Branthos

Film fajny, ale jedna rzecz mnie strasznie wkurzyła. Końcowa walka. Dlaczego? Czy to dlatego, że była za krótka? NIE. To dlatego, że w ogóle była. Widzicie, w pierszej części mieliśmy złą Sunset i można było się spodziewać jakiejś walki. W drugiej części, były syreny, które również nie miały dobrych zamiarów. Tutaj natomiast największym plusem (moim zdaniem) było to, że ten film nie posiada żadnego wroga. Okej, tamta dyrektorka nie była za miła, ale nie można ją nazwać złą, ale samolubną i wredną. Tutaj fabularnie końcowa walka gryzie się z resztą filmu. I to bardzo. Przemiana Twilight wcale nie jest rozwinięta, bo np. dlaczego stała się zła? Przez tą całą magię? Ha$bro poszło na łatwiznę. Poza tym, zamiast wykorzystać motyw z przenikaniem światów, twórcy woleli powtórzyć walkę z pierwszej części. Moim zdaniem najsłabszy element filmu. Mimo to 7/10.

Możliwe, że wpadnę

Laily odetchnął, gdy trujące opary opadły. Niestety nie był to jeszcze koniec. - Cholera - zaklął, gdy zaczęły się wstrząsy. Bell chciał jak najszybciej zejść z tak wysokiego drzewa, ponieważ gdyby tam został oznaczałoby to pewną śmierć. Musiał działać szybko. Najpierw upewnił się, że wie z której strony tworzy się wyrwa. Było to na wprost, gdzie aktualnie się patrzył. Wtedy wiedział, że musi jak najszybciej skierować się w przeciwnym kierunku. Drzewo powoli przechylało się w stronę powiększającej się przepaści. Bell zaczął szukać jakiejś gałęźi, na które mógłby przeskoczyć, by być jak najdalej od przepaści. Udało mu się znaleźć gałąź z innego, bezpieczniejszego drzewa, która wyglądała na wytrzymałą. Szybko przedostał się na nią i złapał się pnia. Przepaść powiększała się z każdą sekuną coraz intensywniej, więc Bell nie miał czasu na myślenie i zaczął przeskakiwać na gałęźe jak najdalej od wyrwy. Wybierał je na podstawie domniemanej wytrzymałości i przeskakiwał na coraz niższe poziomy lasu. - Druga, trzecia, czwarta - liczył w myślach gałęźie z których zeskoczył - piąta, szósta, dobrze mi idzie, siódma... Trzask! - Nieeeee! - krzyknął Laily spadając z dużą prędkością. Ostatnią, rzeczą którą zobaczył była wysoka trawa. Chłopak otworzył oczy. Był już na ziemi. Bezpieczny. Spojrzał w górę i zobaczył, że wcale nie spadł z aż tak wysoka. Były to jakieś dwa metry wysokości. Z trudem wstał i zdał sobie sprawę, że wcale nie jest bezpieczny. Przecież wyrwa ciągle się powiększała! Zaczął biec ile ma sił w nogach i po jakiś czasie, znalazł się tak daleko od przepaści, tak że wstrząsy były lekko odczuwalne. - Znowu mi się udało... ale było blisko. Dopiero teraz odczuł ból po upadku. Na szczęście nic sobie nie złamał, ale nieźle się potłukł. Kiedy Bell sprawdził czy nic mu nie wypadło z plecaka ruszył dalej w kierunku wulkanu. Szybko zrezygnował z tego, kiedy zobaczył że z jego czubku dymi, to zawrócił, bo tym co się stało przed chwilą wolał "dmuchać na zimne".

