Bosman

A ktoś to mówił wcześniej abyśmy byli cicho. Pokręcił głową Nick. Nadal obserwował Chunga i ten krzyżyk. Nie wiedział co się zaraz stanie. Jednak wolał nie tracić czujności.

-Chung ja nie żartuje. Jeśli tylko mnie tym dotkniesz to nie będę się powstrzymywał. Spalę ciebie i to coś. I mało mnie będzie obchodzić, że się o mnie dowiedzą- Powiedział ciszej Nick aby usłyszeli go tylko zebrani przy ławce.- Będę miał przynajmniej satysfakcje, że spaliłem wampira.- Dodał lekko się uśmiechając jednak nadal obserwował wampira z krzyżykiem w ręce.

-Po powiedz temu pajacowi aby zabrał ode mnie ten krzyżyk.- Powiedział Nick odwzajemniając wściekłość w głosie.

Nick odsunął się od Chunga. W jego zielonych oczach błyszczała złość. -Podejdź jeszcze bliżej a nie będę się powstrzymywał i spalę ciebie i to święte gówno.- Powiedział z słyszalnym gniewem w głosie. Nick nie wiedział, co zrobi wampir ale nie mógł pozwolić, aby ten krzyżyk miał z nim jakikolwiek kontakt. W innym wypadku on zaczął by się zwijać z bólu. A później Nick mógł rozpętać piekło.

Nick natychmiast wstał z ławki i odsunął się kawałek. -Dobra tylko z dala ode mnie z tym.- Powiedział z nitką złości w głosie.

Nick podniósł się z łóżka. Popatrzył przez okno. -I kolejny nudny dzień.- Powiedział posępnie. Następnie ubrał się i poszedł do szkoły. Po jakimś czasie zobaczył Jess rysującą coś. Postanowił jej nie przeszkadzać. Usiadł na ławce obok jednak nic nie powiedział. Zaczął natomiast obserwować niebo.

Nick wstał z ławki. -Chyba czas znikać.- Powiedział do siebie po czym wszedł do mieszkania. Otworzył okno, umył się po czym walnął na łóżko. Praktycznie od razu zasnął. Miał nadzieje, że nic się w nocy złego nie wydarzy. Mam nadzieje, że te krwiopijce niczego głupiego nie wymyślą. pomyślał Nick zanim zasnął.

Nick po jakimś czasie otworzył oczy. -O matko. Czy tu były wampiry?- Zastanawiał się Nick. Czuł bowiem wampirzą aurę niedaleko niego. Przeczuwał, że to mogła być Jess i Chung. Szli w tą stronę. Poza tym nic mu się nie stało. To było niemożliwe, jeśli obok niego przechodziłby jakiś inny, silniejszy wampir. -Cóż chyba będę wracał.- Powiedział jakby do siebie po czym wstał i skierował swoje kroki do wynajętego przez siebie mieszkania. Jednak nie wszedł do środka. Usiadł na ławce przed mieszkaniem i zaczął rozglądać się wokół jakby czegoś lub kogoś szukał.

Nick, kiedy spał, rozmyślał głęboko nad sprawami, nad którymi chciał rozmyślać. Jednak minusem tego był fakt, że wtedy jego demoniczne moce trochę się przytępiały i był bardziej podatny na atak. Jednak tym razem Nick musiał jak najszybciej przemyśleć to co się stało i nie miał czasu aby wrócić do domu. Demon nie wiedział, że w lesie były dwa wampiry i zasnął pod drzewem. Nie wierzę, że wszyscy są za tym wampirem. Po prostu nie wierze. Czy to znaczy, że demony są groźniejsze niż wampiry. Może i racja. Ale dalej nie wierzę, że każdy go broni. I jeszcze zamienili tą dziewczynę w jednego z tych krwiopijców. I jeszcze dyrektorka to jakiś potężny demon. To już lekkie przegięcie. Co ona chce zrobić. Bo chyba nie wywołać wojny pomiędzy ludźmi i nie-ludźmi. Będę musiał z nią porozmawiać na osobności. I lepiej aby te wampiry się o tym nie dowiedziały bo mogę znowu wylądować w klatce. Brr. Nick rozmyślał tak i nie czuł upływu czasu.

-Czemu wy wszyscy musicie mieć zawsze racje.?- Powiedział jakby z wyrzutami. Nick wiedział, że już przegiął. Nie miał raczej szans na naprawę swoich relacji z resztą. -Muszę pobyć chwilę sam.- Powiedział po czym wstał i ruszył w kierunku lasu. Kiedy dotarł na skraj lasu położył się pod drzewem. -Cholera.- Powiedział po czym uderzył pięścią w ziemie. Po chwili wyprostował nogi, oparł głowę o drzewo i zasnął. Był to jego sposób na przemyślenie trudnych spraw. Po chwili już spał dość głębokim snem.

-No właśnie to nie jest powód. Ja po prostu wybrałem to miasto przypadkiem. - Odpowiedział Nick.- Dowiedziałem się, że tutaj mieszkają wampiry dopiero po tym jak spotkałem się z ojcem Chunga. I przypomniałem sobie stare dzieje. A co do tego co przegapiłeś to zacytuję ci to co in powiedział. "Jesteście sługusami całkowitej negacji światłości a ty zachowujesz się jakbyś był jakimś zbawcą, do tego traktujesz moją rasę jak zwierzęta" - Nick przytoczył słowa wampira. - Ja... Cholera sam nie wiem co mam teraz robić. - Przyznał w końcu jakby sam do siebie. Opuścił głowę. Po chwili przywrócił swoim oczom normalny kolor.

