[Zapisy/Gra] Laboratorium (Human)

[Elizabeth Eden]

Mew,Oksy,Mag:

- Mówiłam już, jego dopracowanie sprawia, że nie zabije tych Obiektów, tylko chcę zobaczyć, czy je zlokalizuję i odniesie. Nie mogę sama tam wejść, ponieważ jak mówiłam, jest nastawiony na Obiekty, które mają obok serca chipy laboratoryjne - czy Alicia zdawała sobie sprawę, że jej słowa słychać w labiryncie... chyba tak, ale widać nie obchodziło ją to.

Mew, Mag:

Labirynt był ciągiem strasznych pozakręcanych korytarzy, bardzo wysoko się tu wzlecieć nie dało. Gdzieś daleko dało się słyszeć ryknięcie, jakieś takie zniekształcone... 

[Magus]

Usłyszałem ryknięcie. Wszędzie ciemno. Wiedziałem jedno stwory z poziomu A to zabójcy w walce nie mamy szans. Rozmowa też niema sensu. Zacząłem iść szukając wyjścia. Przy okazji próbowałem złapać myśli tego stwora. O ile w ogóle on myślał.

Edytowano Lipiec 1, 2014 przez Magus

[MewTwo]

Trzymałam się przy ścianie wejściowej. Kiedy usłyszałam ryk potwora, serce mi zamarło. Jeszcze bardziej przestraszyłam się, kiedy usłyszałam, że mamy jakieś implanty przy sercu. Przełamałam się, i ruszyłam w powietrzu za Rage'm.

[Elizabeth Eden]

Mew, Mag:

Jedyną myślą przewijającą się w mózgu tego stwora było:

,,Obiekty, Obiekty, Obiekty, Obiekty...''.

Gdzieś w drugim korytarzu coś mignęło. Nie widzieliście co, było strasznie ciemno.

I wtedy coś złapało Eve za nogę i ściągnęło w dół.

Edytowano Lipiec 1, 2014 przez Elizabeth Eden

[MewTwo]

Kiedy poczułam, jak coś łapie mnie za nogę, chciałam jak najszybiej wyrwać. Jednak kiedy starałam się wzlecieć w górę bolało jeszcze bardziej. Przestałam więc machać skrzydłami i pozwoliłam się ściągnąć na ziemię.

"Żeby tylko nie bolało"pomyślałam

[Magus]

Stwór niewiele myślał. Musiał być zupełnie tępy. Ale coś złapało Eve. To chyba było to coś. Próbowałem wpłynąć na niego swoim umysłem by ją puścił. Nie mogłem jej tu tak zostawić i samemu uciec.

Edytowano Lipiec 1, 2014 przez Magus

[Elizabeth Eden]

Mew, Mag:

Stworzenie to było na coś takiego przygotowane, w końcu miało być z Obiektami. Złapało Eve za szyję i uniosło do góry. Mimo wszystko to wpływanie sprawiło, że ręka mu zadrżała, ale dziecka nie puścił. Machnął ręka i bardzo mocno złapał cię za gardło. Potem zaczął gdzieś z wami iść. Musiał być wysoki, bo ledwo dotykaliście nogami podłoża. Co chwila rozluźniał uścisk, byście mogli oddychać, ale was nie puszczał. Potem lekko opuścił Eve tak, że trzymał ją w górze za włosy. Rage'a nadal trzymał za gardło. Wyprowadził was do miejsca gdzie oślepiła was jasność i dopiero go zobaczyliście, a jego widok, a już w ogóle z tak bliska, przerażał. Byliście w podobnym holu jak wcześniej, ale teraz z drugiej strony.

Alicia uśmiechała się tryumfalnie.

- Wspaniały czas! - powiedziała dziarsko - Odstaw Obiekty i odejdź!

Piramidogłowy bez skrupułów puścił was, tak, że upadliście z wysoka i się obiliście, potem odszedł.

Drzwi do miejsca w którym był Alicia, Kasper i Clarice otworzyły się.

- To było wspaniałe. Clarice, odprowadź nasze ziółka. Za niedługo Obiekty będą miały nowego strażnika - zaśmiała się zimno.

[Magus]

Wciąż ciężko było mi złapać oddech. Ten stwór był przerażający i on ma nas pilnować? Musimy stąd uciec za wszelką cenę. Bo wszyscy zginiemy lub gorzej. Popatrzyłem na kobietę ze szczerą nienawiścią.

Edytowano Lipiec 1, 2014 przez Magus

[Arcybiskup z Canterbury]

Doktor Starling nie mówiła nic przez chwilę, próbując połapać się w sytuacji. Dziwny stwór z metalową piramidą zamiast głowy i przerażona Eve oraz Rage.

Zebrała się w sobie, wzięła za rękę Eve i pokazała Rage'owi, żeby szedł za nią.

