Dean Ambrows

A o mnie zapomniałeś? Też idę.- powiedział Raven podchodząc do niego.

Dante po kilkudziesięciu minutach ruszył na stanowisko z ciężarami. Zaczął je podnosić spokojnie. Chciał poprawić swoją siłę aby łatwiej pokonać wrogów.

Rammestein doszedł do jeziorka. Zamienił się w człowieka, wszedł do niego i się rozluźnił.

Rammestein wstał i wszedł w las.

Rammestein uśmiechnął się.

Rammestein zaśmiał się.

Raven późnym wieczorem wstał i wyszedł z rezydencji na dwór, usiadł na trawie i spojrzał w niebo. Po chwili cicho zawył. Raven uwielbiał wilki i lubił naśladować ich wycie.

Nawet dobrze.- powiedział.

Jaka przewidująca.- stwierdził chłopak.

Ty mała...- ugryzł ją pieszczotliwie w ucho.

Chowam twoje ciuchy.- powiedział spokojnie.

Rammestein rzucił torbą w drzewo. Okazało się, że jest w nim dziupla w której chował ciuchy.

Rammestein wstał, wziął jej torbę i zaczął uciekać.

Rammestein zaśmiał się cicho.

Dastan objął dziewczynę delikatnie.

No to co?- zapytał i przemienił się w wilka.

Dastan spojrzał na nią.- No dobrze.- mruknął i usiadł obok niej.

Ale jak jesteś wilkiem to już nie narzekasz.- powiedział.

Jak będziesz coś chciała to hesrem w drugim pokoju.- powiedział wstając.

Rammestein złapał dziewczynę w pasie i przyciągnął do siebie

No dobrze.- powiedział.- Chcesz coś zjeść?- zapytał.

Nie ma to jak się potażać w ludzkiej postaci.- powiedział zmęczony.

A no chyba, że tak. Na pewno nie chcesz zobaczyć grobu Curta?- zapytał niepewnie.

Myślisz, że mnie pogięło?- zapytał

Gdy doszli do lasu Rammestein wskoczył w krzaki i zaczął się tażać w liściach.