Trafiona strzałą amnezji - Blind Arcum Apple (Eris c:)

[black_scroll]

Faktycznie nie było tak źle. Mogłaś dalej poruszać głową na boki, uszkodzone kręgi tylko nieznacznie zawężały pole ruchomości szyi.

- Widzisz? Źle jest tylko wtedy, kiedy sami sobie chcemy napytać biedy.

Kiedy zebra tłumaczyła ci inne ćwiczenia rozciągające, mające na celu twój szybszy powrót do pełnego zdrowia, drzwi skrzypnęły, ktoś stanął w progu.

- Przepraszam Zecoro, nie przeszkadzam? Och... - gość musiał cię zauważyć. Na pewno była to klacz, po zwyczajnym chodzie poznałaś, że to pewnie ziemski kucyk lub jednorożec. - Witaj. Jak się czujesz? - pytanie było skierowane do ciebie. Słychać było troskę w głosie przybyszki.

[Imka2000]

Odwróciłam się w stronę źródła tego pytania, nie wiedziałam kim była, ale pamiętałam jej zapach i głos. Wiedziałam że to jej zawdzięczam życie - Dobrze, dziękuje. 

[black_scroll]

- To dobrze. Bałam się, że będzie z tobą krucho, a nie wiedziałam, czy do szpitala zdążę cię dostarczyć, więc przyszłam z tobą do Zecory, która jest niezłą lekarką jak widzę - odparła klacz. - I muszę przyznać, wydawało mi się, że przykuje cię do łóżka na trochę dłużej.

- Arcum jest silniejsza, niż ci się wydaje, mocnego ducha w niej poznaję - zebra położyła ci kopytko na ramieniu.

- Tak w ogóle, jestem Twilight Sparkle - powiedziała klacz, podchodząc do ciebie.

[Imka2000]

Uśmiechnęłam się lekko - Witaj, ja nazywam się Blind Acrum Apple, ale wystarczy tylko Acrum - Przedstawiłam się. 

[black_scroll]

- Miło mi cię poznać Arcum - powiedziała Twilight. - Skąd pochodzisz? Nie widziałam cię nigdy w Ponyville, chociaż sama w sumie nie mieszkam tam od tak dawna - zamyśliła się. - W ogóle nazywasz się Apple? Pochodzisz z tej rodziny Apple?

[Imka2000]

- Prawdę mówiąc, nie wiem. Nie mam żadnej chyba rodziny, a mieszkam tutaj, w lesie od kiedy tylko pamiętam - Wzruszyłam kopytami. Jedyne kogo znam to Zecore i ciebie... może od czasu do czasu słyszałam jakieś kucyki. Ostatnio na przykład była taka jedna, cicha której niedźwiedź na manie wpadł... 

[black_scroll]

- Szkoda, że Applejack wyjechała z rodziną aż do Hollow Shades, do innych członków rodziny Apple - powiedziała Twilight. - Może ona kojarzyłaby cię... Niedźwiedź? Masz na myśli Fluttershy? Dziwne, że zapuściła się tak daleko w las Everfree.

- Może pomimo mieszkania w lesie, powinnaś rozejrzeć się po mieście? - zasugerowała Zecora.

[Imka2000]

- Nie... wole być sama z Arrowem w Les-- -Przerwałam - Właśnie muszę znaleźć   Arrowa! pewnie się boi i jest samotny, dawno go nie widziałam! - Strasznie się zmartwiłam o niego -Wybacz Zecoro, ale muszę już iść! dziękuje za wszystko, tobie też Twilight Sparkle! - Wybiegłam szybko, zapominając o tym w jakim jestem stanie i nie czekając nawet na ich odpowiedź - Arrow! Arrow! - Wołałam mojego wielkiego wilka, byłam ciekawa czy urósł jeszcze, bo z tego co wiem, niektóre mogą być większe od kucyka. Wcześniej był na tyle duży bym mogła na nim jeździć, ale  to w ekstremalnych przypadkach by się nie przemęczał.

[black_scroll]

Chwiejnie wybiegłaś z chatki Zecory. Wołałaś i wołałaś. Niestety, nic się nie pojawiło, wystraszyłaś jedynie kilka ptaków, które wyleciały z koron drzew. Arrowa nigdzie nie było. Już ponad tydzień go nie widziałaś, od kiedy zostawiłaś go samego, śpiącego na polance.

[Imka2000]

Postanowiłam się udać właśnie tam gdzie go widziałam. Zaczęłam biec w tamtą stronę ciągle go wołając. 

[black_scroll]

Wkrótce dobiegłaś na "spokojną polankę". Byłaś zziajana, odrobinkę wyszłaś z formy, poza tym, nie było ona najbliżej od chatki zebry. Kiedy ruszyłaś w stronę drzewa, usłyszałaś radosne warczenie i poszczekiwanie. Widać wierny Arrow, czekał na ciebie w tym miejscu codziennie, od kiedy go zostawiłaś. Wpadł na ciebie i wywrócił cię, a swoim chropowatym językiem zaczął lizać ci pyszczek. Faktycznie, trochę urósł od ostatniego razu.

[Imka2000]

- No już już! -Śmiałam się drapiąc za uchem Arrowa, wstałam i go mocno przytuliłam - Jak dobrze że jesteś, martwiłam się o ciebie, czuję też że urosłeś - Pocałowałam go w pyszczek i podrapałam za uchem - Mój kochany piecho- Przytuliłam go mocno. 

