Arkane Whisper

W sumie. Może lepiej nie...

Cóż można powiedzieć. Ciężki temat i mało czasu zrobiły swoje. A także, zapewne, niezliczona liczba wszelakich możliwych spraw, odciągających od pisania. Ale mnie także zaskoczyła ta liczba. Wczoraj byłem pewien, że choć jestem pierwszy, będzie jeszcze wysyp, a dziś...

Poprawka. Zwei fanfik, itd.

Dajesz. Dasz radę. Co to dla takich jak my

To ja Wam napiszę historię z życia wziętą, choć wbrew zasadom (nie wszedłem na stronę, ale też Tymbark), a dokładniej mającą miejsce przed 2 tygodniami. Otóż, po kolosie z informatyki (banalnie prostym, nawiasem pisząc, ale akurat musiało paść pytanie z dziedziny, w której nigdy szczególnie nie błyszczałem), kupuję sobie Tymbarka, a pod nakrętką: "Teraz może być już tylko lepiej". I wiecie co? Nie mylił się. Odwołali nam kolosa z całek, mającego odbyć się tego samego dnia

Dobra. To opowiadanie to czysta improwizacja, ale tak to już jest, kiedy wpadnie się na jakiś pomysł pod koniec terminu, więc pisane właściwie było w większości ostatniego dnia, tj. dzisiejszego. Nie jestem zadowolony, ale chciałem napisać na konkurs, więc jest. Za wszelkie błędy i wszechobecną fuszerkę, biorę pełnię odpowiedzialności. Emanacja[Adventure][Mystery][Dark][Sad] Tak przy okazji. Jestem pierwszy? Mam nadzieję, że nie ostatni, ponieważ głupio by wyszło. Przy okazji tej okazji. Temat okazał się cięższy, niż początkowo sądziłem, a gdybym miał jeszcze kilka dni, to opowiadanie to byłoby dużo lepsze (tak sądzę), ale cóż. Jest jak jest.

Przeczytałem i muszę przyznać, że mi się podobało. Lubię tego typu klimaty tajemnicy i wątki typowo "magiczne" czy inne nadprzyrodzone. Opowiadanie na pewno zyskałoby na rozbudowie; gdyby było dłuższe; ale czyta się przyjemnie i wciąga. Fabuła jest dobra, choć zakończenie mnie nieco... rozczarowało, z braku lepszego słowa. Spodziewałem się zwyczajnie czegoś innego. Może mniej oczywistego, albo... Czegoś innego. Zachowania Twilight i Spike'a były moim zdaniem odpowiednie. Przy okazji, opis tej pracowni skojarzył mi się początkowo z Apokryfem ze Skyrim. Do czego można się przyczepić, to strona techniczna, którą należałoby poprawić. Niepasujące słowa, literówki czy inne tego typu potknięcia. Nie przeszkadza to w czytaniu wprawdzie zbytnio, ale jest na tyle widoczne, że zauważyłem. Podsumowując. Ciekawe opowiadanie, dla osób lubiących klimaty tajemniczych, magicznych spraw. Warto przeczytać

Dobrze. Jutro kolokwia, a potem dwa tygodnie wolnego przed egzaminami. W sam raz, aby coś napisać. Co do tematu natomiast, stwarza pewne możliwości, dość intrygujące.

Na wstępie, gratuluję zwycięzcom; wszystkim czterem tym razem; a także pozostałym uczestnikom. Jak zawsze dzięki także za recenzje, które zamierzam przy najbliższym wolnym przeanalizować dokładnie i poprawić to opowiadanie, zanim je opublikuję. Na pewno zmienię początek, a co do reszty, to jeszcze się okaże. Może postaram się je jakoś rozbudować (ponieważ limit był wredny, jak napisał Dolar), ale zobaczę. Trochę zaskoczyły mnie wysokie oceny, ale może jestem zwyczajnie zbyt krytyczny względem własnych opowiadań. W każdym razie, do następnego konkursu

Zależy od spojrzenia na magię, a dokładniej od tego, czym ona jest. Ostatecznie jednakże, jednorożce są "naukowcami" z dziedziny magii, ponieważ jako jedyne są w stanie aktywnie jej używać i rozwijać metody korzystania z niej. Jednakże z innych dziedzin, "prawdziwie naukowych", to nigdzie nie jest powiedziane, że jednorożce są najlepsze. Poza tym zgadzam się z przedmówczynią, jeśli chodzi o drugą część jej wypowiedzi. Mimo to, podtrzymuję moje zdanie, że najlepiej czułbym się jako jednorożec.