Kiedy Laily skończył klnąć z powodu obrażeń jakie dostał od szklanego deszczu i prowizorycznie opatrzył swoje rany liśćmi, postanowił pójść w stronę wulkanu. Szybko z tego pomysłu zrezygnował, bo nagle zobaczył mgłę, która nienaturalnie szybko go otoczyła. - To nie jest normalne - pomyślał chłopak. Wtedy zdał sobie sprawę, że ten dym przeszkadza mu w oddychaniu. Momentalnie zarwał się do ucieczki, jednak szybko zrezygnował z tego pomysłu. Dym był zbyt gęsty i było jego zbyt wiele. Musiał znaleźć inny sposób! - Cholera... Cholera... Spokojnie wszystko będzie dobrze. Do głowy Bella przyszła myśl, by stworzyć z liści rurkę do oddychania i schować się pod wodą. Nie był to dobry pomysł, bowiem trzeba było znaleźć inne źródło oddychania, a nie kryjówkę. Wtedy Bell spojrzał w górę i zdał sobie sprawę, że mgła to unosi się powoli do góry, ale o wiele szybciej rozprzestrzenia się na lądzie. Może drzewa były dobrym rozwiązaniem? Laily nie miał czasu się zastanawiać, tylko szybko chwycił się najbliższej gałęzi i zaczął wspinać się na drzewo. Robił to coraz wolniej, bo wym coraz bardziej podrażniał jego płuca. Kiedy dotarł na gałąź, znajdującą się nad dymem, poczuł ulgę, ale wiedział, że nie może się tu zatrzymać; dym ciągle unosił się do góry. Chłopak stał na gałęzi i zastanawiał się ,czy nie przeskoczyć na pobliskie drzewo. Moze tak będzie się poruszał, aż dotrze do naprawę wysokiego drzewa. - Okej, jest dobrze, wyjdziesz z tego - powtarzał sobie w głowie. Przechodził z gałęzi na gałąź z drzewa na drzewo, wybierając te, które wyglądały na w miarę trwałe. Przed sobą zobaczył bardzo wysokie drzewo i chciał tam jak najszybciej się dostać. Niestety, nie miało ono zbyt dobrych gałęzi do chodzenia, więc Laily musiał zostać na tym drzewie co stał i mieć nadzieję na to, że mgła wkrótce opadnie. Głodny Bell otworzył jedną z zup i zjadł ją ze smakiem, mając nadzieję, że nie będzie to ostatni posiłek w jego życiu. Na szczęście nie miał lęku wysokości, bo inaczej długo by na tym drzewie nie wytrzymał.

Kurde, niedawno zacząłem oglądać ten serial i jest genialny. Nie dość, że przezabawny to jeszcze napakowany morałami i świetnie napisany. Polecam dla ludzi ze specyficznym poczuciem humoru. A, i gra jest tak samo genialna

Zdecydowanie Z całego CMC najmniej mnie denerwuje i ma naprawdę fajny charakter.

Uwielbiam Gumballa, jest naprawdę zabawny. Jedna z lepszych kreskówek na CN. Polecam.

Bell widząc drewniany mostek, przyśpieszył kroku. Nikogo nie było w pobliżu. Niewiele myśląć, postanowił iść dalej przed siebie. Chłopak ciągle szedł w kierunku wulkanu, kiedy nagle zaczął padać deszcz. - Cholera, nie teraz! - Laily nie miał zamiaru zamoknąć i się przeziebić. Szybko zmienił kierunek, by znaleźć się pod nieprzemakalnym drewianym mostkiem. Uważał, że to był dobry plan. Kiedy już się usadowił w swojej "kryjówce", zaczął rozmyślać o igrzyskach. - Chyba nie idzie mi, aż tak źle. Mam zatrute strzały i nieźle wyposarzony plecak. Wyjął liście manioku i jedząć je, czekał na koniec burzy.

Oczywiście, że Bon Bon.

