Dean Ambrows

Chłopak wyczuł przeciwnika. Wstał powoli jakby w ogóle się nie spieszył. Zciągnął kaptór z głowy i spojrzał na mroczną postać. Nagle na jego dłoniach pojawiły się rękawiczki które zakrywały tylko dwa ostatnie palce. Były one koloru czarnego. Ruszył lekko prawą dłonią. Pojawił się w niej piorun. - Witaj. Jesteś gotów na walkę?- zapytał z nie miłym grymasem na ustach. Nie lubił takich pseudo mroku. Lucyfer spoważniał i rzucił w stronę przeciwnika piorunem a następnie przywołał miecz jednoręczny który miał fioletową rękojeść i o takim samym kolorze aurę wokół miecza. Gdy piorun eksplodował przed nogami oponenta rzucił się w jego stronę atakując mieczem z nad głowy. Taki atak powinien go zdezorientować. pomyślał z uśmiechem Lucyfer.

( Ło matko i córko.) Dante szedł za Alicją. Gdy doszli do morza Dante założył okulary przeciwsłoneczne i zapalił papierosa wchodząc na łudkę. Gdy doszedł na początek zapatrzył się w choryzont.-Piękny widok.- mruknął z uśmiechem.

- Prosze bardzo.- powiedzia dając ciastko Davidovi i dziewczynie. ( Jak ty się Drzewko nazywasz?)

- 1,5 kilometra przed nami.- powiedział pomagając Davidowi wstać.- Ktoś chce ciastko?- zapytał z uśmiechem.

... Ech wy

Dante apojrzał na dziewczynę zdziwiony. Pi chwili wstał.- Idziemy dalej czy stoimy jak te kołki?- zapytał z uśmiechem.

Ważne żeby były pieniąze. To najważniejsze.

- Prawie złapałem Widela.- powiedział Dante głaszcząc Pichu po głowie.

A próbowałeś czegokolwiek? Jakiejkolwiek pracy? Na sto % jesteś w czymś dobry.

Na arenę wszedł powoli mężczyzna. Miał na sobie białą kurtkę z kocimi uszami, fioletowe spodnie, tego samego koloru glany. Jego włosy były koloru białego, a oczy fioetowe ze źrenicami kota. Porozglądał się po arenie i po chwili usiadł po tureck. Po chwili dookoła niego pojawiły się pioruny które zaczęły go wzmacniać. Tak zaczął czekać na przeciwnika.

Pichu podszedł do Dantego. Po chwili uśmiechnął się niepewnie i wkoczył mu na ramię. Dante uśmiechnął się i pogłaskał go po głowie.

- Racja. Przepraszam.- powiedział do Pichu wywołując go z pokebola.

- Fu**- ptzeklnął Dante.- Choleryk mały.- warknął gdy Pichu wrócił do pokebola.

Dante rzucił pokebala tak że Lavitar dostał w głowę i stracił przytomność. Po chwili pojawił się Pichu.- Pichu! Zaatakuj piorunem!- krzyknął Dante. Pokemon zareagował instynktownie. Po chwili Widel leżał na ziemi a w jego stronę poleciał pokebal który go złapał.- David. Ogarnij swego pokemona.- powiedział podnosząc pokebola z ziemi.

- Charmandera.- odpowiedział z uśmiechem.

- No właśnie.- powiedział Dante.

- Już. Od razu.- powiedział sarkastycznie

- Pokemon?- zapytał zdziwiony Dante.

Przykro ale nie.... Tylko ja miałem takiego pecha że nie mogę nikomu ufać...

To przeczytaj sobie profil mego przyjaciela Mephisto Phelesa. Jemu nie da się z niczegi zwierzyć...

Pod kątem fanie by było mieć obok siebie osobę której możesz się że wszystkiego zwierzyć.

Ale ją się nie przejmujë. A dziewczyna nie załatwi moich problemów... Jeszcze mi ich podokłada...

WilkU. Masz racje.

Ta. Dokładnie. No ale co poradzisz?

Co do tego. Zgadzam się. Tylko że u mnie w szkole są laski które na twarzy mają aswalt o grubości 4 metrów. Ja chce je na w-f- ie zobaczyć...