[Zapisy][Gra] Niewiedza o świecie.

[Dead Radio Man]

-  Spoko - Cana nawet nie zareagowała na tą dziecinną zaczepkę - To jak przygotuj się - Cana ustawiła aparat. - To jak gotowa? 

[Arcybiskup z Canterbury]

John powtórzył proces, tym razem rzucając kartę w aparat fotograficzny Cany. Ciekaw był jej reakcji.

[Dead Radio Man]

Karat uderzyła w rękę Cany.

- Czy mógł byś przestać zachowywać się jak 5 letnie dziecko? Nie musisz odpowiadać - Czuła że niestety niektórzy od urodzenia są chorzy na nierozwinięcie. Gdy zwierzak Luny wyskoczył Cana zrobiła zdjęcie. - Ma już 4, dzięki piękne. - Cana schowała aparat i wyszła z klasy po czym ruszyła pod automaty z przekąskami, chciała coś zjeść. 

 

 

(( Sorrki Frodo ale musiałem  ))

Edytowano Grudzień 27, 2014 przez Phoenix Luce

[Frodo]

Luna wyszła i ruszyła za Caną

- Wiesz co?- powiedziała doganiając ją- Masz fajny pomysł z tym albumem. Zrobić ci zdjęcie do niego?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie mógłbym - odrzekł John, rozbawiony reakcją Cany. Uwielbiał wprost irytować takich ludzi i nie zamierzał poprzestać na tym jednym drobnym incydencie.

[Dead Radio Man]

- Jeśli chcesz możesz pomóc - Powiedziała Cana - Niestety w naszej grupie są osoby które lubią tworzyć chaos. Ciekawe co się z nimi stanie kiedy przyjdzie prawdziwe niebezpieczeństwo. - Cana kupiła batona - Ohh przepraszam jestem trochę poirytowana - Cana przeprosiła Lunę. 

[Ukeź]

Białasek obserwował to widowisko, wciąż bawiąc się nożyczkami.

- Eja, jak tak dalej będziesz się z dziewczynami obchodził, to zrazisz je do siebie i żadna cię potem nie zechce - zwrócił się rozbawiony do Johna. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Niekoniecznie ze wszystkimi. Z tą jedną, bo szybko się irytuje. Fajnie czasem przetestować czyjąś wytrzymałość. I wiesz co? Cana oblała oficjalnie test. Nawet nie przeszedłem do drugiego poziomu działań dążących do wykończenia psychicznego, a ona już strzeliła focha. Nie wiem, nie wiem jak to dalej będzie. - John westchnął teatralnie i wyszczerzył się złośliwie.

[Ukeź]

- Cóż, zdarza się, że niektórzy nie lubią takich zaczepek - oświadczył po chwili. - Ciekawe jak bardzo silny jest ten foch, czy wróci tu uradowana jak zwykle, czy nadal urażona - zaczął się zastanawiać. - No nic. Masz zamiar ją bardzo męczyć? 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie, już nie. W końcu test został przeprowadzony, ale ja nie wiem, jak ona sobie poradzi w chwili skrajnego stresu, albo co. WŁAŚNIE! - Wyglądał, jakby coś genialnego wpadło mu do głowy. - Przecież mogę to tak tłumaczyć. "Uodparnianie na stres". Ciekawe, czy można na tym zarabiać.

[Ukeź]

Podrapał się palcem po policzku, najwyraźniej się nad tym zastanawiając.

- Jeśli załatwisz sobie dobrą reklamę i będziesz mieć odpowiednią gadkę, że tak to określę, to sądzę, że bez większego problemu możesz na tym jakoś zarobić - podsumował. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- Mam nad czym myśleć przez kilka najbliższych minut - podsumował. Zakręcił kartą w palcach. - Ej, Kent, Czym się interesujesz?