U nas na uczelni krążyły historie, jakoby jeden z wykładowców w podobny sposób oceniał egzaminy. Brzmi dość nierealnie, ale szczerze mówiąc, wyjaśniałoby to dziwne oceny z tychże niekiedy

Ostatnio, to krasnoludy

Na śpiącego Cthulhu jeszcze coś by się poradziło, ale w tej sytuacji

No i fajnie, też jest fajny Tutaj ja muszę się nie zgodzić. Nigdzie to nie jest powiedziane/pokazane. Mamy natomiast Dr Whoovesa (czy jak go tam kanonicznie zwą) oraz jakiegoś "Einsteina" kucykowego z Canterlotu, który, o ile pamiętam, był także ziemskim. Ogółem, to brak danych.

Najgorsze było pierwsze pytanie. Na początku dałem "nie", ponieważ do tej pory nie wiem, czy czuję się "brony" czy też nie, ale chyba tak... A może jednak nie? Ale to oznacza, że oszukiwałem w ankiecie Jednakże, po zaznaczeniu opcji "nie" da się wrócić i zmienić zdanie, co też uczyniłem (Kończyć po jednym pytaniu? Nie godzi się, powiadam ). Chciałem tylko zaznaczyć, że badania (czy też "badania") ankietowe należą do grupy badań ilościowych, a nie jakościowych (poza pewnym ich zastosowaniem, ale to już są niuanse). Tak tylko wspominam.

Nie siedź w krzakach, bądź nimi.

Jestem tak stary, że kiedy Mieszko mnie pytał o zdanie, odparłem wzruszając ramionami: "Czemu nie?". Jak Ty jesteś stary/a?

Przeczytałem wszystkie trzy, ale; jeśli nie masz nic przeciwko (a jeśli masz i tak mnie nie powstrzymasz ); skomentuję je wszystkie tutaj. I część? No właśnie, tutaj mam problem, czy to jest całość czy też nie, ponieważ jak I i II łączą się w sumie ze sobą, tak z trójką powiązania są mniej oczywiste, ale dość ciekawe, a przynajmniej można by jakieś łączące opowiadanie napisać. Inna sprawa, że po I i II nie spodziewałem się takiej III, tzn. zachowania antagonistki. Wracając do opowiadania. Mogło być straszniej, mroczniej i dłużej, ale czytało się przyjemnie i chyba tyle wystarczyłoby, gdyby nie końcówka. Czy poprzez owe działanie burzące nie znalazła się właściwie w tymże pokoju, choć w bardziej "prostacki" sposób tam weszła? Ale to takie tam... nieważne. Od strony technicznej jest dobrze, jak na mój gust. Strasznie mnie tylko raziło w oczy używanie słowa "kopytko" z jego odmianami. Psuło trochę klimat, takie zdrobnienie, w mojej opinii. Podsumowując, krótkie ale przyjemne. II część Więcej miejsca poświęciłbym na budowanie klimatu w późniejszej fazie opowiadania, ale właściwie nie odbiega w mojej opinii od I. Oczywiście zakończenie nie było satysfakcjonujące, ale nie było też złe. Myślałem jednak, że to wszystko będzie tylko intrygą Discorda; w wiadomym chyba celu; ale okazało się inaczej. Technicznie, to razi w oczy słowo "leniwie", występujące dwukrotnie w tym samym zdaniu; trzecim opowiadania. No i znów te "kopytka". Podsumowanie, jak wcześniejsza część. III część Tutaj zaczęło się pięknie, tak jak lubię. Tajemniczo, mroczno, ciekawie, ale szybko; stanowczo zbyt szybko; akcja całkowicie się zmieniła. Muszę przyznać, że trochę się zawiodłem, ale jednocześnie spodobała mi się koncepcja i możliwości, jakie stwarzała, choć nie zostały one w pełni wykorzystane. Jak pisałem powyżej, powiązań i ciągu zdarzeń, łączących tę z poprzednimi częściami trzeba się domyślać. Przydałyby się jakieś wskazówki co się stało, jak do tego doszło, i inne tego typu. Jeśli chodzi o stronę techniczną, to krótko: "Żądna krwi kreatura rzuciła się na jednorożec."; mogłeś jednak odmienić to ostatnie słowo. Poza tym chyba jest w porządku. Podsumowując, niestety ale się częściowo zawiodłem. Choć czyta się przyjemnie. Podsumowując całość. Jest to fajny zestaw krótkich opowiadań, w adekwatnych klimatach utrzymanych, dobrych zarówno od strony fabularnej, jak i technicznej. Polecam przeczytać, ale czekam na coś więcej od autora. Coś, co wykorzysta potencjał pomysłu.

