Sajback Gray

Klacz odparła mi, że ta książka została napisana przez nią i jej ojca. Cieszę się, że znam klacz, która zna tak potężne zaklęcia. Jednak jej następnie słowa zmroziły mi krew w żyłach. Spytała się skąd u mnie ta czarna magia. Nie mogę jej powiedzieć! Po prostu nie mogę! Na mojej twarzy pojawił się nerwowy grymas. Powiedziała, że ja przestraszyłem. Zrobiło mi się smutno na tą myśl. Nigdy nie chciałem jej straszyć..., ale.... NIE! Ta moc jest ważniejsza, nieśmiertelność jest ważniejsza! Nie wiedziałem już co myśleć na ten temat. Jednak będę musiał odpowiedzieć na pytania klaczy. Zanim zdążyłem odpowiedzieć Indis przemówiła zwracając uwagę Olo. Jego reakcja lekko mnie rozbawiła. Widać, że był bardzo zaskoczony. W końcu stwierdził, że boli go głowa i woli nie wiedzieć. Zastanowiłem się lekko nad tym i po chwili kontemplacji odrzekłem: - Według moich obserwacji wasz świat jest spoistym lustrem między naszą rzeczywistością. Jest to tak zwana teoria występowania innego wszechświata, który jest odrębną wersją naszego, jednak z takimi samymi zasadami w jakim prosperuje nasz. Jeśli moja teoria jest słuszna, to między tymi dwoma powierzchniami mogą występować szczeliny. Musieliście przez pomyłkę przejść przez jedną z nich i w taki sposób znaleźliście się po naszej stronie. Nie rozumiem jednak przekształcenia twojej osoby w feniksa. Jednak podobieństwo rasy Ola do tych... krasnoludów... dowodzi, że faktycznie zależności między obiema wszechświatami działają we wspólnym oddziaływaniu tych samych zasad.

A więc gdyby Clover spojrzała mi w oczy, to poznała by moje wnętrze? Dobrze że tego nie zrobiła. Mogę tylko wyobrazić sobie co mogłaby znaleźć. Ptak zaczął dziwnie patrzeć na klacz, możliwe że chciał powiedzieć jej coś przez myśli, bez udziału mojej osoby. Chyba mi nie ufa. Nagle Clover wyciągnęła jakąś księgę z cudownymi obrazkami i przejrzystą treścią. Widywałem już wcześniej takie książki, ale jest ich tak niewiele. - Piękna księga. Rzadko widuje się tak starannie wykonane egzentlarze. - Powiedziałem obserwując książkę. - Co do twojej rodziny, mam nadzieję że nic jej nie jest. - Powiedziałem kierując głowę ku niebu. Tak bardzo chciałbym ją uświadomić czym było to zło, ale nie mogę.

Proszę bardzo, o to moja praca. Ale jest dość długa... mam nadzieję że to mnie nie dyskwalifikuje.

- A co to jest zwieżak? - chodzi jej o zwierzę. - Nie, nie mam zwierzęcia. - Jestem rok starszy od Vinyl. - A konkretna liczba? - Możesz sobie policzyć. - Urodziłem się w Canterlocie i tam spędzałem dzieciństwo. - Znam ją od czasu kiedy wspólnie chodziliśmy do szkoły muzycznej. - Ale trafiło ci się pytanie. - No cóż... jest... - No dalej. - Jest moją przyjaciółką! - A gdyby nią nie była? - To wtedy bym ją poca... . - HA! Mam cię! - Za miesiąc od teraz. - ......... - Neon! Otrząśnij się! - Bez komentarza... - Chyba za dosłownie bierzesz moja imię... . - Mój agent poradził mi bym działał incognito i dlatego zorganizował mi specjalne zaklęcie dzięki któremu mój róg zniknął na 24 godziny.

N: Fajny samochód i coś czego nie rozumiem. A: "odejdźcie ode mnie" , przejmujące i prawdziwe. S: Facet bardzo bezpośredni co do swych intencji. U: Znam ją, szanuję i bardzo lubię.

biała gwiazda.

Kilka pytanek: 1. Jaka jest twoja ulubiona zła postać? 2. Lubisz Octavię? 3. Jaki jest twój stosunek do tańca? 4. Lubisz Discorda? 5. Jakie są twoje kucykowe personalia? 6. Lubisz muzykę klasyczną? 7. Jaką lubisz muzykę? 8. HUG?

No niech będzie! Zbuduję karmnik. (lub coś co go przypomina )

Kilka pytanek: 1. Jaka jest twoja ulubiona zła postać? 2. Lubisz Octavię? 3. Jaki jest twój stosunek do tańca? 4. Lubisz Discorda? 5. Jakie są twoje kucykowe personalia? 6. Lubisz muzykę klasyczną? 7. Jaką lubisz muzykę? 8. HUG?

