Mały Hehesz

ShowTime wstal gwaltownie przewracając przy tym lampe. Nie nawidzil tych dziwnych glosów. -Nie, o niczym-powiedzial jakby nigdy nic

ShowTime podal mu szklanke (czy tam miske) z wodą. Potem usiadł i zamyslil sie.

-Napijesz sie czegoś? -powtórzył pytanie ShowTime

-Ale jak sie pozbyc ducha?-zapytala

-Doranie?-zapytala Jessy przyglądając sie Sydowi

W domu bylo kilka rozrzuconych mebli. ShowTime demolował swój dom gdy byl zdenerwowany. -Napijesz sie czegoś?-zapytal zakłopotany ShowTime ktory rzadko przyjmowal gosci i za bardzo nie wiedział jak sie zachowac.

-Cos tu nie gra...-mruknela Jessy -Nie uwazasz?-zapytala Syda

ShowTime naprawde sie zdziwil. -Chyba tobie pierwszemu-powiedzial po czym wszedł do domu

Jessy przytaknela po czym polozyla sie na łóżku. Nie umiała jednak zasnąć. Ciagle myslala o gosciach.

Jessy westchnela. -Przepraszam. Tak jakos... moze to nerwy... dobra, chodz-powiedzila. Zauwazyla Jonathana ktory jakos dziwnie przypatrywal sie obrazom.

Jess odetchnela z ulgą widzac Syda. -Naprawde bede musiala? Uwazam ze przesadzasz. I dobrze wiem, ze robisz to tylko dla siebie, bo gdy mi sie cos stanie stracisz źródło energii! -krzyczala

ShowTime stanął przevd starym domem ze zniszczonym ogródkiem. Westchnął uświadamiajac sobie jak to wygląda. -To moj dom-powiedział

Jess wystraszyla sie. A co jeśli miala racje? A co, jesli za drzwiami czeka ją smierc? Nie, napewno przesadza. Powoli otworzyla drzwi.

Jessy udala sie do swojego pokoju. Usiadla na łóżku i zaczela po ważnie zastanawiać sie nad slowami Syda. A co jesli rzeczywiscie ktos chce jej zrobic krzywde? Myslala o tym dlugo. Zastanawiała sie kto by mogl byc do tego zdolny.

-Dlaczego tak czesto sie przeprowadzasz?-zapytal ShowTime

Jess usmiechnela sie po czym wstala. -Nie bój sie tak o mnie. Jestem dużą dziewczynką-powiedziala po czym zaczela tanczyc z John'em. Tańczyła z wielka gracją, w koncu chodzila na nauke tanca.

ShowTime ruszył w stronę domu w towarzystwie Arcade'a. ((nie mam zielonego pojęcia jak się odmienia)) Bardzo dziwiło go jego zachowanie. Traktował go najnormalniej w świecie, tak jak każdego innego. -Skąd jesteś?-zapytał

Jessy zdziwila sie. -Skąd ta ostrożność? Chyba nie uwazasz ze moze mi sie cos stac...-powiedziala -Czy moze az tak strasznie nie lubisz Johna ze chcesz nas od siebie oddalic?-zapytala podejrzliwie

ShowTime popatrzyl na niego przechylajac glowe w bok. -Naprawde chcesz... odprowadzic mnie do domu?-zapytal ze zdziwieniem. Nikt go jeszcze nigdy nie odprowadzal do domu, ogólnie nie mial za wielu przyjaciół. -Nie zabronie ci przeciez-powiedzial

Jess uslyszala pytanie Elizabeth. Od dziecka miala czuly słuch. ,,Moze sie przeslyszalam" pomyślała. Potem spojrzala na Johna. Wiedziala ze Syd za nim nie przepada.

ShowTime'a dziwilo to, ze psa nie odstrasza jego wygląd. -Nie przyzwyczajaj sie za bardzo. Nie bede cie ratowal z kazdej złej sytuacji-powiedzial i wstal -Chce wrocic do domu

Jessy zarumienila sie. -Dziekuje Panie Craven-zasmiala sie i pocalowala go w policzek

ShowTime zmarszczyl brwi. -Przeszkadza ci cos w moim wyglądzie?!-krzyknal zdenerwowany ciaglymi pytaniami

-Ciagle sni mi sie taki szczeniak... zawsze ten sam. Mam uczucie ze gdzies juz go widzialem...-powiedzial -Ale z reszta, co cie to obchodzi?-ShowTime chyba stracil humor

-Moze... wejdziemy do środka? -zapytala Jess czujac napieta atmosfere