Generalek
-
Zawartość
1115 -
Rejestracja
-
Ostatnio
-
Wygrane dni
7
Wszystko napisane przez Generalek
-
Mówiłem, że coś tu jest nie tak. Dlaczego musiałem mieć rację? Gdzie ja jestem? Ciągle śpię? Faktycznie zwariowałem? Uderzenie... Uderzenie mogło uszkodzić mój mózg. Czyli faktycznie zwariowałem. Schowałem głowę w kopyta. Co jest prawdą a co fikcją? Czy to kara za moje czyny? Czy to kara bogów? CZY NAPRAWDĘ JESTEM POTWOREM?!!! Tyle pytań... Może to zemsta Clear Pearl? Może ją tak skrzywdziłem, że aż odebrała sobie życie, a teraz jej duch mnie prześladuje? JA NIE CHCIAŁEM NIKOGO SKRZYWDZIĆ!!! Dyszałem ciężko, wpadając w panikę. Co miałem zrobić? Mogłem jedynie ruszyć za widmem.
-
*patrzy na zdjęcia, po czym na wiek użytkownika* Co? Ja bym w takim pokoju nie wytrzymał.
-
Skąd wiesz, jaką liczbę planowałem ?
-
Hmm... A do jak dużego społeczeństwa ma się odnosić?
-
Graficy wykonują te banery na prośby użytkowników.
-
Dark Millenium została bodajże anulowana wraz z bankructwem THQ, jeśli się nie mylę.
-
To jest akurat kanoniczne .
-
Od 10. września roku 2013 nie wchodzę na SB, nie angażuję się emocjonalnie oraz nie wdaję się w bezsensowne dyskusje z osobami, które mnie prowokują.
-
Ignorowany... Jak zwykle ignorowany.
-
Kolejne dzieło, które będzie wychodzić spod mojego pióra! Pax Equestrian połączy historię z Transformers: Prime (akcja toczy się po "Evolution" w sezonie trzecim) oraz My Little Pony: Friendship is Magic, tworząc... co? Kiepską komedię? Żałosne Slice of Life? Słaby Crossover? Przekonamy się. Enjoy! Rozdział Pierwszy PS Pozdro dla Ślimaka i Klimuka :3 .
- 5 odpowiedzi
-
- 1
-
-
- Roboty
- Wielkie Roboty
- (i 5 więcej)
-
- Chyba żartujesz - zaśmiałem się, kiedy zaczęła zadowalać się sama - Więc po co ja tu jestem? Trzeba było działać. Nagle przez głowę przemknęła mi myśl. Niby raczej nie mógł tu wejść nikt nie pożądany... Ale ja wolałem, żeby ktoś nie usłyszał jęków klaczy i nie postanawiał tego sprawdzić. Stare zaklęcie, którego wyuczył mnie kumpel z ławki. Mój róg zaświecił się na moment. Zaklęcie wyciszające... Teraz nikt nie będzie mógł usłyszeć, co się dzieje w tym pomieszczeniu. - Teraz możesz jęczeć do woli - poinformowałem kochankę. Trzeba było jednak działać! Uznajmy grę wstępną za zakończoną... Stanąłem nad nią i szybkim ruchem przystawiłem swój miecz do jej pochwy. Teraz na pewno nie będę już prawiczkiem. - Pragniesz ogiera, więc go dostaniesz! Pchnąłem mocno.
-
A w sumie też spróbuję, co tam.
-
Dlaczego ma wrażenie, że każda ładna klacz, którą spotykam, musi mieć chętkę na mnie? Cindrell, Clear Pearl... Nie. Clear Pearl tego nie chciała. Miała czternaście lat. Nie mogła odmówić. A nawet nie wiedziałem, czy było to wspomnienie czy sen. Prawda czy kłamstwo. Czy znów byłem w śnie? Jeśli nie, to bogowie naprawdę byli szaleni. Uśmiechnąłem się. Ja już byłem szalony. Objąłem Cindrell kopytami i przystawiłem do jej pyszczka swój. Od razu wsunąłem do środka język, po czym zacząłem nim drażnić jej. To było... ironiczne. We śnie nie potrafiłem odezwać się do klaczy, przejąć inicjatywy... A teraz na jawie byłem o wiele śmielszy. Może to dlatego, że miałem pewność, że ona tego chce? Przewaliłem się razem z nią na ziemię, moje kopyta zamortyzowały jej upadek. W normalnych okolicznościach zabolałoby, ale nie czułem tego. Mój umysł skupiał się wyłącznie na przyjemności. W końcu po kilku chwilach przerwałem pocałunek. - Nawet nie wiem, czy ciągle jestem prawiczkiem, wiesz? - uśmiechnąłem się do niej, po czym przystawiłem swój pyszczek do jej szyi - Dlaczego ja? - zapytałem ją i zacząłem całować jej ciało. Powoli zjeżdżałem w dół. Zaczynałem od tego, w czym miałem "doświadczenie".
