Szeregowa WW

- Chętnie ją kiedyś poznam. - powiedziała. Gdy skończyła pozmywała talerze. - Masz ochotę coś jeszcze porobić?

- Tylko pozazdrościć. - powiedziała, uśmiechnęła się i wzięła gryza sianoburgera.

Gravity zachichotała. - Może miała rację. Przyda się. - powiedziała i po chwili westchnęła. - Fajnie mieć taką mamę...

- Parę zabawek i taką uroczą kołyskę. - powiedziała i uśmiechnęła się. - Zapewne twoja.

- Już schodzę. -mruknęła wciąż przyglądając się kołysce. - Ładniutka... Po chwili wstała, zsunęła się po drabinie na dół i usiadła przy stole. - Smacznego.

- To mnie zawołaj później... - odparła i zajrzała do środka. Były tam jakieś klocki, samochodziki i zabawkowy mikrofon. Gravity uśmiechnęła się pod nosem. "Od małego miał do tego zamiłowanie." - pomyślała i przepchała kilka pudeł. Zobaczyła niewielką, niebieską kołyskę. Pomyślała, że to urocze i uśmiechnęła się szerzej.

- Słuchaj... Myślę sobie, że jeszcze trochę tu poszperam... - powiedziała i uśmiechnęła się. Po chwili pocałowała go. - W końcu planujemy mieć dziecko... Wstała, przeciągnęła się i podeszła do jednego z pudeł.

- Myślę, że na razie starczy. - powiedziała. - W końcu co będziemy robić przez resztę wolnego czasu, skoro obejrzymy wszystko teraz? Zaśmiała się.

- Ta... Rany... - mruknęła i popatrzyła na kończący się film otwartymi oczami. - Rany... Dobrze, że to tylko film... - odetchnęła głęboko.

Gravity wzięła trochę popcornu. - Fakt... - powiedziała. - To bardziej obrzydliwe niż straszne. A... Teraz jeszcze doszły wszelkie odbicia... - dodała po chwili. - Nawet te w wodzie. Za jakiś czas pojawiały się kolejne straszne sceny, tym razem z rodziną głównego bohatera. Zaczął szukać kogoś o nazwisku Esseker. Tego kogoś najwyraźniej lustra nienawidziły. Okazało się, że to klacz, która była opętana przez demona, a dusze które zabiła zostały uwięzione w lustrach. Wszyscy myśleli, że jest chora na schizofrenię, więc wymyślono metodę która powinna ją wyleczyć: Zamykano ją w jednym pomieszczeniu pełnym Luster. Później, po uleczeniu znalazła się w zakonie. Bohater znalazł ją i zaprowadził do danego szpitala w którym się leczyła. Dusze w lustrach zabiły ją, ale demona nie. Pojawiło się jeszcze parę strasznych scen mordu, gdzie Gravity zaczęła się trząść.

- Ta... - mruknęła i wtuliła się w niego. Po dłuższym czasie odbicie jakiejś klaczy rozerwało sobie szczękę. - Rany... - powiedziała Gravity już teraz patrząc prosto w ekran. - Jak to dobrze, że to tylko film...

Film zaczął się już dość strasznie. Lustro było jakby odmienną rzeczywistością od normalnej. Zachowywały się inaczej niż właściciele odbicia. Gravity pisnęła już po pierwszej scenie, gdzie jakiś kucyk, a właściwe odbicie przecięło sobie gardło na całą szerokość. A ogierowi który stał przed lustrem szyja przecięła się w ten sam sposób, mimo tego, że on nie ruszył się z miejsca. Zakryła pyszczek kopytkami, jednak wciąż zerkała na ekran. - Przytulisz mnie? - zapytała.

- Hmm... Coś słyszałam. - powiedziała. - Ale jeszcze nie widziałam. Wzięła jedną ze szklanek i napiła się z niej.

Prawda

- Ta... - mruknęła i przeciągnęła się. - A może tym razem jakiś horror?

- Aj tam... - mruknęła. - Ale sobie przypomniałeś. Oparła głowę na jego ramieniu, tak jak ostatnio. Co chwilę śmiała się z jakiejś zabawnej sceny. Cieszyła się też, że mogą tak tu siedzieć i spędzać ze sobą czas.

- Opowiem ci... Obiecuję. - odparła. Gdy zobaczyła co znalazł White uśmiechnęła się. - Jasne, że chcę. - powiedziała i usiadła na kanapie.

- No tak... - powiedziała i popatrzyła na niego. Po chwili jednak odwróciła wzrok. - Ale jest to jeden z tematów, o których niechętnie mówię. Wzięła jakieś figurki i spojrzała na nie, po czym położyła je wśród reszty obejrzanych zabawek.

- To masz fajnie. - powiedziała i zaczęła przyglądać się jakiemuś kocykowi. - No na ogół nie mówię. Bo... Kogo to obchodzi?

- Nie no miałam... Ale raczej miałam ciężkie dzieciństwo. Rodzice mnie nie doceniali - westchnęła i wyjęła jakąś grzechotkę. - Wiesz, że mam dwie siostry. Jedna starsza a druga młodsza. Rodzice ciągle mi powtarzali: "Powinnaś brać przykład z Elizabeth!", jednak jeszcze wtedy jako tako ich obchodziłam. Ale gdy przyszło na świat trzecie dziecko już w ogóle przestałam być dla nich ważna. I tyle... Za często to ja z nimi nie rozmawiam bo mają do mnie pretensję, że nie zostałam lekarzem jak Eliza. Ale trudno... Raczej mnie to nie obchodzi. Wyciągnęła jakąś piłkę i zaczęła ją podrzucać.

- Super, dzięki. - powiedziała i wyszła na zewnątrz. Usiadła na podłodze i zaczęła grzebać w jednym z pudeł ze starymi zabawkami. - Wooow... Fajne rzeczy trzymasz. Musiałeś mieć super dzieciństwo. - powiedziała i wyciągnęła jakiegoś misia. - Jaki cudny!

Gravity znów go pocałowała. - Zauważyłam tu parę naprawdę fajnych rzeczy. - powiedziała po chwili. - Mogłabym tutaj jeszcze trochę poszperać?

- No to co? Gramy dalej czy proponujesz porobić coś innego? - zapytała.

Gravity odwzajemniła pocałunek. - W takim razie z chęcią poczekam. - powiedziała gdy przestali i uśmiechnęła się. - Kocham cię White...