Skocz do zawartości

Bosman

Brony
 Wyświetl profil  Zobacz jego aktywność

  • Zawartość

    1941

  • Rejestracja

  • Ostatnio

 Typ zawartości 

Wszystko napisane przez Bosman

  1. Bosman
    -Uśmiechnę się jak Danate mnie przeprosi za to, że wtrącił się w moją rozmowę z Jessy.- Powiedział ponuro Nick. Wiedział, że trochę przesadzili z Jessy ale to już było niegrzeczne.
  2. Bosman
    Nick przewrócił oczami. -Byłoby dobrze.- Powiedział już bez przekonania po czym obrócił się w stronę Jessy. Jednak kiedy zobaczył, że ta ma już dość tej rozmowy westchnął, wyprostował się na krześle i zaczął rozmyślać. hmm... może jednak Danate ma racje? Zastanawiał się.
  3. Bosman
    Nick usłyszał jej wypowiedź i uśmiechnął się lekko. -Ciężko się nie zgodzić. Ale Danatowi najwyraźniej to za mało skoro włącza się w moją rozmowę z Jessy.- Odpowiedział dziewczynie.- A nie jest to ani kulturalne ani potrzebne. Nie chce słuchać to niech nie słucha.-A po tym popatrzył na chłopaka.-Dotarło?-Powiedział to już z wyraźną irytacją.
  4. Bosman
    Nick spojrzał na osobę, która odezwała się do niego. Jego głos był spokojny ale dało się w nim usłyszeć nitkę zirytowania. -A coś ci się nie podoba- Odezwał się krótko.- Możesz nie słuchać Danate. Lepiej zajmij się Cat bo odniosłem wrażenie, że dobrze ci w jej otoczeniu.-Dodał
  5. Bosman
    Nick widział, że dziewczyna nie odpowiada. Widział jednak, że dużo dzisiaj przeżyła i musi to sobie poukładać. Dlatego nie powiedział nic. Natomiast podał dziewczynie rękę. -Nie musisz nic mówić.-Uśmiechnął się lekko patrząc na dziewczynę.- Odpowiesz mi jak wszystko sobie poukładasz. To co się stało to moja wina.-Dodał smutno.
  6. Bosman
    Nick lekko wytrącony z rozmyślania popatrzył na dziewczynę. -Zastanawiam się ja w życiu źle zrobiłem. Najpierw poznałem dziewczynę a ona ginie jakiś czas później. Teraz poznałem dziewczynę,która mnie rozumie i jest we mnie zakochana a ja sprawiam, że nie chce mnie znać. Dodatkowo płakała przeze mnie.- Zastanawiał się nad tym głębiej i poczuł, że pojedyncza łza spłynęła po jego policzku. Pośpiesznie przetarł twarz ręką.-Jestem strasznym człowiekiem- powiedział szeptem.
  7. Bosman
    -Dobrze.-Powiedział Nick i zaczął się zastanawiać nad czymś.
  8. Bosman
    Nick przewrócił oczami. -Musisz coś jeść- Powiedział Nick uśmiechając się. Wiedział, że Jessy musi przemyśleć wszystko co się dzisiaj stało więc nie chciał naciskać.
  9. Bosman
    Nick wzruszył ramionami. -Nie mam pojęcia. Aha zrobiłem ci kanapkę bo nie wiedziałem czy nie będziesz głodna.- podał jej kanapkę.-Smacznego.-Dodał z lekkim uśmiechem.
  10. Bosman
    -Rozumiem.-Powiedział szeptem. Tylko silna wola powstrzymywała go przed spuszczeniem głowy i płaczem.-Rozumiem.
  11. Bosman
    -Na szczęście- powiedział cicha Nick. Po chwili zwrócił się do dziewczyny.- Zebranie się jeszcze nie zaczęło więc mamy chwilę aby porozmawiać.Czy ja...- Nick zbierał się w sobie.-Czy ja nie przesadziłem ... no wtedy... jak...-Nick nie miał odwagi teraz powiedzieć, że ją pocałował. Miał nadzieję, że Jessy wiedziała co miał na myśli.
  12. Bosman
    Nick lekko podskoczył kiedy usłyszał jakiś głos obok niego. Obrócił się i zobaczył Jessy. -Nareszcie jesteś- powiedział z wyraźną ulgą. -Gdzie zniknęłaś? Zaczynałem się martwić.
  13. Bosman
    (( ok dzięki. Do następnego dnia ))
  14. Bosman
    -Chodźmy znaleźć jakieś miejsca.- Zaproponował po czym ruszył na górę dalej rozglądając się za Jessy jednak jej nie wiedział. Oby nic się jej nie stało. rozmyślał Nick wchodząc do świetlicy. Zajął miejsce na fotelu i czekał. Nadal jednak nie wiedział dziewczyny. Oby to nie była moja wina.