-
Coś tu cholernie było nie tak, ale... Chyba mój problem wracał. Odwróciłem wzrok i położyłem jej kopyta na zadzie. Próbowałem wymacać zapinanie, ale, cóż, efekt był... nieco inny, bo wychodziło na to, że latałem kończynami po całym jej tyle. W końcu spojrzałem i błyskawicznie zlokalizowałem zamek. Niewielki ruch kopyt, po czym spódniczka stała się luźna. Natychmiast odwróciłem się, po czym zacząłem wpatrywać się podłogę. Tym razem nie będę podglądać.
-
[Dyskusja] Co mogłoby przekonać Króla Sombrę do zawieszenia broni?
temat napisał nowy post w Krystalina Autokratorias
Po co mu broń biała, skoro potrafi po prostu zmieść z powierzchni ziemi przeciwnika jednym zaklęciem? -
W Star Wars Ziemi nie ma. Niektórzy uważają, że Ziemią jest planeta Coruscant.
-
O cholera. Tylko tak potrafiłem skomentować tę sytuację. Oczywiście w głowie. Czy ja... wariuję? Coś tu zupełnie było nie tak. Pojedyncza żarówka oświetlająca cały korytarz. Do tego Cindrell była w moim domu... Po co? Czyżby była z jednym ze strażników, którzy badali moją sprawę? Zagryzłem wargę, jak miałem w zwyczaju. Coś tu zdecydowanie było nie tak... Ale jej słowa zbytnio na mnie działały. Szedłem za nią niczym biedak za błędnym ognikiem, prowadzącym na zgubę. A może to nie było podążanie... Może to ja gonię za światłem, a kiedy je złapię, w końcu odnajdę szczęście? Jedynie bogowie wiedzą... A ja modliłem się, żeby nie byli szaleni.
-
Aż we mnie zawrzało. Jak on śmiał! - Tutaj naprawdę nikt nie ma szacunku do płci pięknej?! - zapytałem sparaliżowane ciało więźnia z nutą wściekłości w głosie. Nie oczekiwałem odpowiedzi. Po prostu przestąpiłem zwyrodnialca jak śmiecia, którym zresztą był. Dopiero wtedy zdałem sobie sprawę, jak ironicznie musiało to brzmieć z ust oskarżonego o gwałt. Zamrugałem oczami. Eh, a mogłem się nie odzywać. Nie ma jednak po co tego roztrząsać. - Pardon. - przeprosiłem leżącego więźnia, po czym przesunąłem go tylnym kopytem na bok. Nie chciałem, żeby... Cindrell, prawda? Nie chciałem, żeby pobrudziła sobie kopyta.
-
Kiedy spojrzała, przeszły mnie dreszcze. Nie pomagasz, oj, nie pomagasz. Zarumieniłem się lekko. - Co, mam wybór? - zapytałem, szepcząc - Nieważne, postaram się być gotowy na oba terminy. Zastanawiałem się, co mogło się w tym czasie wydarzyć. Miałem dość cenne rzeczy w domu, w końcu robiłem w jubilerstwie... O nie. Już sobie wyobrażałem, jak złodzieje otwierają szuflady, wyciągają z nich dorobek mojego życia i bezceremonialnie wrzucają do brunatnych worków. A potem pozostawiają na stole karteczkę z napisem: "Masz za swoje, skurwielu!". Czy ja w ogóle miałem gdzie wracać? Krew odpłynęła z twarzy. - Czy w czasie, w którym tu się działo, nie zdewastowano jakiegoś domu? A może jakiś pożar? - zapytałem pozornie bezemocjonalnie.
-
Roześmiałem się razem z nią, pociągają nieco nosem. - Tak, minął. Dziękuje. Naprawdę - powiedziałem - Za wszystko. I chcę. Nie sądzę, żeby ktokolwiek zechciał mi wyjaśnić, co się stało - jakby dla upewnienia wstałem i ściągnąłem koc. Jakoś się o to nie bałem. W sumie ładna była. I jeszcze ładniej postąpiła. Ta, tamta pulchna pewnie bałaby się podejść. Ta klacz to zapewne ostatnia osoba, która okazała mi cień sympatii. Eh, znowu zacząłem mieć ponure myśli. Przywołałem na twarz sztuczny uśmiech. Ta... "tolerancyjni obywatele". A jestem nowym wcieleniem Nightmare Moon. Mimo wszystko sztuczny uśmiech zmienił w prawdziwy. W sumie ładna była.
