Bosman

-Tak jest wampirem na wolności.- Powiedział. Jego włosy i oczy nadal były czerwone.- Mam do ciebie takie pytanie. Jaki masz wpływ na wampiry znajdujące się w tym mieście?

Nick oniemiał po jej słowach. -Było lepiej?- Uspokoił trochę swój głos. Mimo swojej złości wiedział, że ona miała racje.- Naprawdę uważasz, że stworzenie kolejnego wampira byłe lepsze niż po prostu zabicie jej?- Nick usiadł na łóżko.- No tak zapomniałem, że lubisz otaczać się wieloma sługami. -Powiedział ze złością w głosie.

-To trzeba ją było zabić!- Praktycznie krzyczał na wampirzycę. Miał już dość wampirów na głowie.- Wystarczyło zrobić jeden ruch i nie byłoby problemu! A teraz co?! Stworzyliście kolejnego wampira! I po co?!- Krzyczał na nią. Jego włosy pokryły się czerwonymi paskami. Był już zły. Nie wiedział, jak na to zareaguje dziewczyna. Nigdy wcześniej na nią nie podnosił głosu. Lecz teraz nie dbał o to . Musiał się wyżyć.

-Po prostu przyśpieszyłaś proces?- Nick popatrzył na dziewczynę ze złością w oczach.- Mogliście ją po prostu zabić. Nie byłoby problemu.-Dodał ze złością w głosie.

-Niby racja.-Przyznał Nick. W tym czasie jego oczy stały się czerwone.- Jednak wiesz jaka jest sprawa między mną a Vladem. A poza tym jest jeszcze jedna sprawa. - Popatrzył na nią swoimi czerwonymi oczami.- Wiesz może kto zaatakował ludzką dziewczynę? I czemu wy zamieniliście ją w wampira?- Zapytał jakby z wyrzutami.

-Rozumiem. Cóż przynajmniej nie przyjęłaś jego nazwiska- Zaśmiał się cicho Nick. Po chwili jednak spoważniał.- Zastanawiam się co tutaj robicie. Zdawało mi się, że mieszkacie gdzieś indziej.- Zastanawiał się Nick.

Nick poczuł coś i otworzył oczy. Przed sobą zobaczył wampirzycę. -Witam cię droga Sereno Palownik.- Wstał i skłonił się lekko. Widać było, że darzy ją szacunkiem.- Wyglądasz jak zwykle wspaniale. I nie zmieniłaś się przez te ponad 1000 lat.- Dodał z lekkim uśmiechem. Ale powiedz mi czemu wyszłaś ze tego... ponuraka.- Nick już chciał powiedzieć coś niemiłego ale ugryzł się w język.

Nick udał się do swojego domu. Nie miał ochoty rozmawiać już z nikim w dniu dzisiejszym Vlad mieszka niedaleko. Nie zadowoliła go ta informacja. Po powrocie do domu otworzył okno jakby liczył na to, że ktoś przyleci go odwiedzić. Sam usiadł na łóżku, oparł się o ścianę i zapadł w coś na kształt snu. Jednak tylko czuwał. Mam nadzieję, że Vlad przekazał swojej żonie to co mu mówiłem. Miał nadzieje Nick.

-No tak muszę się zgodzić. Ona zawsze była bardzo przyjacielski- Potwierdził.- Nawet dla stworzeń innych ras. Takie zupełne przeciwieństwo ciebie. Aż się dziwie, że jakoś się dogadujecie.- Odpowiedział. Po krótkim namyśle zabrał rękę z furtki. Popatrzył swoimi czerwonymi oczami na Vlada. -Cóż Vladzie miło się rozmawiało.- Powiedział po chwili. Zaczął powoli cofać się nadal przyglądając się wampirowi.- Pozdrów ode mnie żonę. Powiedz jej, że chętnie z nią porozmawiam.- Powiedział po czym odwrócił się i przeszedł parę kroków rozglądając się po okolicy. Następnie popatrzył jeszcze kątem oka na Vlada po czym udał się przed siebie.

-Hehe zabawne. Ty mi mówisz, że jestem szalony.-Zaśmiał się krótko.- A może to ty jesteś szalony bo wysyłasz swojego syna do szkoły, gdzie będzie chodził z demonami i innymi stworami. - Nick nadal nie cofał ręki z furtki.

-Jak uważasz. Chciałem się jej zapytać czy coś się stanie, jeśli zamieniłbym ten dom w kupkę popiołu.- powiedział z lekkim uśmiechem. Już widział cały dom w płomieniach.- cóż może sam się do niej przejdę?- Powiedział po czym położył rękę na drzwiach bramy.

-Serio? Więc jednak zmieniłeś się przez te 700 lat?- Nick udał zdziwienie.- Moje gratulacje. Może za następne 1000 lat będzie mógł pracować jako jakiś komik.- Dodał z drwiną. -A skoro już rozmawiamy o Serenie to mógłbyś ją zawołać?- Zapytał.- Chętnie chciałbym zobaczyć jak ona wygląda w tym momencie. I zamienić 2 słowa.- Dodał.

-Widzę, że mimo twojego wieku nadal masz poczucie humoru.- Powiedział oschle. Jego oczy zaczerwieniły się. Na jego włosach zaczynały pojawiać się czerwone pasemka. -Nie kpij jednak ze mnie.- Powiedział już z groźbą w głosie. Po chwili jednak popatrzył za Palownika.- A jak się trzyma twoja żona? Jak ją widziałem kilkaset lat temu była piękna. Aż się dziwie, że wybrała takiego ponuraka jak ty.- Dodał z drwiną.

