Mały Hehesz

Jessy patrzyla sie na wszystkich. Wyglądali tak jakby rozmawiali ze soba jakims szyfrem.

Jessy wziela gleboki wdech. -Jestem Jessy Perceval. Witam-powiedziala najuprzejmiej jak mogla

Gdy zobaczyla mezczyzne z blizną na nosie cala zbladla. Nie mogla z siebie nic wydusic. Bała sie go. Kto to wogole jest? Stala teraz jak slup soli.

Jessy zbiegla na dol pelna emocji. Byla ubrana w piękna, czerwoną sukienke a włosy upiete miala w jakiegos powydziwianego koka.

-Tak-rzeknął ShowTime -Dlugo tu leże?-zapytał

ShowTime ciężko oddychał. -Gdzie jestem?-zapytał rozglądając się

Jessy wstała gwałtownie. -Super!-krzyknęła. Jakoś nigdy nie umiała zapanować nad emocjami. Później ukryła usta w rękach. -Muszę się przygotować!-krzyknęła biegnąc do swojego pokoju nie kończąc śniadania.

-Co? Nie, czekaj!-krzyknął ShowTime, po czym całkowicie tracąc siły upadł na ziemie. ((mam nadzieje ze ktos go znajdzie bo nie bedze tak lezał wieczność xD ))

Pol przytomny ShowTime mówił do swoich halucynacji ((xD)) -K..kim jestes?-zapytał

ShowTime był zmęczony. -Chyba pojdę do domu-powiedział po czym ruszył w strone domu.

Jessy usiadła przy stole patrząc z uśmiechem na służbe. Była bardzo głodna. -Co dziś na śniadanie?-zapytała

ShowTime postanowił wrócić na festyn i popatrzeć jak radzi sobie Writer. Ciekawe czy już zrobił z siebie pośmiewisko? Jednak ciągle myślał o tym jak pomógł temu małemu kundelkowi. Widać było, że coś go gryzło.

Jessy wyszła z łazienki, jakoś doprowadzona do ładu. Zeszła na dół do kuchni.

-Ale skąd ty wiesz.... ehh..-Jessy wstała i poszła do łazienki

Jessy obudziła się. Podniosła głowę i na pół przytomna spojrzała na Syda. Potem znowu padła na łóżko. Jednak nie zamierzała spać. -O ranyyy-jęknęła

-ShowTime jestem-powiedzial po czym zaczal powoli odchodzić. I tak wystarczająco juz pomógł. Nie moze sobie zniszczyc reputacji.

Jessy trzesla sie z zimna. -Mhm-przytaknela, chociaż nie mogla zniesc mysli ze... bedzie teraz mieszkac z nim.

ShowTime spojrzal na kundla. -Nie boj sie mnie. Nic ci nie zrobili?-zapytal z powagą

-Ale... kiedy ty ją...?-mowila dziewczynka -Kiedy ty ją zabiles?

ShowTime sie zdenerwowal. Moze by do nich dolaczyl, ale nie teraz. Nie dziś. Podbiegł do psów i gwaltownie ich odepchnął. -Ładnie to tak bic mniejszego?!-zapytal ze złością. W sumie to bylo do niego niepodobne, ze staje w obronie słabszych, ale poprostu cos w środku kazalo mu zareagować.

Jess spojrzala na reke. -Co ten symbol oznacza?-zapytala

ShowTime opuścił festiwal. Szedl przed siebie zastanawiając sie co robic.

Jessy wziela głęboki wdech i podala powoli reke mężczyźnie. Mial silne dłonie.

Jess przyciagnela swoja dlon do siebie. Potem zerknela na reke mężczyzny. -Co sie wtedy stanie? -zapytala

Jessy zamyslila sie. -Cos co bardzo chce...-szepnela. -Zawsze dreczylo mnie pytanie:co tak naprawde stalo sie z moimi rodzicami? Czy jeszcze żyją?