[Magus]

Nie byłem zły na te kobietę. Ona nie wyglądała aby o czymś wiedziała. Dlatego poszedłem za nią w milczeniu masując sobie kark. Ale jeszcze zapłaczą za to co nam tu robią.

[MewTwo]

Kiedy upadłam na ziemię, nawet nie odwróciłam się, żeby zobaczyć stwora. Przerażała mnie sama jego siła. Dotknęłam dłonią karku, miejsca, w którym mnie chwycił. Bolało. Kiedy Clarice wzięła mnie za rękę, szłam bardzo ostrożnie, jakby każdy krok sprawiał mi ból.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Coś ci zrobił? - zapytała Clarice, gdy już zniknęli z pola widzenia Alicii.

[MewTwo]

-Nie wiem. Coś złapało mnie za szyje. Bardzo bolało. Nawet nie próbowałam uciekać.-powiedziałam ze spuszczoną głową. Ból promieniujący z szyi do reszty ciała otępiał mnie. Ledwo powłóczyłam nogami, parę razy się nawet potknęłam. Skrzydła też mnie bolały, jakby ktoś wyrywał z nich przed chwilą pióro za piórem.

[Arcybiskup z Canterbury]

Clarice schyliła się i wzięła na ręce Eve.

- Rage, mam nadzieję że dasz radę iść.

[Magus]

Dalej masowałem kark idąc w milczeniu. Dalej byłe zły za to co tam się stało

-Poradzę sobie. Wybacz. Nie umie zrozumieć dlaczego jesteś dla nas miła. Myślałem ze wszyscy nas nienawidzicie

[Arcybiskup z Canterbury]

- Za co miałabym was nienawidzić? - zapytała.

[Magus]

-Nie zrozum mnie źle, ale jesteś drugą miłą osobą, którą tu spotkałem odkąd się urodziłem w tym miejscu. Pierwszą osobę już nam zabrali, bo była dla mnie miła. Nie chce żeby ciebie też to spotkało. Inni naukowcy zawsze tylko mi uświadamiali, jaki jestem od nich gorszy, że jestem niczym wobec prawdziwych ludzi, że jestem zwykłym dziwadłem. Dlatego zaczynam się czasem zastanawiać czy wszyscy ludzie są tacy sami i nas nienawidzą za to, że istniejemy

[MewTwo]

Spałam. Kiedy Clarie mnie podniosła, chwilę później zasnęłam. Bolało mnie całe ciało, szczególnie kark. Śniło mi się, że jestem w labiryncie. Sama. Jest ciemno a ja idę przez niego spokojnym krokiem, jakbym wiedziała gdzie jest wyjście. kiedy znalazłam drzwi, zza nich wydostawało się dziwne światło. Nie było białe i zimne, jak w całym ośrodku, ale wyglądało na ciepłe. Nagle usłyszałam ryk, a po chwili przed oczami wszystko było czarne. Poczułam jak całe moje ciało zaczyna drgać.

 

Ale drgawki nie były snem.

Edytowano Lipiec 1, 2014 przez MewTwo

[Arcybiskup z Canterbury]

- Cóż... Nie, nie wszyscy - odpowiedziała, zwracając się do Rage'a. Kiedy zaczął się atak Eve, Clarice była już niedaleko jej celi. Położyła w pozycji półleżącej dziewczynkę na kocu zabranym z legowiska, sprawdziła jej źrenice.

- To przez stres - orzekła, ni to do siebie, ni do Rage'a.

[Elizabeth Eden]

Hala:

Światła przygasały. Do sali weszli pracownicy i nie zważając na laborantkę w klatce z jakąś dziewczynką rozchodzili wokół klatek wrzucając odżywczą papkę.

[Magus]

Popatrzyłem na te papkę całe życie to samo. Miałem tego dosyć

-Może sami jej spróbujecie to się dowiecie jakie to smaczne!

[MewTwo]

Po dłuższej chwili drgawki zaczęły ustępować. Otworzyłam oczy i zobaczyłam Clarie nachylającą się nad moją osobą.

-Przepraszam-powiedziałam do laborantki, czując, że zrobiłam coś złego i jestem na karnych testach

 

Nadal byłam zmęczona. Chciałam iść spać.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie masz za co - odpowiedziała. Przykryła dziewczynkę kocem i wręczyła maskotkę do rąk.

- Spróbuj zasnąć. - Laborantka przytuliła mutantkę, po czym wstała i ruszyła odprowadzić Rage'a do jego celi.

[Magus]

Poszedłem za kobietą do swojego "pokoju". Powoli poszedłem na koniec klatki i zwinąłem się pod ścianą. Jeszcze spojrzałem na kobietę.

-Dziękuje za wszystko

[Spirlny byt Atlantis]

Brainiac zjadł papkę którą dostał po czym położył się spać.Miał nadzieję że zmieni się coś przez ten czas kiedy będzie spał.Ale tak nigdy się nie działo.