Mephisto The Undying

- Co się stało? - zapytał.

Curt wrócił do kuchni. - Ann nas odwiedzi. - powiedział i wrócił do robienia ciasta.

- Nie, luzik mam wszystko. - powiedział.

- Jeżeli chcesz to możesz, wyjaśnię ci całą sytuacje. - powiedział wychodząc z kuchni.

Curt poszedł po telefon. Odebrał. - Halo? - zapytał.

- Jest księgowym. - powiedział biorąc się za robienie ciasta na omlety.

Curt zajrzał do lodówki. - Hm... są, jajka, ser, szynka, mleko... i chyba mąka też. - zajrzał do szafki. - Tak, jest mąka. Co powiesz na omleta? - zapytał.

- Pewnie. Co byś chciała? - zapytał.

Curt obudził się. - Hej. - powiedział do Alysse. - Znowu. - dodał uśmiechając się.

- Wiem. - powiedział. - Ale tacy są bracia. - dodał.

- Dobra gołąbeczki, idę do pracy. Nie zarwijcie łóżka. - powiedział i wyszedł. Curt spojrzał na Alysse.

- Ja też go nie rozumiem. - powiedział do Alysse.

- Tak, bardzo bym się nawet ucieszył. - powiedział.

- Ucieszył bym się. - powiedział. - Nawet bardzo. - powiedział.

- W zasadzie powinna. - powiedział. - Ale nie mi to oceniać. - powiedział.

Curt wytarł łzę z policzka Alysse. - Może po prostu nie umie ukazywać emocji. - powiedział.

- Nie rozumiem czemu tego nie zrobił nigdy. - powiedział.

- Naprawdę? - zapytał zdziwiony.

- Owszem. - powiedział patrząc na Alysse.

- Teraz będzie mnie męczył faktem że znalazłem sobię dziewczynę szybciej niż on i do tego ładniejszą niż jego ostatnia. - powiedział wzdychając.

Brat Curt'a spojrzał na swojego młodszego brata i Alysse. - Wstawać gołąbeczki bo do szkoły się spóźnicie! - krzyknął. - Do cholery Mattias! Mamy wolne do czwartku! - krzyknął Curt. - Daj nam spokój! - powiedział wstając i wypychając brata z pokoju. Zamknął drzwi. - Eh. Właśnie teraz. - powiedział kładąc się obok Alysse.

- Dobra, to idę spać. - powiedział i poszedł do łóżka.

- Jeszcze chyba pośpię. - powiedział.

- Dobra. - powiedział dokańczając gulasz. - Jak mniemam jutro runda druga. - powiedział.

- W porządku. - powiedział. - I tak musisz odpocząć więc się wyśpij. - powiedział.