Arkane Whisper

Opowiadanie ma epatować przemocą?! Jestem dosłownie oburzony. Już się biorę za pisanie.

Chyba mnie nie zrozumiałeś. Jeśli chcę profesjonalnej porady, to zwracam się do profesjonalistów. Od przeciętnego człowieka wcale tego nie oczekuję. Wiem, mniej więcej, kto na tym forum może napisać dłuższy komentarz, który wyszczególni mi błędy techniczne czy też fabularne opowiadania, ale nie oczekuję, że wszyscy będą mi takimi dobrymi radami sypać z rękawa. Jestem całkiem zadowolony, jeśli ktoś napisze mi: "Fajne/Nie fajne, bo... / Podobało/Nie podobało mi się...". Tyle mi w zasadzie wystarczy. Oczywiście, taka wypowiedź jest zwykle bardziej rozbudowana, niż podany przykład, ale do tego to się sprowadza i w zupełności mi to wystarczy, aby czegoś na temat własnego tekstu się dowiedzieć. Ty natomiast, z tego co widzę (mogę się mylić), oczekujesz, że zaraz wszyscy będą dawać dobre rady, jak pisać, a jak nie. Komentarz nie na tym polega. Od tego są właśnie porady. Jeśli na czymś się znam, to mogę takie wskazówki dawać, ale jeśli nie, to wciąż mogę wyrazić własne zdanie na dany temat. Jestem beznadziejny w kuchni, ale to nie znaczy, że nie mogę powiedzieć: "Moim zdaniem za ostra", albo architektowi wspomnieć: "Czy nie jest przypadkiem krzywo? Tam po prawej?" (Podoba mi się ten materiał, którego użyłeś na fundamenty. To naprawdę piękny materiał, czymkolwiek by nie był ), on mnie zignoruje, opierniczy, albo przyjrzy się temu, na co zwróciłem uwagę. Poza tym, myślę, że opowiadania nieco inaczej się komentuje, niż wyczyny takiego sportowca czy też kucharza. Jeśli ktoś nie jest w stanie wpaść na takie pytania samemu, bez poradnika, to... pozostawię to bez komentarza.

Ładowanie wyników w toku...

Czy komentarz nie powinien być przypadkiem wyrazem własnych przemyśleń i odczuć na temat opowiadania? Czy do tego naprawdę jest potrzebny jakiś poradnik? Nie twierdzę, że nie jest fajnie dostać w komentarzach parę dobrych rad odnośnie pisania, ale nie jest to jakiś wymóg, a opinia na temat tekstu wcale właściwie nie musi ich posiadać. Co się czytelnikowi podobało, co nie, czy inne tego typu chyba każdy potrafi w kilku słowach opisać, a komentarz wcale nie musi być długi, grunt, żeby przekazywał to, co ma na temat opowiadania do przekazania czytelnik. Oczywiście bywają takie teksty, które w zasadzie nie wiadomo jak skomentować, ale wtedy można sobie odpuścić. Może po jakimś czasie coś na jego temat ciekawego będzie się w stanie napisać. Ja osobiście uważam, że ludzie nie komentują nie dlatego, że nie potrafią czy też boją się Dolara, ale dlatego, że im się nie chce, nie mają niczego do powiedzenia na temat tekstu lub też nie wiedzą za bardzo, jak własne przemyślenia ubrać w słowa. Ale tego muszą się nauczyć raczej sami.

Moim zdaniem, Twoje opowiadanie, szanowny kolego falconek, jest niezłe. Niestety tylko tyle. Jeśli miało być komedią, to nie trafiło w moje poczucie humoru, ale ogólnie czytało się przyjemnie i miało kilka momentów, przy których się uśmiechnąłem. Wprawdzie w duchu, ale liczy się. Rozwalił mnie na koniec "potężny czerep", ale to dlatego, że wyobraziłem sobie Rarity w formie He-Mana, i to mnie rozłożyło akurat. Sporo niejasności i nieścisłości jest, ale to "random", więc może być. Technicznej strony zwykłem nie oceniać, chyba, że coś kłuje mi w oczy wybitnie, ale tutaj raczej nie zauważyłem (poczułem?). Ostatecznie opowiadanie mogło być lepsze, ale nie jest złe.

Klacz szturchnęła ogiera, który spojrzał na nią zaskoczony i przeniósł wzrok na Ciebie, kiedy kiwnęła mu głową. - Aha. Jasne - powiedział, szybko wyciągając z torby, leżącej u jego kopyt, butelkę wody mineralnej - Widziała panienka coś w tym pociągu? - spytał, podając Ci wodę. - Red - zmarszczyła brwi klacz - Daj dziewczynie spokój. Nie widzisz, że jest jeszcze w szoku? - Przepraszam - wymamrotał ogier, po czym zaczął czegoś szukać w torbie. - Przepraszam Cię za niego - zwróciła się do Ciebie klacz - Jeśli jeszcze czegoś potrzebujesz, to daj znać. Po tych słowach, jakby mimowolnie, spojrzała w stronę pociągu. Zauważyłaś, że ochrona kolei stara się skłonić zgromadzone kucyki do rozejścia się, podczas gdy inna grupka pracowników stacji rozmawia ze sobą przy lokomotywie, żywo gestykulując przy tym; inni obchodzą maszynę, przyglądając się jej uważnie. Raz po raz ktoś spogląda na zegar. Masz wrażenie, że zamierzają oni ją przemieścić.

Nie tyle na wyniki, co na recenzje; o ile takowe się pojawią.