Przeraziłem się tym że jakaś dziwna postać czai się w krzakach, bałem się że to znowu oni, ale po chwili okazało się że to jedynie Olo. Starałem się nic nie mówić i pozwolić Clover rozpocząć konwersację. Kiedy klacz wyjaśniała ogierowi kilka ważnych rzeczy i leczyła jego rany, ja próbowałem wymyślić jak by tu skołować jakieś lustro by Clover przestała się obawiać. Obawiam się że nie posiadałem żadnego lusterka, ani nie orientowałem się nad jakimś jeziorkiem w okolicy, jednak zastanowiła mnie jedna rzecz. - Clover, co by się stało gdybyś użyła swojej mocy patrząc komuś w oczy?

kości...

skajcz, skajcz, je, je, je!

A tak w ogóle serdecznie witam cię na forum i gratuluję inteligencji, bo o dziwo nie wielu zna odpowiedź na pytanie nr 5.

Kilka pytanek: 1. Jaka jest twoja ulubiona zła postać? 2. Lubisz Octavię? 3. Jaki jest twój stosunek do tańca? 4. Lubisz Discorda? 5. Jakie są twoje kucykowe personalia? 6. Lubisz muzykę klasyczną? 7. Jaką lubisz muzykę? 8. HUG? 9. Skąd pomysł na nick?

Musiałem

Na twarzy klaczy pojawiła się niepewność. Najpewniej zastanawiała się czy może mi się zwierzyć, w końcu ostrożności nigdy za wiele. Ku mojemu zdziwieniu, postanowiła jednak mi się zwierzyć. Ponoć podczas szukania mnie i Olo użyła swojej umiejętności czytania w myślach w celu określenia naszej lokalizacji. Następnie podobno poczuła wielkie zło, hmmm... Od razu przyszła mi do głowy moja mroczna strona. Lecz potem stwierdziła że to zło pochodzi z jej rodzinnego domu. Podobno miała wizję czegoś złego co zabiło jej rodzinę i teraz zastanawia się nad powrotem do domu, a jednocześnie boi się tego co tam zastanie. W jej oczach był smutek i strach. Te spojrzenie przebiło moją duszę. Nie mogłem dłużej tego znieść i przytuliłem klacz. - Spokojnie... . Nie bój się, twoi bliscy z pewnością czują się dobrze i ciepło myślą o tobie. Na pewno także się o ciebie martwią. Rozumiem że jesteś wierna swojej rodzinie, ale powinnaś być także wierna sobie. Wyznaczyłaś sobie cel że samej uda ci się dotrzeć tam gdzie zmierzasz i powinnaś dążyć do zrealizowania tego celu. Twoja rodzina na pewno w ciebie wierzy... ja w ciebie wierzę. - Podczas mówienia, moja grzywa stała się całkiem biała.

N: Nie kumam. Podobno jakaś postać której nie ogarniam. A: To samo co powyżej. S: Także jak powyżej, no i WTF? U: Powiem krótko i na temat. Nie lubię jej.

Nim zdążyłem odpowiedzieć Clover, ptak Meliona rzucił pod kopyta klaczy jakiś mech czy coś w tym stylu. Zaraz po tym Clover poczęła przygotowywać jakiś wywar... muszę przyznać, że nie specjalnie znam się na zielarstwie. Tak czy owak, najwyraźniej to miało mi w jakiś sposób pomóc, ponieważ klacz podeszła do mnie bliżej i powiedziała, że teraz może trochę boleć. Złożyła swój płaszcz i przydusiła moje złamanie, najpewniej, by nastawić złamaną kość. Muszę przyznać, że to bolało, jednak w porównaniu z samym uderzeniem bełta, były to jedynie łaskotki. Później klacz dokładnie mnie opatrzyła i postarała się uleczyć moją ranę. Następnie usiadła obok mnie i poradziła mi żebym wypoczął. Następnie ptak przestrzegł mnie, bym nie zdradził nikomu o tożsamości jego i Meliona. - Nie musisz się martwić. Nikomu o was nie powiem, jesteście moimi kompanami, a kompanów nigdy nie powinno się zdradzić. Tak nakazuje honor. Następnie skierowałem swój wzrok na Clover, która opuściła głowę i wyglądała na wyraźnie przybitą. Zrobiło mi się dziwnie smutno, kiedy na nią spojrzałem i chciałem jakoś ją rozweselić... . - Czy wszystko dobrze? Wyglądasz na przybitą. - Powiedziałem kładąc kopytko na ramieniu klaczy

Chcesz się przelecieć?

Coraz większe te litery. (Ej, Aoboza, to śnieg a nie woda... )