W_objęciach_Chrysalis: Nadchodzi ratunek! (by Po prostu Tomek)

[Po prostu Tomek]

- Niech i tak będzie. W zamian uwolnicie Golden Dusta. - powiedziałem. No to teraz oprócz wejścia na terytorium Changei podpadnę za zdradę stanu. Czego się nie robi dla przyjaciela.

[Nightmare]

Klacz złapała cię magią i ruszyła slalomem przez las. Wymijała każde drzewo i każdy pień. Jej prędkość ciągle rosła, a skrzydła brzęczały na jej grzbiecie.

[Po prostu Tomek]

- Cholera i zaraza! Postaw mnie na ziemi, sam potrafię chodzić! Chędożona magiaaaaaaaaa! - wrzeszczałem. Pęd powietrza porywał słowa, a echo niosło się po lesie.

[Nightmare]

- Zamknij się! - wrzasnęła. Po kilku minutach takiego lotu stanęła i cię postawiła. Wrażenie stolicy było piorunujące. Domki z czarnego kryształu były bardzo duże, a nad miastem górował ogromny zamek z tego samego kruszcu. Był otoczony przez wielkie ogrody.

[Po prostu Tomek]

Moje oczy powiększyły się do rozmiarów pięciozłotówek. Nie miałem nawet tyle słów, by odpowiedzieć klaczy. Dość mocno chwiejąc się po szaleńczej gonitwie, powoli szedłem ulicami miasta, napawając się jego ponurym majestatem. Canterlot po prostu wysiadał.

[Nightmare]

Klacz złapała cię i wciągnęła w krzaki.

- Myślisz, że tak sobie wparadujesz do zamku i nikt cię nie zauważy?! Mam cie znowu przelecieć?! - klacz Podmieńca syknęła. Pokazała mieszkańców chodzących po ulicach i oglądających produkty na targu. Kilka małych Podmieńców bawiło się tuż obok miejsca w którym byliście. Obok rósł plac zabaw. Dosłownie rósł. Był wykonany z żyjących roślin.

[Po prostu Tomek]

- Przelecieć? To była groźba? - zapytałem. Kręciło mi się w głowie, procesy myślowe zachodziły jeszcze wolniej niż zwykle. Dopiero po chwili doszedłem do siebie. - Czyli co, to, że mnie tam zaprowadzisz to jedno, a wola królowej to drugie? Dobrze, jakie są twoje zamiary?

Po chwili dotarł do mnie fakt rosnącego placu zabaw. Zapisałem.

[Nightmare]

- Na przykład takie. - dotknęła cię rogiem, a przez twoje ciało przeszła fala magii. Niby nic sie nie zmieniło, ale po chwili zauważyłeś powłokę, którą nałożyła na ciebie klacz. Wyglądałeś jak Podmieniec, ale nie mogłeś latać, ani czarować.

- Trzymaj się mnie. Jak wykryją, że nie masz mocy Podmieńca, aresztują cię.

[Po prostu Tomek]

Otrząsnąłem się z wyraźnym obrzydzeniem. Znowu magia. Gdyby nie porwali mi przyjaciela, to w życiu tyle bym nie przeszedł.

- Znaczy to nie zawieszenie broni, a przemyt. Widać bardzo zależy ci na siostrze. - powiedziałem cicho. Albo po prostu chce mnie wydać bezpośrednio Chrysalis. Jak maskarada wyjdzie na jaw spróbuję narobić tyle chaosu ile będzie się dało.

[Nightmare]

Klacz wyszła i syknęła coś do maluszków. Pobiegły do miasta, śmiejąc się.

- A ty co, czekasz na zaproszenie?! - wrzasnęła do ciebie.

[Po prostu Tomek]

Położyłem uszy po sobie. Jak udawać, to na całego. Wyłażę z krzaków i idę za nią.

[Nightmare]

Podmieniec-klacz szła spokojnie przez miasto w stronę ogrodów. Po godzinie dotarła do nich i wskoczyła w krzaki, dając ci znać, abyś poszedł za nią.

[Po prostu Tomek]

Zareagowałem natychmiast. Skryłem się wśród krzewów, czekając.

(BTW, podobno dzień kobiet jest. Zatem masz moje najlepsze życzenia, zwłaszcza zdrowia.)

[Nightmare]

THX ^^

Klacz przeszła przez chaszcze i wyszła po drugiej stronie. Były to ogrody Chrysalis.

[Po prostu Tomek]

Rozejrzałem się, zapisując spostrzeżenia. Coś mi mówiło, że łańcuch lepiej mieć już naszykowany. Uważnie wpatrywałem się w klacz. Nie odzywałem się, nie wiedziałem czy można.

[Nightmare]

- No chodź! - szepnęła i cichym truchtem podbiegła do drzwi.

[Po prostu Tomek]

Skończyłem pisać i dobrze zabezpieczyłem notatki. Po chwili potruchtałem ostrożnie za klaczą-Podmieńcem.

[Nightmare]

Ta otworzyła bezgłośnie drzwi i weszła do środka.

[Po prostu Tomek]

Powoli, z nerwami napiętymi jak postronki, wkroczyłem za nią. Byłem gotów wycofać się błyskawicznie w razie zagrożenia.

[Nightmare]

Wnętrze było wspaniałe. Na podłodze rozciągnięty był dywan z zielonego materiału z wszytymi szmaragdami. Pomiędzy każdym oknem stała rzeźba Chrysalis lub wisiał przedstawiający ją obraz.

[Po prostu Tomek]

- Skromna to ona na pewno nie jest. - wyszeptałem. Wciąż w napięciu powoli wyłuskałem nóż. "Coś z tej wyprawy muszę mieć." pomyślałem, po czym wyciąłem z dywanu kilka szmaragdów.

[Nightmare]

- Radzę ci nie... - jej słowa zostały zagłuszone przez straszliwy dźwięk. Ledwo dało się przez niego słychać odgłos kopyt biegnącej straży.

[Po prostu Tomek]

- Na zadek Celestii! Alarm w dywanie? - szybko szukam jakiejś kryjówki. Może za posągiem? A może w ogrodzie? Oceniam swoje szanse szybkiego opuszczenia korytarza.

[Nightmare]

Odgłos kopyt był coraz głośniejszy. Klacz wyciągnęła z twoich kopyt szmaragdy i włożyła je na miejsce. Jej róg rozświetlił się, kiedy magia zszywała dywan. Alarm ustał. Klacz złapała cię pod "pachy" i uniosła pod sufit. Następnie posadziła na "belce" (w cudzysłowiu, bo z kryształu). Pod wami zebrała się całkiem spora liczba strażników.

[Po prostu Tomek]

Podziękowałem bezgłośnie. Daję wyraz faktowi, iż zasłużyła sobie na moje zaufanie.