Ocknęłaś się na ławce, zaś nad Tobą pochylała się jakaś klacz; na jej twarzy malowała się troska; zaraz obok niej stał ogier, który spoglądał gdzieś ponad klaczą. - O! Budzi się - powiedziała dość miłym głosem klacz, zwracając się do ogiera, po czym znów spojrzała na Ciebie, uśmiechając się ciepło - Wszystko w porządku? Dobrze się czujesz? Ogier spojrzał na Ciebie szybko, po czym znów się odwrócił. - Czekają na coś. Chyba nie bardzo wiedzą, co robić - stwierdził. Rozejrzawszy się wokoło, spostrzegłaś, że kawałek dalej zebrało się sporo; rozmawiających ze sobą przyciszonymi głosami; kucyków, oddzielających Cię od pociągu. Samą maszynę widziałaś jedynie częściowo. Ktoś musiał Cię tutaj przenieść. Nie jesteś pewna, jak długo byłaś nieprzytomna, ale zdaje Ci się, że nie mogło minąć zbyt dużo czasu.

Zasadniczo można by przystać na takie stwierdzenie, pod warunkiem, że osoba, której udziela się chrztu, sama decyduje się na ten krok. Niestety to tak nie działa, a przynajmniej nie u nas.

Jaki element, taka harmonia.

Coś ożyło. Odpiszę w najbliższym czasie. Muszę ogarnąć, co tam w ogóle planowałem działać, a poza tym, do soboty muszę ogarnąć całki

Pomarzyć zawsze wolno, czyż nie?

Czekamy na napływ tekstów na koniec terminu

Wstawiłem kolejne opowiadanie: "Maledictus", napisane na konkurs w dziale Lyry i Bon Bon. Jest nieco dłuższe, niż ostatnie, jakie pisałem, i podobno fajne. Zobaczymy. Miałem je rozwinąć, ale problem polega na tym, że aktualnie mam na myśli inne opowiadanie, a poza tym, nie chciałem przedobrzyć. Problemem jest to, że po dłuższym czasie mam zwykle na tyle innych pomysłów, że ciężko mi rozwijać starsze opowiadania, nie zmieniając ich w coś całkiem nowego. Rozwinięcie tego równałoby się sporym zmianom w już istniejącej treści, które pociągnęłyby za sobą prawie całkowitą zmianę ogólną opowiadania. Jest zatem, jak jest. Jeśli się spodoba, może spróbuję jednak rozwinąć pomysł. Życzę miłego czytania

Ta oferta wymaga zastanowienia. Przy parówce, najlepiej.

Aha. Zatem, chwała i cześć wielkiej parówce, itp., itd. Powód dobry, jak każdy inny; tak myślę.

Nie ogarniam. Dlaczego parówki?

To by mogło być nawet ciekawe

198. Zrobił krok do tyłu. Na rusztowaniu.

Nie mam pojęcia o co chodzi, ale spoko, nie gniewam się. Przeprosiny przyjęte

Ja jedynie wyraziłem swoje zdanie. Nie mam nic przeciwko tradycji i tego typu, zwyczajnie jest dość osobliwa, moim skromnym zdaniem. W pozytywnym tego słowa znaczeniu, oczywiście.

Proszę bardzo 1. Nauka zajmująca się badaniem ludzkich zachowań i świadomości. Takie trochę badanie mózgu, tylko że bez wnikania w mechanizmy działania tego organu i jego budowę. Skąd się wzięła i w jaki sposób rozwija się ludzka osobowość. Co i jak ją kształtuje. Dlaczego w określonych sytuacjach ludzie zachowują się tak, a nie inaczej. Różnice i podobieństwa w psychice różnych ludzi. Utworzenie jakichś uniwersalnych schematów zachowań; zgodnie z którymi można podzielić populację ludzką; opartych na widocznych cechach osobowości, często występujących w naszym gatunku, u różnych jednostek. Tak w skrócie, oczywiście. 2. Żeby umieć zrozumieć zachowanie uczniów, a także by móc na nie wpłynąć, w pewnym zakresie. Dla osób, które w zamyśle mają być częścią procesu kształtowania młodego człowieka, może być przydatne. Krótko pisząc, aby lepiej wychowywać młodsze pokolenia. Nie można tworzyć nauki o czymś, czego istnienia nie da się dowieść... ale to tylko luźne spostrzeżenie moje. A właściwie to na jakiś projekt, czy coś w tym stylu? Ciekawe ile osób zdusi w sobie pokusę "przypomnienia" sobie, czym jest ta psychologia

A mnie najpewniej nie otworzą specjalizacji, na jakiej mi zależy. Chociaż z drugiej strony, niech próbują. Zobaczą jaki dym na wszystkich szczeblach uczelnianych potrafi zrobić 6 wk*rwionych studentów

Wypełniłem, ponieważ w sumie czemu nie? ("Bo tak", najlepsze uzasadnienie wszystkiego ) Tablet graficzny to świetna sprawa (jeśli ktoś lubi takie rzeczy, oczywiście). Moja siostra takowy posiada i to, co dzięki niemu potrafi stworzyć, jest naprawdę niezwykłe, że tak napiszę. Oczywiście, należy jednak brać również pod uwagę czas, jaki poświęca na tworzenie tych niezwykłości. Decyzja jednakże powinna należeć tylko i wyłącznie do Ciebie, Velvie. Dokładnie tak samo robiłem za dzieciaka.

Co prawda, to prawda. Szkoda tylko, ponieważ w konkursach działowych były nieraz naprawdę fajne tematy przewodnie. Mówi się trudno, ale fajnie było