W imię złota![Zapisy][Gra]

[Lucjan]

Jack z łatwością odbił cios rapiera. - Problem z rapierem jest taki, że robisz krok do przodu i musisz się wycofać. A jedyną jego zaletą są kłucia a nie cięcia. - po tych słowach zaatakował zdziwionego bosmana cięciem po nogach. Jeśli się wycofa to będzie to Jack'owi tylko na rękę.

[Hetman WK]

Chuj.

Odskoczył do tyłu.

- Może. Ale szpada nadaje się jedynie do kłucia. Daje ci też ostatnią szansę, żebyś się poddał. Może złagodzę ci karę.

[Lucjan]

Jack zaśmiał się i wyciągnął pistolet. - Niech kapitan stwierdzi. A i przypominam. Ja nie mam honoru. Straciłem go dawno. - I wystrzelił. Kula trafiła przed stopą bosmana. Gdy ten nie wiedział co się dzieje, Jack odskoczyła i zranił go w prawe ramię a następnie staną w bezpiecznej odległości.  - Przegrałeś. - stwierdził patrząc na niego z pogardą.

[Hetman WK]

Bosman opadł na ziemię, trzymając się za ramię. Kilku żołnierzy podbiegło i rzuciło się na Jacka, a czterech celowało w niego z muszkietów.

- I widzisz. Do tego doprowadziły cię te pirackie obyczaje - uśmiechnął się.

Po chwili, wolnym krokiem, podszedł kapitan, nerwowo wciągając powietrze.

 

- Co tu się stało?

- Można powiedzieć, pojedynek kapitanie - poinformował jeden z marynarzy - Ten...były pirat zranił Bosmana.

Zbliżył się do zatrzymanego, i spojrzał w jego oko.

- Co tu zaszło?

[Lucjan]

Jack spojrzał na kapitana. 

- Zostałem obrażony więc wyzwałem bosmana na pojedynek. On wyzwanie przyjął i przegrał. A teraz udaje wielce zranionego gdy tylko przeciąłem mu skórę co nie jest bolesne. - odpowiedział kapitałowo spokojnie blondyn.

[Hetman WK]

Wiliam skierował wzrok na bosmana.

- To nie tak kapitanie. Wykazał się niesubordynacją, oraz złamaniem zasad. Po pierwsze, rozkazałem mu wyczyścić falkonety, bo wszyscy coś robili, tylko on pił na bocianim gnieździe, a po drugie, pokazało się że był piratem. Zasady pojedynku, jak zostało powszechnie ustalone, mówią wyraźnie, że nie powinno się zranić przeciwnika, tylko doprowadzić do sytuacji, w której nie może dalej walczyć. A po za tym, jeśli chodzi o szermierkę, zabrania się używania pistoletów.

- Ma rację - odpowiedziało kilku oficerów.

- Prawda - zgodził się kapitan - To co chcesz jeszcze powiedzieć?

[Lucjan]

Nie piłem bo rum mi się skończył przed odbiciem od portu. A po drugie bosmana mnie obraził na co sobie nie pozwolę. - odpowiedział spokojnie kapitanowi Jack.

[Hetman WK]

Kapitan zaśmiał się.

- Wiesz ile tu marynarzy zostało przez niego czy innych wyższych stopniem, zostało obrażonych? Za to nie karam.

- Po za tym, sam twierdzisz, że nie masz honoru. Więc o czym ty mówisz, chłopcze - dodał bosman, podchodząc.

- A to kompletnie zmienia. Tak czy inaczej, to nie był powód żeby nie wykonywać rozkazu. A do tego możesz się przyznać?

 

[Lucjan]

Obraza nie ma nic wspólnego z honorem. Obraziłeś mnie a nie mój honor. - powiedział do bosmana. - A do niewykonania rozkazu się przyznaję. - odpowiedział kapitanowi.

[Hetman WK]

- No. Doprawdy. Pirat z ciebie, widać. Ale niewykonania rozkazu, nie mogę puścić płazem. Kary nie zamierzam wymyślać - spojrzał na bosmana.

- Jak pamiętam, gdy go przyjmowałem na statek, bardzo się oburzył, że będzie musiał szorować podłogę - uśmiechnął się.

- No. To mamy załatwione, jaśnie panie. Pod pokład. Masz nie wychodzić, póki nie będzie całkowicie czysty. Chyba że wciąż masz problem.