Opowiadanie jest naprawdę całkiem okej. Czekam na kolejny rozdział

Potwierdzę, że było bardzo fajnie. Dużo przyłożyło się do tego w miarę dobre zorganizowanie jak i naprawdę mili ludzie. Nie mogę się doczekać kolejnego meeta

"Ale mam fajną brodę :)"

Chodzi mi o takie twisty kiedy jest parę malutkich wskazówek świadczących o nich, ale nie spodziewasz się twistu, bo są one zbyt poukrywane. I dopiero, kiedy wszystko zostaje wyjaśnione, myślisz sobie "No tak, przecież ta postać zrobiła to, to i to. Jak mogłem to przeoczyć?". Takie twisty uwielbiam Nie ma sprawy. Wszyscy narzekają na brak komentarzy, więc postanowiłem że zaczę od siebie i teraz będę pisał opinie pod każdym ff jaki przeczytam.

Najlepszy ze wszystkich jest amerykański Nostalgia Critic, na którym wzorował się Niekryty. Kanał z tłumaczeniami:https://www.youtube.com/user/TGWTGpl Mój ulubiony odcinek NC:https://www.youtube.com/watch?v=3nlXu5EgCG4 https://www.youtube.com/watch?v=p953KHE3uCI. On jest po prostu przezabawny i jego żarty idealnie pokazują idiotyzmy filmowe. Polecam

Muszę przyznać, że jak czytałem tego fanfika to nie rozumiałem zachwytów nad nim. Dla mnie to był taki bardzo dobrze napisany przeciętniak. Już tłumaczę dlaczego. Ale najpierw napiszę co mi sie podobało. Najlepsze rozdziały to zdecydowanie pierwszy i ostatni. Są napisane najciekawiej i dostarczają dużo emocji. Postacie są dobrze oddane i twoje wytworzone też mi się podobają. Fabuła jest przyjemna, ale nie jakaś genialna, czy super wymyślona. Czyta się fajnie i chce się chłonąć kolejne rozdziały by dowiedzieć się zakończenia. Dialogi w większości brzmią naturalnie. Wiec chyba jest dobrze, nie? No, nie do końca. Z minusów to na pewno nie podoba mi sie zbyt szybka akcja z naprawdę małą ilością opisów. Trudno mi się wczuć w opowidadnie, gdy opisy są tak ubogie. Akcja również pędzi na łeb na szyję, ale nie byłoby to tak odczuwane, gdyby było tu więcej opisów. Za dużo jest tu też postaci pobocznych, które mieszają trochę w głowie, ale nie przeszkadzało mi to aż tak bardzo. A rzecz, która mi się nie podobała najbardziej, był Pie Killer. Nie jestem pewien dlaczego, ale może oglądałem za dużo kryminałów z genialnymi mordercami, bo Pie Killer wydał mi się jedynie klaunem, który próbuje naśladować innego mordercę. Ten jego śmiech i ogólne zachowanie wcale mi się nie podobały. Zdecydowanie nie uznałbym go za geniusza i niestety odbierał mi radość z czytania tego ff. Jednak zakończenie to coś co wybawia ten ff i stawia go na nowy poziom. Świetny twist fabularny, no nie do końca świetny. Gdyby nie zakończenie ten ff dostałby ode mnie 6/10, a tak daję mu 7/10.

Chcesz w mordę?

Dzięki! Co do piosenek to ostatnio nie mogę przestać słuchać:https://www.youtube.com/watch?v=YZuFsI-bttM xDD

Oj dużo tego. Pulp Fiction, Lego przygoda, Stalowy Gigant, Forrest Gump, Naga Broń, Mary i Max. A z seriali to: Death Note, MLP, Jaś Fasola, Fineasz i Ferb, Z Archiwum X. Jak chcesz więcej to tu masz mój filmweb: http://www.filmweb.pl/user/bartmix Co do Breaking Bed, to jestem w trakcie oglądania

Cześć i baw się dobrze! Mam jedno pytanko. Oglądasz czasem Youtuberów?

Siemka. Jakie są Twoje ulubione filmy i seriale? Mam nadzieję, że będziesz się na forum dobrze bawił