Equestria: Ucieczka łowców

[Arcybiskup z Canterbury]

- Gdzie? - zapytał Hammer. Arrow bez słowa i z widocznym poczuciem winy podszedł do jednej z szafek i lekko ją odsunął. Za nią była ceglana ściana. Pegaz przeniknął przez nią.

- To tylko iluzja. Kiedyś już tutaj przez przypadek wpadłem. - Powiedział. Jego głos odbił się echem.

[wiej007]

-Ech... chodźmy już.-powiedziałam idąc za Arrowem którego miałam ochotę udusić.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Hammer... Czy mógłby... Zresztą, nieważne. - Arrow zmienił zdanie widząc morderczy wyraz twarzy Hammera. Ominął towarzyszy i z trudem przesunął szafę na swoje miejsce.

[wiej007]

-Dam ci radę Arrow. Najpierw myśl potem działaj.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Przepraszam. Nigdy się nie pomyliliście? - zapytał z wyrzutem potykając się o mokre schody.

[wiej007]

-Jedynie w czym się mylę to w alchemii. Czasami zły składnik wezmę i tyle. Ale to nie ważne. Skończmy resztę zabezpieczeń,

[Arcybiskup z Canterbury]

- Tu warto byłoby coś... Wstawić. Mówię o lustrze, nie o magicznych pułapkach. Gdyby ktoś - tu Hammer spojrzał znacząco na Arrowa, i mimo ciemności wzrok dotarł do odbiorcy - ...przypadkiem zupełnie się tu znalazł i zatrzasnął za sobą drzwi.

[wiej007]

-Hammer proszę cię nie naciskaj już na Arrowa. Jeśli chcesz mu dopiec zrób to później a nie teraz kiedy jesteśmy prawdopodobnie zagrożeni.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dobrze, dobrze. Chodźmy. Somado, światło proszę. - Powiedział. Wciąż był wyraźnie zły na lekkomyślnego pegaza. Ten zaś, gdyby tylko mógł, prawdopodobnie byłby niewidoczny.

[wiej007]

-Skoro prosisz...- z tymi słowami zrobiłam kulę światłą taką jak ostatnio i szłam dalej.

[Arcybiskup z Canterbury]

Kamienna podłoga zniżyła się i zmieniła w wąskie i niebezpieczne schody. Robiło się coraz zimniej. Sklepienie także się obniżało, by w pewnym momencie podnieść się i otworzyć przed nimi niewielkie pomieszczenie, pokryte mchem. Dalej słychać było szum wody.

[wiej007]

-Z tego co się orientuje to chyba prowadzi go głównej komnaty kryjówki.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Zobaczymy - szepnął Hammer. Światło z rogu Somady padło na omszały brzeg podziemnej rzeki. W tym miejscu była płytka, co można było wywnioskować po świecących kamieniach z dna. Po lewej stronie korytarz kończył się opadającym stropem, najeżonym stalaktytami. Po prawej zaś ciągnął się dalej.

[wiej007]

-Teraz pytanie którędy do głównej komnaty. Mam przy okazji nadzieje że Mistrz nas nie zgani za to że teraz chodzimy nie wiadomo gdzie.

[Arcybiskup z Canterbury]

Arrow z wyrzutem spojrzał na klacz, ale się nie odezwał. W końcu cała trójka zdecydowała się pokonać rzekę i ruszyć drugą stroną. Po jakimś czasie pojawiły się schody wykute w skale, prowadzące w górę.

[wiej007]

Nie pozostało nic innego jak nimi iść.

[Arcybiskup z Canterbury]

Schody ciągnęły się, aż dotarły centralnie przed wrota wejściowe do kryjówki. Arrow uśmiechnął się triumfalnie.

[wiej007]

-No dobrze, to ja sprawdzę czy coś nie wpadło do jednej z moich pułapek. A wy... róbcie co chcecie. -po chwili poszłam sprawdzić pułapki.

[Arcybiskup z Canterbury]

Pułapki oczywiście były puste. Hammer i Arrow poszli dalej montować lustra, W pewne chwili Veritas przekazał sygnał telepatyczny, by Somada zaszczyciła go swoją obecnością.

[wiej007]

Udałam się do Veritasa, przy okazji unikałam swoich pułapek. Cokolwiek chciał ode mnie Mistrz ja to zawsze uważałam to za ważne.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Spójrz tylko - zwrócił się do uczennicy, wskazując na ciało Twirael. - Jeszcze jakiś czas temu tylko kiwała się. Teraz zaczyna mówić. Na razie jest to bełkot, ale jest on dobrym znakiem. Dusza wraca z wędrówki i ponownie zajmie ciało. Och, i jest druga sprawa. Opór mojego brata w zamknięciu wyraźnie zelżał. To też dobrze - powiedział.

[wiej007]

-To wspaniale mistrzu ale trochę się martwię. Wiem że jej dusza powoli wraca do ciała ale coś mi się wydaję że to chyba mocno odciśnie się na jej umyśle. A Ignis... nie boisz się że stara się uśpić twoją czujność Mistrzu? -powiedziałam niepewnie.

[Arcybiskup z Canterbury]

- Dlatego też nie odpuszczam z pilnowaniem go. Trudno mi powiedzieć, dlaczego tak się dzieje. Wiem tylko, że wyraźnie osłabł. Jakby więkza część jego mocy go opuściła. Pierwszy raz dzieje się coś takiego - spojrzał znów na Twirael.

[wiej007]

-Co masz na myśli Mistrzu? Że gdzieś przenosi tą moc?

[Arcybiskup z Canterbury]

- Nie. Że przestał ją podtrzymywać. Więzienie wysysa z niego moc i dotychczas tylko dzięki innym zaklęciom ją zatrzymywał. Nie wiem, dlaczego tak się dzieje. Zobaczymy z czasem - odpowiedział.