chyba już ci przeszła? Na widowni panował lekki szum, ludzie wymieniali się uwagami, ale na twarzach mieli uśmiechy. - A powiedz mi, jaką według siebie masz szansę na zwycięstwo? - zapytał prowadzący pogodnie.
-
Shatter: - Ale ja chcę z tobą zostać. Pozwól mi z tobą zostać. Nie będę ci przeszkadzać - powiedziała smutno klaczka i znowu zaczęła biec obok Shatter.
-
Shatter: - Ameline ma gabinet na parterze zamku - powiedział mętnie gwardzista wpatrując się w źrebaka, który zaczął szarpać ogon Shatter. - Na pewno pani trafi.
-
Losowanie: Numer gracza: 7 (Shatter) Numer zadania: 49 (Adoptujesz źrebaka/dziecko) +20 bitów NIEPODWAŻALNY FAKT FABULARNY ON Pod budkę przy której kuc Shatter czekał na pozwolenie na wejście do Canterlotu przybłąkała się mała klaczka. Miała jasną grzywę i krótki ogonek. Wyglądała na sierotę. Shattera odrobinę ruszyło serce, ale wiedział, że nie może jej przygarnąć. Jednak ta mała przybłęda uczepiła się go zaraz jak tylko przeszedł sprawdzanie. I nic nie dawało jej odtrącanie, w końcu się nawet rozpłakała, tak bardzo chciała mieć kogokolwiek, kto by się nią zajął, w końcu jej rodzice niedawno umarli. Cóż. Chyba Shatter musi ją teraz zabrać ze sobą NIEPODWAŻALNY FAKT FABULARNY OFF
-
Flickerman roześmiał się. - Tak, właśnie tak! Ciężka praca na rzecz naszego i waszego domu! Na rzecz Panem! Tłum skwitował to aplauzem. - Podobno rozpłakałaś się, kiedy zostało wylosowane twoje nazwisko - Flickerman przybrał nagle poważny wyraz twarzy. Jego oczy błyszczały w świetle reflektorów. Widownia umilkła.
-
Padocholik: - Oh, nie ma problemu. Mają państwo tydzień na doniesienie zdjęcia. Cóż. Karta zostanie odesłana do Księżniczki Celestii bądź Luny, a one podejmą decyzję, jednak może to trochę potrwać. Kiedyś ja wydawałam pozwolenia, ale z powodu nowych środków ostrożności robią to władczynie. Do czasu wydania pozwolenia proszę nie opuszczać Canterlotu. Miłego dnia.
-
Pado: Ameline spojrzała na podmieńca lekko zaskoczona. - Coraz więcej ich tu - mruknęła, a potem dodała głośniej - Na początek proszę wypełnić formularz.
-
Marzenie Uszatki się spełniło, zapełniła rzesze uczniów Hufflepuffu Teraz przydzielmy... Lunę the Moon! ______ Twórzmy swój forumowy Hogwart! Zapraszam do zgłaszania się z prośbą o przydział!
-
Flickerman roześmiał się na cały głos. Kilka osób na widowni uśmiechnęło się lekko. - Taka pewność siebie! To zdecydowany plus! - powiedział głośno mężczyzna, a potem nadal niesamowicie rozbawiony złapał dziewczynę za rękę. Spojrzał jej prosto w oczy. Widać było w nich wesołe iskierki, ale czy były prawdziwe? - Dystrykt 3 jest dystryktem technologicznym. Powiedz mi, a czy ty masz jakieś wybitne zdolności w tym kierunku? - zapytał z ciekawością.
-
KOMPUTER Zaklęcie - 2 - powiodło się