[Lucjan]

Spojrzał na bosmana morderczym wzrokiem. Postanowił poczekać na odpowiedni moment i gdy tylko nadarzy się okazja zabije śmiecia. Ale w tym momencie zszedł pod pokład i zaczął pucować podłogę. Po chwili zaczął nucić piosenkę pod nosem z uśmiechem na ustach. 

[Hetman WK]

- No panowie! Dość tego widowiska! Wracać do roboty! - krzyknął donośnie kapitan. Załoga bezzwłocznie zabrała się do swoich zajęć. Pokład na nowo rozbrzmiał dźwiękami kroków, szorowania, i tym podobnymi.

- Masz świadomość że ci tego nie puści płazem? - zwrócił się do bosmana.

- He. Jasne. Jeżeli ten były pirat spróbuje, to odeślą go na nasze plantacje cukru. Oj będzie zabawnie. Nawet jeśli mnie zabije, to on będzie mieć gorzej niż ja.

- Jak zawsze pewny siebie. Na wszelki wypadek trzymaj przy sobie choć trzech grenadierów, dobra?

- Tak jest kapitanie! - zasalutował - A! I dziękuje za interwencje.

- To mój obowiązek, żeby utrzymać tu porządek. Przynajmniej względny. Przypilnuj steru. Ja muszę coś zrobić w kajucie.

- Oczywiście - pokiwał głową.

Obaj zaczęli robić swoje. Bosman odczuwał wielką satysfakcję, z powodu swego zwycięstwa, nad tym, który w jego mniemaniu powinien być w więzieniu. Jakim cudem, ta gnida chodzi po naszych ulicach i na statkach, które te morskie psy mogą co najwyżej zniszczyć. Oh! Co się tu stało! Choć w sumie...może któryś marynarz byłby zdolny, albo na tyle potrzebujący pieniędzy, żeby wykonał robotę za mnie. Hmm. Trzeba to przemyśleć. Stanął przy burcie, patrząc na wodę.

 

W tym czasie, załoga felernej fregaty, kończyła już naprawy, więc można było niedługo kontynuować podróż do najbliższego portu.

[Lucjan]

Jack zamyślił się. Nie mogę się czuć bezpiecznie. Skurwesyn pewnie zapłaci jakiemuś majtkowi żeby mnie zabił. Nie dam się tak łatwo zabić. pomyślał z uśmiechem

[Hetman WK]

Czas mijał spokojnie. Nikt nie liczył, gdy minęła kolejna godzina. Bosman zdążył już się opatrzyć, oraz z kimś porozmawiać. Fregata została naprawiona, i jedynie pogoda zrąbała się całkowicie. Morze się wzburzyło, a z szarego nieba zaczął padać deszcz. Toteż jak najszybciej, podciągnięto kotwice i rozwinięto żagle. Zmieniono też trochę formację. Brygi ustawiły się w rogi rąbu, liniowiec w środku a fregaty bliżej jego dzioba, a druga bliżej rufy. Płynęli stosunkowo szybko, przez sprzyjający wiatr. Który mógł w każdej chwili zmienić się we wroga.

- No to znowu po rynnę, co? - zwrócił się żołnierz piechoty morskiej, do zwykłego marynarza.

- A daj spokój. Mogło być w sumie jeszcze gorzej.

- Na przykład?

- Może się pojawić trąba wodna. A w obecnej sytuacji, bylibyśmy w głębokiej rzyci. A po za tym, fale aż tak wysokie nie są.

- Ta. No to starczy tylko czekać na...

Wtem, jak uderzenie pioruna, coś uderzyło potężnie w wodę, z lewej burty liniowca. Litry wody wzbiły się w górę, oblewając załogantów. Zakotłowało się.

- Co do czorta? - wrzasnął kapitan, wybiegając z kajuty. Zbliżył się do krawędzi statku, wyciągając lunetę. W tym czasie, reszta, także ci obsługujący działa na dolnych poziomach, pojawili się na głównym.

[Lucjan]

Jack robił spokojnie porządek pod pod podkładem gdy poczuł wstrząs. - O kurde. - mruknął i wyszedł szybko na pokład. - Co się dzieje?  - zapytał bosmana.