"To"

Naprawdę fajne opowiadanie. Przyjemnie się je czyta, ma ciekawą fabułę, choć muszę przyznać, że motyw ze zniknięciem słońca (zgaśnięciem?) już znam w takiej postaci z gry "ARX Fatalis" (swoją drogą bardzo fajnej), i bardzo podobnie to wyglądało w tym opowiadaniu, w skutkach także. Jeśli chodzi o opowieść ogiera, to mam wrażenie, że można by ją lepiej napisać, ale mniejsza z tymi. Takie tam, narzekanie. Trochę tylko mnie zastanawia ten szturm hołoty na Canterlot, ale to też jest takie tam narzekanie. Świat został przedstawiony fajnie i jest to plus w moim odczuciu. Można by w takich klimatach niejedno opowiadanie napisać. Z punktu widzenia innych mieszkańców świata, przykładowo. Właśnie, skoro przy tym jestem, jak do władzy księżniczek nad dniem i nocą odnoszą się inne ludy ichniego świata? Taka luźna myśl, na jakieś opowiadanie. Co do imion, to już drugi raz spotykam się ciekawym spojrzeniem na sprawy znaczków i właśnie imion, ale moje przemyślenia na ten temat zamieszczę zapewne w jakimś swoim opowiadaniu, ponieważ jest to dość wdzięczny temat. Jest kilka potknięć od strony technicznej. Brakująca litera czy inne tego typu błędy. Poza tym innych, poważniejszych, chyba nie zauważyłem. Podsumowując. Bardzo fajne opowiadanie o ciekawej (acz nieco przewidywalnej) fabule, pomyśle i świecie. Polecam przeczytać.

Najwyżej zostanę zdyskwalifikowany z powodu przekroczenia limitu, co tam Po zastanowieniu się i tak uznałem, że napisałem słabe opowiadanie. Mogłem coś dużo lepszego, ale mówi się trudno. Mnie tam ostatnio google docs pokazał więcej słów niż word, więc uważałem, że pisząc w nim jestem bezpieczny, ponieważ na pewno nie przekroczę limitu. Ale trochę schodzimy z tematu tegoż tematu.

Dorzuciłem nowe opowiadanie, napisane na konkurs z działu Mane 6. Lekka, krótka komedia, podobno całkiem niezła, pod tytułem "Perfum". Życzę miłego czytania, a także zachęcam do komentowania.

Witam Cię na tym zacnym forum Pytanie bym miał następujące. Jaki jest Twój ulubiony cRPG i dlaczego jest to Planescape: Torment?

Zmieściłem się. Ledwo, ale się zmieściłem. Przynajmniej wg google docs (1495 słów). Opowieść[Adventure][Violence][Mystery] Ostatni tag jest raczej nietrafiony, ale starałem się, aby był jakoś tam wyczuwalny nawet. Miłego czytania