Mephisto The Undying

Mephisto podszedł do Aren. - W porządku? - zapytał.

- Dobra, chodźmy już stąd. Miejmy to zadanie za sobą... - powiedział Mephisto.

- Zgadzam się. - potwierdził słowa Neiliego (?) - Ale nie jest to rzecz którą będzie się ochoczo wspominać...

Mephisto pogłaskał klacz. - Też mam nadzieje że nie będzie takich więcej. - westchnął.

- Dobrze się już czujesz? - zapytał klacz.

Danate spojrzał na każdego. Ara podobnie. - Chyba już każdy kto ma kontrakt już zaprezentował łańcucha. - powiedział spokojnie Danate. Ara przytaknęła.

Mephisto widząc że każdy wychodzi westchnął cicho. - Chyba pora się zbierać. - powiedział do Dandie.

Nawet nie umiesz napisać mojego nicku, a ty się jeszcze czepiasz? --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- A ja sobie obleje Elfkę, bo to moja córka, i dlatego że śmiesznie się ją oblewa. To jedna z najbardziej lubianych przeze mnie użytkowniczek forum. Mwuhahaha!

Ara uśmiechnęła się. - Postaram się być delikatna. - powiedziała wciąż uśmiechnięta.

- Ludzie boją się tego czego nie pojmują. - powiedział filozoficznym tonem.

- Ale twoja magia, nie sprawia że każdy się ciebie boi... - powiedział ponuro.

Ice uśmiechnął się lekko widząc kwiaty, jednak szybko znowu spoważniał widząc że każdy kwiat wokół niego zaczyna zamarzać. - Piękna magia... - skomentował.

Mepshisto kiwną twierdząco głową. Nie odzywał się, i przestał głaskać klacz.

- A możesz pokazać. Jeśli to nie ogień to chętnie zobaczę. - powiedział do dziewczyny która teraz się odezwała.

- Też nie wiedziałem... Nie twoja wina, to wina mojego fatalnego organizmu. -

Ice skrzywił się. Przyciągnął rękę do siebie - Za gorące, za gorące... - powiedział i dmuchnął na rękę. Założył rękawicę. - Będę mieć ślad... - westchnął. - I już mówiłem że jeśli ty jesteś moją siostrą to ja opuszczam swoją rodzinę. - dodał.

Ice posłusznie ściągnął rękawice i podał rękę. Ciepło było dla niego takie obce.

Ice podał rękę. - A rękawicę ściągać? Przez nie nie czuć ani zimna ani ciepła...

- Do tego czasu broń mi zardzewieje. - powiedział ze smutkiem. Ara uśmiechnęła się. - Jestem pewna Danate-sama, że w dobę nie zardzewieje. - powiedziała lekko rozbawiona. - Dziękuje Shana-chan. - powiedziała do Shany i lekko się skłoniła.

- Ta, ale trochę szkoda że nikt cię nie lubi i każdy się boi. - skomentował. - A ty? Co potrafisz? - zapytał zaciekawiony.

Ice ściągnął rękawiczkę, dotknął krzesła a te zamarło i rozkruszyło się. - Tak, zawsze. Chociaż jeśli coś jest skomplikowanym organizmem węglowym, na przykład człowiek, to tylko lekko obniżam jego temperaturę, ale nikt nie lubi mojego dotyku bo jestem zimny. - wzruszył ramionami i założył rękawiczkę.

- Bo jestem magiem lodu. Mam temperaturę 16 stopni Celsjusza, 20 jak mam gorączkę. Wszystko co dotknę, zamarza do tego stopnia że można to rozkruszyć. Ciężko to kontrolować, a magia jakoś ujść musi. Lepiej tak niż zamrażać wszystko wokół dotykiem. - odparł ponurym tonem. - Żałuje że jestem akurat lodowym magiem.

- Spodziewałam się nieco więcej po rekrutacji. - powiedziała spokojnie Ara, której twarz wciąż była pogodna. - I tak dobrze, wkrótce będzie można się pobawić. Trzeba rozruszać stare kości. - powiedział jakby szczęśliwy.

Ice uśmiechnął się lekko. - Nigdy nie ufasz nikomu w stu procentach? Najwidoczniej mamy nieco wspólnego. - powiedział spokojnie. Trochę go to zaintrygowało ale nie pokazał emocji.