[Hetman WK]

Prócz kapitana, także inni oficerowie, patrzyli przez lunetę. Ale nawet bez tego, można było dostrzec co nadpływa. Sześć fregat, z jednym linowcem, na którym prawdopodobnie zamontowano moździerz. Na swych banderach, można było zauważyć żółć, z czerwonym zamkiem.

- Hiszpanie! - krzyknęli wyżsi stopniem. Na ten dźwięk, inni załoganci odetchnęli z ulgą. Lepsi katolicy od piratów.

- Pozycje bojowe! - rozkazał kapitan i od razu pobiegł do steru.

- No psy! Do dział! - warknął bosman, wyjmując broń. 

 

Flota brytów, rozpoczęła niejako kontratak. Zmienili kierunek na swoją bakburtę. Brygi z boków, zaczęły flankować, a fregaty z flagowym, miały na celu wbić się linem, czy zablokować drogę. Natomiast siły Iberyjska, standardowo przyjęła szyk liniowy. Z każdym momentem, czas wzajemnego ostrzału zbliżył.

[Lucjan]

Jack`a po prostu adrenalina rozrywała. Już chciał wskoczyć na pokład tych psów i zacząć mordować. Już podskakiwał gdy statek przeciwnej floty był co raz to bliżej. Gdy był już w idealnej odległości sam mężczyzna wszedł na drabinki, złapał jedną z lin i krzyknął głośno. - Do abordażu!- dopiero gdy załoga zareagowała na ten krzyk sam Jack skoczył na pokład przeciwników z okrzykiem. - Abordaż! - wpadł w sam środek ludzkiej masy a zanim ci zrozumieli o co chodzi, Jack wystrzelił z pistolet jednemu w twarz, zabijając go na miejscu, następnie wyciągnął dwie szable i zaczął ciąć wszystko c mu się nawinęło pod rękę. Teraz bosman mógł zobaczyć, że mężczyzna jest maszyną do zabijania. 

[Hetman WK]

Pierwsze dwa brygi, od razu wypaliły w stronę statku wroga, i odbiły, żeby fregaty ich nie zniszczyły. Kolejne dwa, zrobiły tak samo. Liniowiec brytów, swą salwę skierował na nieprzyjacielski flagowiec i popłynął w jego stronę. Fregaty pozostałe same sobie.

- Szykować haki! - krzyknął bosman. Nie zorientował się, kiedy Jack na własną rękę wskoczył na nieprzyjacielski statek.

No mógłbym się go w końcu pozbyć. Jasny gwint.

- Abordaż! - rozkazał kapitan. Haki z linami rzucono bezpośrednio na reje wroga. Podciągnięto je, do kiedy odległość była minimalna. Marynarze chwycili za stal i rzucili się do walki. Rozgorzało starcie. Co sekundę, rozbrzmiewał szczęk, czy strzały pistoletów i muszkietów. Terenem, był pokład nieprzyjaciela. Żółć i czerwień wymieszała się, tworząc bardzo specyficzną masę. Bosman też brał czynny udział. Od razu, wraz z dwójką grenadierów, zajął się innymi oficerami. Kapitan, natomiast, przedzierając się przez żołdaków, szukał swego hiszpańskiego odpowiednika.

Jack, który wysyłał w zaświaty nie małe ilości żółtych, stał się celem jednego z większych marynarzy, który zamiast miecza czy muszkietu, dzierżył coś w rodzaju topora. Zamachnął się, przeniósł ciężar broni za plecy a potem wykonał silny cios na mniejszego, byłego pirata.

[Lucjan]

Jack prychnął i odskoczył. Praw fizyki nie pokonasz. W tym samym momencie topór wbił się w pokład. Jack podbiegł do wroga i zamachnął się. Ranił mu krtań by następnie w te samo miejsce z całej siły uderzył pięścią. Odwrócił sę i zobaczył, że do bosmana od tyłu podbiega jakiś Hiszpan. Rozpędził się i wskoczył przeciwnikowi na plecy wbijając mu szablę w kręgosłup. Następnie oparł się o plecy bosmana swoimi plecami i zaśmiał się. - Pilnuj tyłów bo cię okradną z życia. - powiedział ze śmiechem, broniąc się przed kolejnym atakiem. 