Nick popatrzył na chłopaka swoimi czerwonymi oczami. -Możliwe, że masz rację. Ale to jest naprawdę ciężkie po 500 latach spędzonych w zamknięciu. - Powiedział z lekkim smutkiem w głosie. Jednak nie chciał pokazać kotołakowi.- Do dzisiaj pamiętam każdy dzień spędzony w zamknięciu. A co do oświadczania tego na prawo i lewo to wychodzi samo z siebie.- Dodał.- Od wielu lat nie miałem takiej sytuacji, że muszę się ukrywać z moimi mocami przed innymi. A co gorsze drażni mnie to, że ten cholerny wampir ma rację, do do jego rasy.- Powiedział z wyrzutami. Nie wiedział, czy chłopaka to interesuje ale musiał to w końcu komuś powiedzieć.- A na dodatek jeszcze jego rodzina musiała stworzyć nowego krwiopijcę.

Nick nadal siedział na ławce. Co jakiś czas spoglądał na grupę. zobaczył, że Jess i Chung rozmawiają o czymś. Już chciał podejść jednak po chwili darował sobie. A niech idą do diabła. Pomyślał Nick. Zaczął się teraz zastanawiać co ma teraz robić. Po chwili popatrzył na chłopaka, który podszedł do niego. -Łatwo ci mówić. Ty nie miałeś aż tyle problemów przez wampiry co ja.- Powiedział Nick. Nie podnosił głowy. Jego oczy nadal nie wróciły do normalnego koloru.

Cholerny wampir. Rozmyślał ze złością Nick. Nadal siedział tak, aby włosy zasłaniały mu twarz. Robił to, ponieważ nadal miał czerwone oczy, których nie chciał na razie zmieniać. Lekko tylko podniósł wzrok na grupę osób z którymi chwile wcześniej się kłócił. -Szlak. - Powiedział do siebie ze złością.

[Trudno. Czasami trzeba się powtarzać . Mephisto zaczynam się obawiać ojca Chunga... Cholera a ja rozmawiałem z nim w miarę spokojnie... Ups ]

[o tak pij krew demona. Hmm nie jestem znawcą, ale wydaje mi się, że niezbyt by mu zasmakowała ]

-Zapytaj się ojca. Pewnie z chęcią ci powie.- Powiedział Nick. Puścił uwagę Jess mimo uszu. Jednak zareagował na głos Alice. -A ja nienawidzę ludzi, którzy wtrącają się w sprawy istot o wiele starszych od siebie.- Popatrzył ze złością w oczach. Po chwili jednak otworzył dłonie.- Dobrze. Widzę, że wszyscy są przeciwko mnie. Zostawię was samych.- Powiedział ze złością w głosie po czym oddalił się od grupy. Przeszedł kawałek od nich i usiadł na ławce. Włosy założył tak, aby zasłaniały mu twarz. [hehe wyszła mi trochę anty-postać. Mam jednak nadzieje, że mnie nie zabijecie. Przynajmniej nie za szybko. xD]

-Dziwisz się, że mam do wasz jakieś żale. Spędziłem prawie 500 lat w klatce jako zwierzątko twoich zakichanych rodziców.- Powiedział, ze złością w oczach. Jego oczy tym razem przybrały czerwony kolor.- Nawet nie wiesz jak to jest być zamkniętym. Nie wiesz jak to jest znosić tą waszą krwawą aurę przez 500 lat.- Nick zacisnął dłonie w pięści. Popatrzył na Alice, która właśnie się odezwała.- Nie wtrącaj się mała. To nie twoja sprawa.- Powiedział ze złością w głosie patrząc na dziewczynę.

-Masz coś do mojej rasy pijawko?- Zapytał Nick z nutą złości w głosie. Wstał i patrzył na Chunga ze złością w oczach. Jednak nadal zielonych.

Nick zamyślił się. -Tym bardziej mnie zastanawia co taki demon robi tutaj.- Zastanawiał się Nick. Chłopak nie wiedział kim naprawdę była ta demonica ani czego chciała. Popatrzył na Jess. -Schowaj te kły bo aż mi się źle robi.- Powiedział z wyrzutami i obrócił głowę.

-Tym bardziej powinienem ją wyczuć jak weszła do pomieszczenia.- Powiedział z lekkimi wyrzutami.- A tu nic. Jesteś pewny, że to jest demonica?- Zapytał lekko niepewnie

-Pamiętaj, że demony nie mogę dotknąć niczego co święte prawda? Nie tyczy to wampirów.- Powiedział spokojnie.- Po prostu dajcie jej coś świętego. Powinno ją zapiec jak wszyscy diabli. Bardziej zastanawia mnie fakt, że ja jej nie wykryłem.- Powiedział już mniej spokojnie.

-Chang to nie będzie takie proste.- Powiedział Nick.- Demona musisz naprawdę bardzo zdenerwować aby pokazał swoją prawdziwą postać. Jest inny sposób.-Dodał po chwili

-Cóż zatem leć- Powiedział Nick lekko poganiając wampira.

hmm... dobra ale ja jestem w pobliżu.- Powiedział ze zrezygnowaniem Nick. A liczył już na jakąś ciekawą akcje.- Jestem aż ciekawy czy to po prostu zwykły człowiek. I jak się o nas dowiedziała.