Elizabeth Eden

- O co? Już ci się nie podobam? Znudziłam ci się, chcesz kogoś innego? - nie czekała na odpowiedź, tylko odwróciła się i poszła na górę. 

Elizabeth leżała chwilę w łóżku, a potem warknęła i zeszła na dół.

Stanęła nad Thomasem i potrząsnęła nim, a potem złożyła ramiona.

- Brzydzisz się ze mną spać, bo jestem w ciąży? - zapytała głośno.

Eliza spojrzała przelotnie na Thomasa, kiedy zobaczyła go w domu. Potem wstała i poszła na górę się położyć. Znów była zmęczona.

Elizabeth wróciła dziś z pracy dość szybko. Nie, żeby chciała, ale i tak swoje zadania zakończyła, a dzieciaki chyba odstawiały w jej brzuch jakiś chory taniec. Wpadła do domu jak burza, zrobiła sobie jakąś uspokajającą herbatę i siadła na kanapie z książką.

Elizabeth rano zjadła śniadanie i pożegnała się z Thomasem. Pojechała do laboratorium, a tam zaczęła zwykłą pracę. Dała się jeszcze choć trochę przebadać laborantce z wykształceniem medycznym, choć wcale jej się to nie podobało.

Elizabeth w końcu zmęczona wtuliła głowę w poduszkę i zasnęła. Ten dzień był taki... bezwartościowy. Cóż.

- Dobrze - mruknęła cicho i wyszła z salonu. Z lekkim trudem wspięła się po schodach i położyła do łóżka, patrząc w sufit i rozmyślając nad życiem...

- Nie, ale chyba dziecko mnie kopnęło. Nie ważne, idę się położyć - wstała.

Eliza zmrużyła oczy, patrząc jak się wykrzywiasz, ale nic nie powiedziała.

- Nie ufam szpitalom. Mam dwóch wykształconych medycznie w laboratorium. Jak urodzę to urodzę i tyle, poradzę sobie - powiedziała i spojrzała trochę krytycznie na swój brzuch.

Eliza podeszła do ciebie i usiadła.

- Mam nadzieję, że mnie nie kłamiesz, bo się obrażę - powiedziała. - Ja się czułam trochę słabo, bo dzieci robią się coraz bardziej uciążliwe. Wzięłam sobie wolne. Ale tylko na dzisiaj - dodała jakby sama do siebie.

Elizabeth usłyszawszy trzaśnięcie drzwi zeszła na dół.

Zobaczyła Thomasa w salonie i zmarszczyła brwi.

- Co ci się stało?

Eliza westchnęła. Zeszła na dół do kuchni, zrobiła sobie kanapki i wróciła do łóżka. Nie miała dziś na nic siły.

Elizabeth dzisiaj zadzwoniła do Aurory, pytając, czy zostanie w laboratorium w dzień. Oczywiście się zgodziła i tak nie ma rodziny i mieszka sama.

Eliza spędziła cały poranek w łóżku. Niestety na zwykłe ciążowe skurcze jeszcze lekarstwa nie wynaleźli.

Elizabeth wieczorem trochę już zmęczona odłożyła książkę i poszła się położyć. To robiło się coraz trudniejsze w ciąży, biorąc pod uwagę, że lubiła spać na brzuchu...

Elizabeth wróciła dziś trochę później niż zwykle. Rozłożyła się na kanapie z talerzem kanapek i książką.

Elizabeth po wypiciu kawy pojechała do laboratorium. Była już dość gruba, co wytknęła jej Klara, która w nagrodę poszła karmić wszystkie Obiekty sektoru C na poziomie A. Eliza za to dzisiaj wzięła się za spokojniejszą pracę.

Elizabeth po zakończeniu pracy wróciła do domu i od razu poszła spać. To był wyczerpujący dzień.

Elizabeth rano wypiła kawę, ignorując Thomasa i pojechała autobusem do laboratorium rozmyślając, tak jak dawniej, tylko o badaniach. Potem wzięła się do pracy.

Elizabeth zasnęła trochę zirytowana. Było jej gorąco, więc zrzuciła z siebie wcześniej kołdrę.

- No i dobra - Elizabeth gniewnie odstawiła kieliszek. - Możesz to wypić, ja idę się przebrać i położyć. - po przebraniu w koszulę nocną do kolan położyła się do łóżka.

- Przecież mówiłam ci, że ciąża to nie choroba - powiedziała.

- Nic się nie stało, po prostu była obrzydliwa - powiedziała Eliza. Na wzmiankę o alkoholu tylko uniosła brwi.

- Moja matka uważa, że w ciąży nie powinno się pić alkoholu. Jest w tym trochę racji, ale dzisiaj po prostu muszę się napić - wzruszyła ramionami. - Ale nie dużo, poza tym to słabe wino. U mnie? Nic ciekawego, dzisiaj prowadziłam dość niemiłą... operację - westchnęła.

- Zdarza. Wspaniale, że chociaż ty nie robisz mi z tego wyrzutów - powiedziała wracając, siadając na kanapie i podnosząc kieliszek.

Elizabeth z westchnięciem zamknęła książkę i odłożyła na półkę.

Potem poszła do swojego gabinetu. W sumie rzadko piła alkohol, ale dzisiaj miała jakiś taki przygnębiający dzień. Wzięła z półki wino, nalała sobie kieliszek i poszła z nim do salonu, zanim jednak z powrotem usiadła, odstawiła napój na stół i poszła jeszcze do kuchni po coś do jedzenia.