[Hetman WK]

Siłacz padł martwy na drewno. Bosman, przybrał wyraz twarzy bardzo poirytowany. Co pokazał też przejeżdżając stalą po twarzach dwóch przeciwników.

- Żebyś się nie zdziwił. Do czorta. - wycedził przez zęby. 

Tym czasem, reszta floty żółtych, zaczęła srogo przegrywać, z szybszymi brygami. Fregaty złamały formację, co trochę oszczędziło uszkodzeń, ale i zmniejszyło siłę ognia. Jedna, trzymała się dosyć daleko i unikała walki.

Załoga liniowca, powoli ulegała Brytyjczykom. Większość oficerów padła, a komuś udało się oderwać banderę z masztu. A to, według ogólnie przyjętych praw, jest mocnym ciosem w psychikę. Koniec końców, doszło do poddania się Iberyjczyków. Rzucili broń i podnieśli ręce w górę. Tak na wysokość głów. Bosman, będąc pod wrażeniem tego ruchu, nakazał wszystkich związać, choć ciągle było słyszeć salwy armat. Jak później policzyli, to zlikwidowali w sumie tak z dwudziestu marynarzy zwykłych. Kapitan, choć rad z wyniku, wśród trucheł, nie był w stanie znaleźć swego odpowiednika.

- Przeszukać statek! - rozkazał - Sprawdźcie zapasy. Mogą się nam przydać - dodał wchodząc do kajuty.

Podkomendni, nie specjalnie chcąc się kłócić zabrali się do poszukiwań. Bo można też zagarnąć coś dla siebie.

[Lucjan]

Jack zaczął przeszukiwanie ciekawych rzeczy wśród martwych. Znalazł trochę kasy, jeden, złoty sztylet. Zostało mu tylko przeszukanie miejsc pod pokładem. Wszedł pierwszy pod pokład i zaczął uważnie przeszukiwać każdy zakamarek pod pokładem. Miał nadzieję, że znajdzie coś innego niż  jedzenie i jakieś szmaty. 

[Hetman WK]

Bosman stał na głównym pokładzie i zaczął przesłuchiwać jeńców. Zaczął od tego, który podał się tylko z powodu tego, że jego koledzy zrobili podobnie.

- ¿Sabes inglés? - zapytał go spokojnie.

Podniósł głowę, nabrał trochę śliny i bez żadnego słowa napluł oficerowi w oko.

- Maldito perro! - bąknął nie tracąc werwy - No te diré nada.

- Veo - pokiwał głową, przecierając twarz - Te daré un tiempo para pensar.

Podchodził do kolejnych, ale nie uzyskał nic, prócz wzroków patrzących w dół.

Westchnął i odszedł aby podziwiać widoki, ścierających się okrętów.

- Ty znasz hiszpański? - zapytał go podoficer, który przyglądał się sytuacji.

- Trochę. Nauczyłem się. Gorzej mam ze szwedzkim, niemieckim, francuskim a języki wschodu...uuu - pokiwał głową.

- Co mu powiedziałeś?

- Zapytałem czy zna angielski. On mnie przeklął i rzekł że nic nie powie. Dam mu trochę czasu do namysłu.

- Mhm.

- Coś za łatwo nam poszło. Zdecydowanie za łatwo.

[Lucjan]

Jack wyszedł spod pokładu i spojrzał na bosmana. - Ku mojemu zaskoczeniu proponuję rozejm. - powiedział wyciągając rękę do mężczyzny. 

Po chwili jego wzrok przykuło coś innego. To byli Hiszpanie. - Jeśli nie chcą nic powiedzieć to z chęcią pomogę w wyciągnięciu informacji z tych...(tu splunął pod nogi jednemu Hiszpanowi) psów. - powiedział z psychicznym uśmiechem na ustach.

[Hetman WK]

Bosman uśmiechnął się ironicznie.

- Po pierwsze. Nie dzięki. Bo pewnie chcesz uśpić moją czujność i wbić nóż w plecy. A po drugie, nie mam zamiaru stosować pirackich sposobów. Damy im możliwość wygadania informacji za ulżenie kary. Jak nie będą zainteresowani to po prostu trafią za kraty. I póki tu jestem to żadnego jeńca nie tkniesz.

[Lucjan]

Dlatego nie wyciągnięcie z nich informacji. Jesteście dla nich zbyt mili. - powiedział Jack krzywiąc się lekko