-
Spojrzałem na nią smutno. - Zależy, z której strony na to patrzeć. Był przyjemny, jeśli był tylko snem, a nie wspomnieniem. Zdajesz sobie sprawę, jak to nie wiedzieć, czy jest się potworem? - zapytałem, szczególnie naciskając na słowo "potwór" - Ale patrząc na to pryzmat obecnej sytuacji... To pewnie najmilsza rzecz, jaka teraz może mnie spotkać. Super, wypuszczają mnie... Na pewno kucyki przyjmą mnie z powrotem z otwartymi kopytami do społeczeństwa - usiadłem na ziemi, opierając się plecami o kraty. Strażniczkę widziałem teraz jedynie kątem prawego oka - Naprawdę pani, czy też panna, uważa, że mam szansę na powrót do normalnego życia? Że ktokolwiek przyjmie mnie do pracy? Że ktokolwiek mi zaufa? Już słyszę te plotki. "Wypuścili tego gwałciciela, lepiej nie wypuszczaj dzieci nocą","Jubiler to był, pewnie przekupił wszystkich i będzie teraz bezkarnie szaleć","Dla takich jest tylko jedno lekarstwo - pętla na końcu powrozu. Jakby miał do siebie choć trochę szacunku, to by to sam zrobił chociażby na pasku". Spuściłem głowę i po prostu zacząłem płakać.
-
Nieco się zaczerwieniłem. Gdyby tu były same ogiery, może starałbym się to zignorować, ale przez te strażniczki... Przez tą strażniczkę, poprawiłem się w myślach. Miałem tylko jedno wyjście. Chwyciłem w zęby koc zdjęty z pryczy i okryłem nim tylne partię mojego ciała. To powinno wystarczyć. "Problem" zazwyczaj przechodził sam, ledwie po kilku minutach. Miałem nadzieję, że ta pulchna strażniczka nie przyjdzie tu tak szybko. Dobra, czas się spakować to, czego strażnicy mi nie zabrali? Zaraz... Ile spędziłem tu dni?
-
Ścieżki dźwiękowe, których nigdy nie zapomnimy
temat napisał nowy post w Kącik muzyczny Vinyl i Octavii
Cały soundtrack do Gundam Unicorn. Dla przykładu "Mad-Nug": Jak to mówią ci, którzy oglądali Unicorna: "Mad-Nug jest jak Sinanju - wszyscy go kochają". Muzyka jest po prostu jak dla mnie genialna. Nie wiem, co innego mogę o niej napisać. Za każdym razem, kiedy jej słucham, w głowie rozbrzmiewają mi odgłosy z bitew, w czasie których ich użyto. Mad-Nug - akcja w hangarze, czyli Rozen Zulu vs Gundam Unicorn & Kshatriya. A tu moje ulubione utwory z całego soundtracka: Unicorn: Full Frontal: A tu tu soundtrack w użyciu: -
Gwałtu? Jakiego gwałtu? O czym ona bredzi? Rozejrzałem się niespokojnie po celi. Gdzie ja? Co ja? Cela...? Przecież ja co dopiero... A co z Clear Pearl...? Ciągłe pytania rodziły się w mojej głowie. Schowałem kopyta w ramiona. Co się stało? Musiałem mieć jakiś chwilowy zanik pamięci... Pamiętałem jedynie tamto... I nagle powoli zacząłem coś uświadamiać. Clear Pearl... Ona nie miała znaczka. Czasem zdarzały się dorosłe kucyki bez niego, ale... Bardzo rzadko. To ciągłe nazywanie mnie per pan... Czyżbym... Gorzko zapłakałem. Czyżbym stał się potworem? Miałem być wypuszczony. Nie zgwałciłem jej... Ale skoro film urywał się w tamtym momencie... Nie mogli znaleźć dowodów, bo do stosunku nie doszło. To całe wrażenie, że ona czuje to samo do mnie... A co miałaby robić nastolatka, gdy dorosły kucyk by się do niej przystawiał? Nie była dość asertywna, by się po prostu przeciwstawić... To były tylko moje przypuszczenia, zanik nie ustępował... Ale skoro mam wątpliwości, to czy nie znaczy to, że jestem winny? Uniosłem głowę z kopyt i rozejrzałem się po celi w nową nadzieją. Sędzia zaprzeczył mojej winie. Miałem być wypuszczony. Może jednak nie jestem potworem?
-
Posłusznie zacząłem lizać. Powoli, najpierw na krawędziach. Po chwili pomagałem sobie, głaszcząc niezakryte przez moje usta tereny. Czułem, jak cała drży. Sam drżałem z podniecenia. Ona... Smakowała wybornie. Może to oszalały umysł mnie okłamywał, ale czułem się, jakbym kosztował nektaru bogów. W końcu położyłem wokół skarbu kopyta i rozszerzyłem wejście. Przytknąłem do niego swój pysk, po czym wbiłem do środka język, najgłębiej jak potrafiłem. Zacząłem majtać na wszystkie strony. Czasem głaskałem krawędzie kopytami. Wszystkie myśli się jakby wyłączyły, w tym momencie miałem tylko jeden cel - jak najbardziej ją zadowolić.