[Ukeź]

- Różnymi rzeczami, w sumie to lubię dobrą książkę i że tak to ujmę, obserwować różne rzeczy, czy osoby - odpowiedział po chwili namysłu. - A ty? - zapytał, od razu z zamiarem odnotowania sobie tego w pamięci. 

[Arcybiskup z Canterbury]

-Sztuczki, filmy - zwłaszcza od strony tego, jak powstają i tworzenie ich, efekty specjalne, historia. Przyznam szczerze, że nie lubię czytać. Nie potrafię zupełnie usiedzieć w miejscu i czytać, chociaż bardzo żałuję, że nie mam do tego cierpliwości. I możesz sobie zapisać, że zamierzam być filmowcem. Najlepiej reżyserem. Ale nie takim, jak Michael Bay - zakończył swoją wypowiedź.

[Ukeź]

- Zawsze wolałem książki tylko dlatego, że wolę mieć własne wyobrażenia bohaterów i takie tam. No i pokazują więcej tego co dzieje się w psychice postaci, w filmach nie da się tego tak pokazać. - Uśmiechnął się szeroko. - Zanotuję sobie. A jakiego rodzaju reżyserem będziesz skoro tak? - Znów zaczął się bawić nożyczkami. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- To co powiedziałeś przemawia niewątpliwie na korzyść książki. Z drugiej strony, książka nigdy nie osiągnie tego co film, jeśli chodzi o manipulację emocjami widza - odrzekł. - A na to pytanie nie odpowiem. Zbyt często zmieniam koncepcję.

[Ukeź]

- Książka nie osiągnie tego co film w kwestiach manipulacji emocjami? - Uniósł brwi do góry zaskoczony. - Widać, że faktycznie książek nie czytasz. -  Wyszczerzył się do niego. - Zdziwiłbyś się, właśnie przez te opisy odczuć i przemyśleń postaci, czytelnik może się znacznie bardziej wczuć w sytuację i takie tam, a co za tym idzie, wszystko bardziej przeżywa. Tylko nie zrozum tego jako krytykowanie filmów, bo one też mają sporo do zaoferowania, szczególnie jak komuś wyobraźni brakuje, to faktycznie, one wizualnie więcej ukazują. 

[Arcybiskup z Canterbury]

- zależy od jakiej strony spojrzeć. Film nie tylko uzupełnia wyobraźnię. On ją wzbogaca - odrzekł i uśmiechnął się. - Zawsze jest ciekawiej, kiedy ktoś ma inne zdanie, niż ja.

[Ukeź]

- Kiedy ludzie mają takie samo zdanie, to nie za bardzo jest o czym podyskutować - podsumował. - W sumie cieszy mnie to, że nie jesteś z tych "masz inne zdanie niż ja, idź precz". 

[Mephisto The Undying]

Isaac po zakończeniu lekcji wyszedł z klasy. Ruszył w kierunku następnej. Był wreszcie przebudzony chociaż to i tak nie sprawiało że szedł na lekcje ochoczo. 

[Szeregowa WW]

Ivy wyszła z klasy i rozejrzała się po korytarzu. Gdy zobaczyła Isaac'a od razu podbiegła do nie go i wskoczyła mu na plecy. 

- Heeeeeejkaa~ - powiedziała z szerokim uśmiechem.

[Mephisto The Undying]

Isaac podtrzymał dziewczynę. 

- Siemka. - powiedział. - Ale już dziś się witaliśmy. - dodał. 

[Szeregowa WW]

- Ooojjj taaam~ - zaśmiała się. - Szczegół~ Co u ciebie?

[Mephisto The Undying]

- Nie wiele, chcę już żeby było po lekcjach. Och, a tak przy okazji, masz bardzo ciekawą moc. - powiedział.

[Szeregowa WW]

- Serio tak uważasz? Heheh~ Fajno~ - powiedziała uśmiechając się. - Ta moc jest faktycznie fajowa. A ty jaką masz moc, bo zdążyłam sobie zapomnieć? - zaśmiała się.