  15. Bosman
    Nick zobaczył jak dwójka wchodziła po schodach. Zaczepił chłopaka, który przed chwilą był przy dyżurce. -Witaj. Nie widziałem cię wcześniej a wygląda na to, że mieszkamy razem.- Mówił spokojnie. Zobaczył również rudą dziewczynę.- Jestem Nick.- Skierował to do obojga.
  16. Bosman
    Nick odebrał talerze i odwrócił się. Jessy zniknęła. Przez drzwi wychodziły pojedyncze osoby, W pośpiechu zrobił dwie kanapki i ruszył za resztą. Zjadł jedną. widać musiała wyjść. Zastanawiał się Nick idąc za resztę w na miejsce zebrania. Mam nadzieję, że nic jej nie będzie.
  17. Bosman
    ((eh szkoda że się zmyła... A było fajnie I to nie tylko dla nas. No cóż ona poszła. Więc ją ominie spotkanie. A ja nie mogę pisać bo chcę poczekać na jej wpis.))
  18. Bosman
    -Dobrze- powiedział już spokojniejszym głosem. Trzymając Jessy za rękę wyszli z pokoju i skierowali się w stronę stołówki a raczej miejsca gdzie według Nicka mogła się znajdować. Chwilę szli aż zeszli schodami do stołówki. -Znajdź proszę jakiś stolik a ja wezmę jedzenia.- Powiedział do Jessy przyjacielskim tonem.- Dobrze?
  19. Bosman
    Nick podniósł głowę i spojrzał w oczy Jessy. -Dorównujesz -powiedział cicho. - A nawet jesteś od niej piękniejsza. Wierz mi.- Po czym pocałował Jessy w usta. Był to lekki pocałunek. Nick wierzył jednak, że dziewczyna zrozumie jego przesłanie oraz to co czuł teraz Nick.
  20. Bosman
    -Sam nie wiem-mówił szeptem Nick nie przestając płakać.- Wiem na pewno, że nie chcę cię stracić.- Popatrzył jej w oczy. - Proszę nie zostawiaj mnie.- Nick ostrożnie przytulił się do Jessy.-Proszę- Szeptał.
  21. Bosman
    -Jessy czekaj.- Powiedział do odchodzącej dziewczyny. Mimo łez i smutku podniósł się i podszedł do dziewczyny. Nie wiedział co ma powiedzieć, nie wiedział co ma robić ale wiedział jedno. Że nie chce teraz stracić Jessy. -Ja... ja cię...-zniżył głos do szepty.-Ja cię kocham. Mimo że oboje znamy moją historię musisz mi uwierzyć. Kiedy cię zobaczyłem poczułem coś. Nie wiem jak to nazwać.-Dalej mówił szeptem. Nie umiał zebrać się na nic więcej. -Proszę uwierz mi.- kilka łez poleciał mu po policzku i spadło na jej ramię.
  22. Bosman
    ((game info dla ciebie... Moja postać siedzi w pokoju i płacze. to tak przy okazji. A gdzie jest reszta to musisz doczytać w poprzednich postach ))
  23. Bosman
    -Nie.- Powiedział smutnym głosem.-Chciałem cię przeprosić. Mam nadzieję że mi kiedyś mi wybaczysz. -Łzy spływały mu po policzku.-Przepraszam- Powiedział prawie szeptem. Z kieszeni wyjął klepsydrę i postawił na podłodze przed Jessy. Następnie szybko wszedł do własnego pokoju zostawiając dziewczynę w drzwiach. Nie chciał aby ona widziała więcej jak płacze. W pokoju usiadł na łóżku, spuścił głowę i zaczął płakać. Drzwi do pokoju nie zamknął ale i tan nie było go widać bo jego łóżko znajdowało się za drzwiami. Proszę wybacz mi. Prosił w myślach mając nadzieję, że tak się stanie.
  24. Bosman
    (( heh no dobra to postaramy się poprawić inaczej )) (( Ukeź nie pomogłeś )) -No dobrze.- Nick spuścił głowę i poszedł w stronę pokoju po drodze mijając jakąś dziewczynę, Nie zwrócił w ogóle na nią uwagi. Podszedł do pokoju dziewczyn i zapukał. Mimowolnie łzy popłynęły mu po policzku. -Jessy- powiedział łamiącym się głosem.- Proszę otwórz. Chcę porozmawiać.
  25. Bosman
    -Może mi pan powiedzieć co nieco o Jessy? To dziewczyna na moim roku.- Zapytał spokojnie mimo załamującego się głosu.- Chciałbym dowiedzieć się coś o jej przeszłości ale nie mogę zapytać jej wprost.
×
×
  • Utwórz nowe...