W_objęciach_Chrysalis: Nadchodzi ratunek! (by Po prostu Tomek)

[Nightmare]

- Raczej na taką odległość to magia nie działa - powiedziała klacz - jesteśmy daleko od Canterlot.

[Po prostu Tomek]

- Discord ją wie. Ja bym tam ich wszystkich... - wymruczałem do siebie. Zjadłem zimną kolację, sprawdziłem stan zapasów i położyłem się spać.

[Nightmare]

Następnego dnia było jasno i słonecznie. Wszyscy zjedli po grzybie. W drodze do CE Dust zapytał cię:

- Co będzie, jak już się tam dostaniemy? Czy mój wygląd ich nie...?

[Po prostu Tomek]

- Nie. - uciąłem. - Zadbam o to.

Szedłem dalej, nachmurzony. Przyjaciel przedstawił mi poważny problem. Oby nic złego mu za wygląd nie zrobili. "W razie czego wciąż mam łańcuch" pocieszałem się.

[Nightmare]

- Docieramy do Crystal Empire. Włóż to - powiedziała klacz i narzuciła na Dusta płaszcz. Sama zaświeciła się i po chwili na jej miejscu stała klacz jednorożca z czerwoną grzywą i żółtą sierścią.

[Po prostu Tomek]

Postanowiłem zachować zimną krew i dokonać niezbędnych czynności. Przespać się w łóżku. Kupić prowiant. Przemyśleć to. Ta wyprawa sprawiła, że w ogóle zacząłem myśleć o świecie jakby nieco częściej niż dotąd. Byłem wyczerpany, smutny i gdzieś głęboko przerażony tym co się działo. Wszystko było nie tak jak trzeba. Powrót do normalnego życia może okazać się niemożliwy. Co mnie martwiło najbardziej to to, jak poradzi sobie Golden Dust.

Smętnie choć dość szybko zmierzałem do Kryształowego Imperium.

- Słuchaj, Podmieńcze. Musimy ustalić kim jesteś, by nasza wersja była zgodna. Wolisz być uratowanym więźniem czy jakimś moim krewnym? - zwróciłem się do klaczy.

[Nightmare]

- Może podróżną z północy? Wielu podróżuje do krain za górami - powiedziała.

[Po prostu Tomek]

- Niech ci będzie. Ułóż jakąś ładną bajeczkę. - odparłem.

[Nightmare]

- O to nie musisz się martwić. Naprawdę byłam w wielu krainach. - zachichotała. Doszliście do granicy Crystal Empire. Poznałeś kryształowe domki, które wyglądały teraz jak jasne wersje Podmieńczych budowli.

[Po prostu Tomek]

Na tę myśl coś cię we mnie przewróciło. Wytrzymałem jednak, choć musiałem na chwilę przystanąć. Wkroczyłem między domki.

[Nightmare]

Znowu widziałeś bawiące się i świętujące kucyki. Kątem oka dostrzegłeś hotel, w którym zatrzymałeś się ostatnio.

[Po prostu Tomek]

Zatem zatrzymamy się w nim raz jeszcze. Skierowałem swe kroki w tamtą stronę. Radosne świętowanie wokoło wyraźnie kontrastowało z moim nachmurzonym obliczem. Wszedłem do hotelu i rozejrzałem się.

[Nightmare]

Zobaczyłeś t samą recepcjonistkę.

- W czym mogę pomóc? - zapytała.

[Po prostu Tomek]

- Czy mogę prosić o pokój na jedną noc? Dla trzech kucy, dziękuję. - poprosiłem zmęczonym głosem.

[Nightmare]

- Oczywiście - powiedziała i podała ci kluczyk z tasiemką, na której było napisane "pięt. 3 nr. 232".

[Po prostu Tomek]

(Spory ten hotel. Jak ostatnio szukałem to miał być przytulny i na uboczu. Niespodzianka.)

Odebrałem kluczyk od recepcjonistki. Podziękowałem i poszedłem gdzie trzeba. Po dotarciu do pokoju zrzuciłem z siebie juki i ubrania, a następnie poszedłem sprawić sobie porządną kąpiel. Przy okazji też wyprałem swoje rzeczy. Gdy zadbałem już o swoją higienę osobistą zwaliłem się bez czucia na łóżko, nie myśląc nawet o kolacji. Zasnąłem od razu.

(Będę miły. Dobrej nocy życzę.)

EDIT: Najciekawsze jest to, że o nich pamiętałem. Wciąż wykonując te czynności.

[Nightmare]

(zapomniałes o dwóch kucykach)

Kiedy się obudziłeś, zobaczyłeś Dusta i klacz śpiących na dwóch innych łóżkach.

[Po prostu Tomek]

Obudziłem ich szturchając lekko kopytem.

- No już, wstawać. Trzeba coś zjeść i szykować się do wyjazdu!

Po czym poszedłem naszykować śniadanie dla wszystkich.

[Nightmare]

Zostało wam kilka jabłek i grzybów. Widząc jabłka przypomniałeś sobie o małym Podmieńcu. Dust wstał jako pierwszy.

- Dzień Doooooobry. - ziewnął.

[Po prostu Tomek]

Porzuciłem zamiar zrobienia śniadania z tych składników. Zamiast tego postanowiłem zamówić hotelowe. Trochę poczekamy, ale się najemy czymś normalnym.

- Wcale nie taki dobry.

Pomyślałem sobie o źrebaku. Ciekawe jak mu się wiedzie. Rozstaliśmy się w niefortunnych okolicznościach, ale trafł do domu cały i zdrowy. Byłem z siebie poniekąd dumny.

[Nightmare]

Po kilku minutach do pokoju wjechały dwie miski "kryształowej owsianki". Klacz odmówiła, pokazując butelkę z tą samą cieczą, którą miał maluch.

[Po prostu Tomek]

Przewróciłem oczami. Podziękowałem dostawcy, po czym pierwszą miskę podałem Dustowi, a do drugiej sam się zabrałem. W mig spałaszowałem całą owsiankę. Dawno już nie jadłem nic prócz grzybów i jabłek, no i może sucharów. Poczekałem aż pozostała dwójka posili się.

- Zbierajcie się. Idziemy na audiencję. - powiedziałem raźniejszym tonem. Wiadomo, że kuc najedzony to kuc wesoły. No, prawie wesoły bo wydarzenia ostatnich dni raczej nie dadzą o sobie zapomnieć.

Sprawdziłem zawartość juków, nóż oraz łańcuch i sakiewkę, po czym ubrałem się i założyłem torby. Byłem gotów.

[Nightmare]

- Nareszcie. - klacz otworzyła drzwi i wyszła. Dust nałożył płaszcz.

[Po prostu Tomek]

Wszyscy razem udaliśmy się więc do kryształowego pałacu, który jeśli dobrze pamiętałem był w centrum miasta. Starałem się nie rzucać w oczy, zwyczajnie przejść sobie ulicami. Przed wyjściem oczywiście opłaciłem pokój i śniadanie, spakowałem rzeczy i sprawdziłem, czy Dust dobrze się czuje.

[Nightmare]

Dust był pełny energii. Po chwili staliście przed pałacem. Nie było tam strażników.