[black_scroll]

Arrow był wniebowzięty. Musiał strasznie długo czekać. Chyba nawet nic nie jadł, bo zaczął obwąchiwać cię w poszukiwaniu jedzenia, co chwilę ocierając się o ciebie pyskiem, jednoznacznie dając ci do zrozumienia: strasznie się cieszę, że tu ze mną jesteś. 

Za sobą usłyszałaś sapanie dwóch klaczy.

- Uf, je-jeśli ty tak biegasz będąc *wdech* osłabiona, to ja nie wiem *wdech* jak biegasz będąc zdrową - sapała Twilight.

- Wi-idzę, że miłość do wilka, *wdech* polepszyła ci zdrówko o dni kilka - dodała Zecora. Z pewnością się teraz uśmiechała.

[Imka2000]

Chyba tak - Powiedziałam z uśmiechem - ale teraz muszę coś załatwić, on jest chyba głodny... gdzieś tu powinien być mój łuk... o ile nie wzięłam go ze sobą... -Zaczęłam szukać łuku z nadzieją że tu będzie. Chciałam upolować Arrowowi kilka dobrych szczurów. 

[black_scroll]

Był. Leżał pod drzewem, wilgotny od porannej rosy. Strzałom zamokły lotki, ale chyba dało się z nich strzelać. Jednak kiedy próbowałaś pójść na polowanie Arrow zaczął skomleć, nie chcąc, byś go znowu opuszczała. Podszedł do ciebie i wsadził swój łeb pod twoją szczękę.

Edytowano Czerwiec 5, 2013 przez black_scroll

[Imka2000]

Nie mogłam się temu oprzeć -Oh... no dobra niech ci będzie... jestem ci to winna - Pogłaskałam Arrowa i podrapałam za uchem.Zwróciłam się w stronę Twilight i Zecory - Zaczekajcie wrócę za ok. 5 minut - Po tych słowach skierowałam się w stronę lasu, ale już teraz wysłuchiwałam czy w pobliżu nie ma żadnych mysz polnych ,lub szczurów.

[black_scroll]

Wyraźnie słyszałaś chrobotanie małej gromadki gryzoni. Chowały się w ściółce leśnej, przemykając między pojedynczymi kupkami trawy i niewielkimi krzakami. Często ustawiały się tak, że mogłaś trafić kilka jedną strzałą i mieć swego rodzaju szaszłyk. Nie trzeba było długo, abyś uzbierała dla Arrowa sporą kupę świeżego mięsa. Sama skorzystałaś na polowaniu i zajadałaś się jagodami. Takie drobne polowanie zmęczyło cię trochę bardziej niż kiedyś, czułaś, że jeszcze troszkę czasu musi minąć nim wrócą ci wszystkie siły, ale i tak byłaś zadowolona. Kark faktycznie nie przeszkadzał tak bardzo, żebyś zatraciła swoje zdolności łucznicze.

[Imka2000]

Mięso które upolowałam dałam Arrowowi, po czym wróciłam tam gdzie była Twilight i Zecora.

[black_scroll]

Arrow zmiażdżył zwierzątka, chrupiąc kości i rozkoszując się smakiem obiadu, danego mu przez jego panią. Już dawno się nauczył, że dzielenie się z tobą nie ma sensu, gdyż nie jadasz mięsa. Wróciliście na polanę, gdzie klacze rozmawiały, siedząc pod twoim ulubionym drzewem. 

[Imka2000]

- Już jesteśmy, przepraszam że musiałyście czekać - Powiedziałam podchodząc. 

[black_scroll]

- Nic się nie stało - odpowiedziała wesołym tonem Twilight. - Proszę - do twojego kopytka sfrunęło jabłko. - Właśnie urządziłyśmy sobie małą pogawędkę z Zecorą na temat magii.

- To co ja wyczyniam, to zebrzaste czary, zwykłe mary, w porównaniu z jednorożcową magią - odezwała się spokojnie zebra. A może miała lekki wyrzut?

[Imka2000]

- Ale zawsze to przecież coś  - oznajmiłam z lekkim uśmiechem. 

[black_scroll]

Zebra nic nie odpowiedziała, więc pewnie kiwnęła głową. Klacze chyba czasem zapominały, że jesteś niewidoma, albo po prostu nie były przyzwyczajone do tego, że możesz nie zauważać prostych gestów.

- Arcum, jak to jest żyć w takim lesie? - spytała Twilight. - Zecora mieszka tu od niedawna, a ty już od jakiegoś czasu. Słyszałam, że to straszne miejsce, szczególnie w nocy. Gdzie masz swój dom?

[Imka2000]

Usiadłam na trawie -Nawet fajnie. To nie jest straszne miejsce...czasami jest zabawne. Szczególnie ujeżdżanie tutejszych potworów. Patykowilki i Manticory najfajniej jest ujeżdża. Najgorzej tylko gdy manticory wzniosą się w powietrze. Ja za późno się zorientowałam, więc jedynym wyjściem było skoczyć. A pytasz się jeszcze gdzie mój dom, otóż wszędzie. 

[black_scroll]

- Jak to wszędzie? - zdziwiła się Twilight. - Przecież hydry i inne potwory mogłyby cię zjeść, podczas gdy ty śpisz! I jak można jeździć na mantikorach?! - oburzała się klacz. - Przecież gdybym cię nie znalazła, umarłabyś! Musisz na siebie bardziej uważać!

Arrow biegał dookoła drzewa ścigając jakiegoś latającego robala. Co chwilę przystawał i szukał cię wzrokiem, nie chcąc ponownie cię stracić.

- Nie przesadzaj moja droga, choć dla ciebie puszcza sroga, ja i Arcum dobrze wiemy, jak przeżyć w dziczy bez tremy.