"Droga do zemsty" peros81

[KougatKnave3]

- Z Dwustu, z czego pięć sam wymyśliłem. Nad szóstym ciągle pracuje, ale jestem już blisko.

Edytowano Czerwiec 26, 2013 przez peros81

[Omega]

- Tworzysz własne czary? - zapytała teraz już całkiem zaskoczona - jakie na przykład?

[KougatKnave3]

- Udało mi się stworzyć czar widzenia przez ściany, i taki co pozwala mi przeczytać książkę nawet jej nie otwierając - powiedziałem "Nie chodzi mi o ciebie, Bill. Serio stworzyłem ten czar" pomyślałem żeby nie pomyślał że o nim mówię.

[Omega]

- To naprawdę ciekawe - powiedziała zafascynowana - w jaki sposób je tworzysz? Masz jakąś specjalną metodę?

[KougatKnave3]

- Działa to w ten sposub. Z sto godzin spędzam nad wyobrażaniem sobie zaklęcia. Potem poprostu go rzucam. Ta metoda udaje się w 81%.

[Omega]

(hej, "sposób" )

- Dużo czasu - stwierdziła sceptycznie - masz tyle cierpliwości by przez sto godzin wyobrażać sobie zaklęcie?

[KougatKnave3]

- Tak. Od czterech lat, treningu, umiem być bardzo cierpliwy. A ty? Trochę dziwnę że nie tworzysz zaklęć, z takim talentem.

[Omega]

- Nie próbowałam nawet - powiedziała czerwieniąc się - zamiast tego uczyłam się już istniejących...

[KougatKnave3]

- Polecam próbowania. Może jest czasochłonna, ale efekty są świetnie. A co do czasu, to można przestać w każdej chwili, gdyż można dokończyć później.

[Omega]

- Trzeba będzie spróbować - powiedziała do siebie ale zaraz oprzytomniała - ale pewnie przerwałam w treningu. Jeśli chcesz mogę pójść do siebie...

[KougatKnave3]

- Nie. Jak chcesz to możesz zostać. Od dawna z nikim nie rozmawiałem.

[Omega]

- Czyżby? - zpytał Bill sarkastycznie - a ja to co?

- Jeśli tak to w pożądku - zgodziła się Twilight - a może pomożesz mi z moim pierwszym własnym zaklęciem?

[KougatKnave3]

"Dobra Bill, powiem: Ej Twi, ostatnio gadałem z kucem który nie istnieje, i tylko ja go widzę. Pomyśl jak by to przyjęła" pomyślałem

- Dobra. To naprawdę nic trudnego, wystarczy jedynie cierpliwości i czasu - powiedziałem podchodząc do niej.

[Omega]

- Tak, tak mówiłeś to już - stwierdziła z półuśmiechem - a może jakieś szczegóły? Czy mam sama do tego dochodzić?

[KougatKnave3]

- Wszystko czego potrzeba to znalezienie sobie cichego miejsca, i gdzie zarazem czujesz się dobrze. Potem wystarczy usiąść, zamknąć oczy i w wyobraźni myśleć jak ma wyglądać to zaklęcie które będziesz tworzyła. U mnie ten sposób zawsze działa. Na jeden dzień na tworzeniu spędzam dwie godziny. Minimum siedzenia przy tym to pół godziny.

[Omega]

- Hmm dzięki - powiedziała z wahaniem - postaram się zrobić tak jak radzisz.

[KougatKnave3]

- Dobrze - powiedziałem, po czym użyłem telekinezy by delikatnie wsiąść książkę i dałem ją spowrotem na półkę.

- Na mnie już pora. Jutro jak starczy mi czasu, to wpadnę dokończyć lekturę. Do widzenia Twilight - powiedziałem i poszedłem dalej zwiedzać miasto.

[Omega]

- Cześć - odpowiedziała machając kopytem - wpadaj kiedy  chcesz.

[KougatKnave3]

- Dobra - powiedziałem i poszedłem w stronę farmy panny Applejack. Rozpocznę rozpakuję się i zacznę dokańczać moje zaklęcie. Oby się udało.

Edytowano Lipiec 6, 2013 przez peros81

[Omega]

Ruszyłeś przed siebie rozglądając się po Ponyville kiedy nagle zderzyłeś się z innym kucykiem. Potrząsnąłeś głową i spojrzałeś na kucyka na którego wpadłeś. Różowa klacz o gęstej grzywie tego samego koloru, niebieskich oczach i uroczym znaczkiem z trzema balonikami spojrzała na ciebie i wytrzeszczyła oczy.

- Hej, nie znam cię - powiedziała zdezorientowana a potem, nagle się uśmiechnęła i wstała niesamowicie szybko - to znaczy, że jesteś tu nowy! A skoro jesteś tu nowy to pewnie nie znasz tu nikogo, a to znaczy, że nie masz przyjaciół, jesteś smutny i, i... trzeba zrobić imprezę! - wykrzyknęła podskakując wysoko - przyjdź wieczorem do Cukrowego Kącika, zrobię ci najlepsze przyjęcie w twoim życiu - dodała i nagle już jej nie było.

[KougatKnave3]

Eeee... A no tak, to przecierz ona. Mogłem być bardziej ostrożny. Idę dalej w stronę farmy, tym razem staram się na nikogo nie wpaść.

[Omega]

Na ulicach było dużo kucyków, ale każdy z nich miał własne sprawy na głowie i nikt cię nie zaczepiał poza rzadkimi skinieniami głową lub słowami "Dzień dobry".

Dotarłeś do farmę i zobaczyłeś jak Apple Jack i Apple Bloom wracają z targu ciągnąc to czego nie udało im się sprzedać z powrotem do dom.

[KougatKnave3]

Podchodzę do nich.

- Pomóc wam? - spytałem się. No kultura musi być. Nie?

[Omega]

- Nie dzięki kochany - odparła Apple Jack - swoją prace zaczniesz jutro z samego rana.

- Chodź, oprowadzę cię po naszym domu - powiedziała AppleBloom.

[KougatKnave3]

- Dobra - powiedziałem i poszedłem za Apple Bloom. Jak na razię wszystko idzie zgodnie z planem, i już niedługo Celestia pożałuje że chciała się mnie pozbyć. Choć ciągle nie wiem czemu, przecież byłem jej najlepszym uczniem.