"Ku chwale ojczyzny" peros81

[KougatKnave3]

Decyduje się je otworzyć, może tam będzie coś co mi pomoże

[Matalos]

Gdu otwierasz pozytywkę, muzyka urywa się nagle. Z małego otworu w podełku wyskakuje figurka. Mała, drewniana, przedstawiającego... coś w rodzaju qca. Ma kopyta, ogon, grzywę, spore oczy... Tylko jest strasznie pastelowy. Wtem słyszysz cichy szept: - Co tu robisz?

[KougatKnave3]

Spoglądam na detektor może tym razem nie zepsuje się jam przy poprzednim. - Jestem przyjacielem, nazywam się Grodkak i przybyłem wam pomóc - powiedziałem

[Matalos]

- Nikt nie jest w stanie nam pomóc... - odzywa się głos. - I czemu nazywasz się naszym przyjacielem? Nosisz broń, a nigdy nie słyszeliśmy o podobnym do ciebie.

[KougatKnave3]

Postanawiam zaryzykować, jak to mówił mi mój ojciec "Ryzyko jest jednym z najlepszych metod dyplomacji Terrian", kładę broń na ziemi po czym podnoszę ręce, nie za specjalnie mądre - Gdybym był Groksem to bym tak nie zrobił, poza tym oni też są wrogami mojej rasy, Terrian. Zostaliśmy przez nich napadnięci jak wy, w tej wojnie straciłem wszystko, ojca, mą rodzimą planetę, i przyjaciela - wspominając to czuje smutek chyba zaraz się popłacze, pierwszy raz od kiedy dołączyłem do armii - Sami tej wojny nie wygramy, potrzebujemy się zjednoczyć. Moje imperium w galaktyce miało wielu sojuszników, ale kiedy Groksowie zaatakowali nas to wielu się od nas odwróciło. Szukam sojuszników, i broni która pomoże nam ich pokonać. Daj mi szanse - powiedziałem po czym położyłem moją rękę na sercu - Na mojego martwego ojca, przyrzekam że nie skrzywdzę tobie podobnych - powiedziałem, mam nadzieje że to pomoże

[Matalos]

Przez chwilę panuje milczenie. Wreszcie, z ciemności wyłania się... quc. Fioletowy, z rogiem na czole. Spogląda na ciebie podejrzliwie i mówi: - Więc... ilu was jest?

[KougatKnave3]

- Ja, i jeszcze trzech na górze. Mamy trzy zadania, właściwie to mieliśmy dwa, ale po tym co zobaczyliśmy to mamy trzy. Pierwsze zdobyć Łzę Lukarii, drugie dowiedzieć się co tutaj groksowie robią. A trzecie to odnaleźć ocalałych mieszkańców, zwłaszcza nie jaką Twilight Sparkle - Spytałem się po czym powoli podniosłem broń i schowałem ją do kabury na plecach

[Matalos]

- Ja jestem Twilight Sparkle - odpowiada klacz. Pociera kopytem brodę. - Chodź za mną - odwraca się i odchodzi.

[KougatKnave3]

Postanawiam za nią iść, mam lekkie wątpliwości co to tego

[Matalos]

Klacz prowadzi ciebie przez wąski korytaż, aż stajecie przed niewielką bramą, zbudowaną z kamienia. Twilight spogląda na ciebie i mówi: - Opisz mi Grox´ów.

[KougatKnave3]

- Milusie stworki z wyglądu ale bardzo wredne uważają się za władców galaktyki i niszczą co chcą, mają wbudowane implanty po prawej stronie ciała, mają cybernetyczne oko, rękę i nogę mechaniczną.

[Matalos]

- Dobra, musiałam sprawdzić - mówi klacz i otwiera drzwi. Prowadzi ciebie do wąskiego, wykutego skale korytarza. Jest tutaj duszno i wilgotno, pot spływa z twojego ciała. - Powiedz mi... - pyta nagle Twilight - czemu mnie szukałeś?

[KougatKnave3]

- Głos z kryształu wskazał nam drogę do ciebie. Kiedy usłyszałem twoje imię, a to że głos z kryształu kazał ci tutaj się schować, pomyślałem że jesteś dużo warta i masz najlepszy intelekt na tej planecie albo w układzie. Od razu wpadłem na pomysł że możemy sobie nawzajem pomóc.

[Matalos]

Twilight zarumieniła się lekko. - Są mądrzejsi odemnie... - mówi niepewnie. - Ja... - wacha się przez chwilę. - Nieważne - poważnieje. - Więc szukacie u nas pomocy... Nie wiem, czy ją znajdziecie. Tak czy inaczej, chcę abyś wiedział, że jestem gotowa udzielić ci wszelkiej pomocy, pod warunkiem, że okażesz się... - milczy przez chwilę. - Użyteczny.

[KougatKnave3]

- Ja w tej wojnie zabiłem ponad 190 Groksów, głównie behemotów, ich maszyn nawet nie liczę. Te stwory zniszczyły mi całą rodzinę, więc raczej użyteczny będę. A jeśli chodzi ci o inne rzeczy typu "Znajdź i przynieś" to do bardziej do jednego z moich ludzi. No właśnie, mam powiadomić ich że mogą tu wejść czy nie za specjalnie?

[Matalos]

- Tak. Oczywiście - odpowiada Twilight i zatrzymuje się. - Ja tutaj poczekam.

[KougatKnave3]

- Ja nawet się nie ruszę - powiedziałem po czym włączyłem komunikator. - Nooble, tutaj Grodkak. Spotkajmy się w piwnicy natychmiast.

[Matalos]

Chwilę to trwało, ale twoi ludzie już tutaj są. widząc Twilight unieśli niepewnie broń i spojrzeli na ciebie pytająco.

[KougatKnave3]

- Schowajcie broń, to Twilight Sparkle, tak samo jak my ona walczy z groksami. Leinus, daruj sobie rasistowskie żarty na tą misje, ok? - powiedziałem po czym odwruciłem się do twilight.

- To co mamy robić?

[Matalos]

- Tajest... sir - odparł Lenius ze złośliwym uśmiechem.

- Chodźmy dalej - odpowiedziała Twilight Sparkle, kierując się w głąb korytarza. - Te jaskinie powstały w dawnych czasach... Jeszcze przed przybyciem... chcecie posłuchać, czy może wolelibyście inny temat?

[KougatKnave3]

- Ja chętnie posłucham.

[Matalos]

Twilight odchrząknęła i zaczęła opowiadać:

- Więc te tunele stanowią pozostałość, po kompleksie jaskiń, jaki znajdował się pod lasem Everfree. Na nich zbudowano pierwszy zamek księżniczek. Po "Przybyciu", jak to nazywamy, stały się pierwszą kryjówką kucyków. Jakieś pytania?

Twoja drużyna milczy, spoglądając na ciebie.

[KougatKnave3]

- Mam jedno. Przeżył ktoś jeszcze? - spytałem się z nadzieją.

[Matalos]

- Niektórzy - odpowiedziała sucho. Następnie zamilkła. Nie odzywała się przez krótką chwilę i nagle zatrzymała się.

- Moglibyście zasłonić oczy? -spytała.

[KougatKnave3]

- Owszem - powiedziałem, po czym odwróciłem się do drużyny.

- Wizjery przeciw słoneczne - dodałem i sam włączyłem tryb wizjera.