-A ty zawsze taki poważny.- Powiedział. Jednak sam spoważniał.- Nadal mam w pamięci nasze ostatnie spotkanie Palowniku.- Dodał szorstko. To spotkanie miało miejsce prawie 700 lat temu. Łagodnie mówiąc nie było to miłe spotkanie dla Nicka.- I nadal szukam zemsty.

-Dziwny albo nie dziwny.- Powiedział nadal lekko się uśmiechając.- Powiedzmy, że mieliśmy swoje powody. Ale muszę ci przyznać jedno. Dobrze się trzymasz jak na 1900 lat drogi Palowniku.- Powiedział po czym wyciągnął dłoń jakby się witał.

Nick popatrzył na jegomościa. -Witam cię.- Powiedział uprzejmie.- Chciałem dowiedzieć się gdzie mieszka mój nowy kolega z klasy.- Powiedział z lekkim uśmiechem.- Widzi pan w tym jakiś problem?

Nick w końcu zobaczył bardzo nietypowy dom. Widać było z daleka, że jego właściciele nie należeli do zwykłych ludzi. Co więcej zobaczył, że Chung wchodzi do środka. -Więc jednak tutaj mieszkasz.- Powiedział do siebie zbliżając się do domu. Po chwili zobaczył, że ktoś wychodzi. Z daleka nie widział dokładnie kto to jest. Wiedział jednak jedno. Że ten ktoś jest potężny. Nick powoli zbliżał się do domu. Nie chciał rozpoczynać rozmowy. Poczekał, aż ten jegomość się odezwie. Stanął przed wejściem na teren jego domu.

Nick spokojnie podążał za wampirem. Nie wiedział gdzie idzie ten koleś ani gdzie mieszka. Cholera trzeba było wcześniej rozejrzeć się po mieście. Nick nie wiedział co ma teraz robić. Mimo tego nadal podążał za nim.

-Hmm No dobrze jak chcesz.- Powiedział spokojnie widząc jak oddala się wampir. tylko nie myśl, że to tak zostawię. Pomyślał Nick. Czekał aż chłopak oddali się kawałek po czym wstał i powoli ruszył w tym samym kierunku co on. Chciał się dowiedzieć kim są rodzice tego chłopaka. Szedł spokojnie aby Wampir nie wyczuł za wcześnie, że ten za nim idzie.

Nick zamyślił się przez chwilę. -Powiedzmy, że miałem pewne sprawy do paru wampirów.- Powiedział spokojnie.- A skoro twoi rodzice to wampiry to warto się dowiedzieć czy czasem nie mam do nich jakiś spraw.- Dodał. Nie mógł powiedzieć wprost, że kiedyś walczył z wampirami. Oraz to, że jeden z nich o mało go nie zabił i chciał się zemścić.

Nick przetarł ręką po twarzy. - Nie no nie domyśliłbym się. Bardziej chodzi mi jakieś nazwiska czy data urodzenia. A najważniejsze.- Powiedział patrząc w oczy chłopaka.- Musiałbym poznać imiona twoich rodziców. Mam nadzieje, że będzie współpracował. wątpię czy moje moce na niego zadziałają. Rozmyślał Nick. Nie wiedział, jak mocny jest wampir. Jednak ten krótki kontakt z nim wczoraj nie był dla Nicka przyjemny.

-Heh no dobra.- Powiedział.- Dobrze zatem mam do ciebie sprawę. Mógłbyś mi powiedzieć kim są twoi rodzice?- Zapytał. Chciał się czegoś dowiedzieć. Może to by mu trochę rozjaśniło sytuacje czemu kiedy chciał go sprawdzić poczuł coś dziwnego i strasznego zarazem.

Nick poczuł coś dziwnego. Po chwili zobaczył Chunga. -Tak to ja.- Odpowiedział szorstko.- Masz z tym jakiś problem?- Zapytał lekko nieprzyjemnie. Nie miał teraz humoru. Jednak miał nadzieje, że on powie mu coś na temat swojej rodziny.

Nick nadal spokojnym krokiem szedł przed siebie. Wszystko wróciło do normy. Sprawdził jeszcze raz ale oczy znowu miał zielone a włosy białe. Po chwili znalazł się na niedużej polanie. Usiadł na trawie i zaczął rozmyślać na tym co musiał teraz zrobić.

Nick po chwili obudził się. Nie wiedział ile spał. Jednak kiedy zobaczył słońce dopiero powoli opadające ku horyzontowi doszedł do wniosku, że tylko zamknął na chwile oczy. Był zły na siebie. -Nie powinienem tego tak robić. - Skarcił się Nick. Wiedział, że teraz wszyscy będą go unikać. -Cholera!- Krzyknął po czym uderzył pięścią w drzewo. To złamało się z głośnym trzaskiem. Po chwili uderzył w kolejne i jeszcze jedno. Każde z tych trzech drzew złamało się z donośnym trzaskiem. Nick jednak nie dbał o to. Nick zaczął powoli iść w kierunku z którego przyleciał. Miał nadzieje, że taki spacer pomoże mu się uspokoić i przemyśleć co ma teraz robić. Po cichu liczył również na spotkanie z Chungiem.