[Fantasy] Nowa Generacja - Dołącz do Istot Paranormalnych

[L'estaca]

-Kim jesteś?

Powiedziała donośnym głosem do Loci i wyczuła strach konia więc podeszła do niego

[Arcybiskup z Canterbury]

- Tak małe towarzystwo, a już kłótnia wśród nich. Drodzy państwo, tak nie można... - zabrzmiał szept, który rozszedł się echem po najbliższej okolicy.

- Chyba, że zamierzacie urządzać walki... Chętnie popatrzę...

Edytowano Maj 19, 2013 przez Nocturnal Light

[Violet Star]

Violetta ocknęła się i rozejrzała dookoła. Wiedziała, że coś jest nie tak. Wstała i zapytała

-Czy tylko ja to słyszałam?

Jej źrenice powiększyły się. Zaczęła niespokojnie węszyć. Spojrzała na Kone i spokojnie powiedziała

-Jest tu ktoś oprócz nas... ktoś kogo chyba nie powinno tu być.

[L'estaca]

-Walczę tylko ze zdobyczami, chociaż czasem wystarczą kobiece atuty- powiedziała wystawiając kły.- Chyba kojarzę ten głos ze snu że przestałam być wampirem i gonił mnie duch... czy się nie mylę?

[delet this]

-Co to było.

*Loca zamarła. Zwisała na dwóch łapach z gałęzi*

Jestem wilkołakiem. A właściwie wilkiem zamienionym w wilkołaka.

* Spuściła wzrok*

[Violet Star]

Violetta ponownie zaczęła węszyć. Szept, który wcześniej usłyszała przyprawił ją o dreszcze. Spojrzała na Locę.

-Mój instynkt nigdy się nie myli... -szepnęła i zaczęła powoli iść w krzaki, skąd wcześniej dochodził podejrzany szept.

[L'estaca]

Nie trudź się Violetto. Zmory i tak nie znajdziesz

[Arcybiskup z Canterbury]

- Zimno - głos się powtórzył, bliżej Violetty i zachichotał. - Nie powinno mnie tu być? Och, nie bądźcie tacy okrutni! - Tym razem śmiech rozszedł się po polanie. intruza jednak nie było widać.

[Violet Star]

Violetta prychnęła niczym dziki kot.

-Wiem, że tu jesteś! Pokaż się! -krzyknęła a jej krzyk rozszedł się po polanie. Odwróciła się i dodała

-Powiedz chociaż kim jesteś i po co przybyłeś!

[Arcybiskup z Canterbury]

- Z tego samego powodu, co ty - dodała płaczliwym głosem. - Tak bardzo mnie tu nie chcecie... A przecież jestem waszą mentorką podczas snu... - W zaroślach przemknęło coś czarnego.

[delet this]

Ja cię jeszcze w śnie nie spotkałam. Daj sobie spokój z tymi żartami!

[Violet Star]

-Jesteś tu z tego samego powodu? -spytała Wioletta i spojrzała w zarośla. Płaczliwy głos sprawił, że poczuła się nieswojo. -Powiedz czym jesteś, a chętnie cię tutaj przyjmiemy -powiedziała miłym głosem oglądając się w stronę pozostałych. -W rzeczywistości tylko się ciebie troszkę przestraszyłam... zostań z nami jeśli chcesz.

[Arcybiskup z Canterbury]

Czarny cień zjawił się tuż przy twarzy Wioletty i wyszczerzył szeroki uśmiech. Żółte ślepia zajarzyły się.

- Bu! - krzyknęła zjawa, po czym rozpłynęła się w powietrzu. Pojawiła się znowu, za Wiolettą i smugi czarnej mgły zaczęły się przekształcać.

Przybrała teraz postać kobiety o bladej skórze i rudych, kręconych włosach. Ubrana była w długie buty, białą tunikę, szary płaszcz i czarne spodnie.

- Oto i ja, jak chciałaś... - wyszczerzyła się. Żółte oczy błysnęły.

[delet this]

*Loca nabrała pozytywnego nastawienia*

- Nie wstydź się! Wychodź.....

[L'estaca]

Uniosłam się na skrzydłach.

-Nie musi się pokazywać. Nie po to założyłam Nową Generację, żeby ktoś mówił moim gościom, że są przyjęci lub nie- Powiedziała poddenerwowana patrząc na Wiolettę.

[Violet Star]

Wioletta zawstydziła się. Zmierzyła rudowłosą dziewczynę wzrokiem i powoli powróciła do pozostałych. Mimo iż miała poczucie winy nie okazywała tego.

[Arcybiskup z Canterbury]

Postać zwinęła się ze śmiechu. To przez minę Wioletty. Zaraz potem zniknęła i stanęła za Wampirzycą, przyjmując jej postać.

[L'estaca]

Nagle zaczął padać deszcz i grzmiało. Vel podeszła do Wioletty.

-Nie martw się.  Taka już jestem. 

Poszła w stronę ruin zamku

-Wrócę rano. 

[delet this]

(Pytanko, Czy jeśli znajdę sposób na przybranie mojej normalnej formy mogę zostać przy magiczce?)

[Violet Star]

Wioletta rozejrzała się za dogodnym miejscem do spania. Nie namyślając się długo wdrapała się na rozłożystą gałąź wielkiego dębu i ułożyła się do snu.

-Dobranoc -powiedziała pozostałym i zasnęła.

[delet this]

*Loca wdrapała się na drugie. Położyła się na plecach na najniższej gałęzi*

-branoc wam!

*Ziewnęła i poszła spać*

[Arcybiskup z Canterbury]

- Jeśli tak - wyszeptał cień, wracając do postaci Zmory. Zmieniła się w czarnego kota i ułożyła pod drzewem. Nie spała, o nie. Czuwała.

[delet this]

*Szelest natychmiast ją obudził. Nie mogła przestać obserwować Jacoba*

- O nie, nie spuszczę cię z oczu.....

[delet this]

(Dlatego paczę xD)

- Przy nim muszę się mieć na baczności!

(Robi się coraz bardziej śpiąca)

[Arcybiskup z Canterbury]

- Śpij, śpij... - wyszeptała kocica. - Nie chcesz chyba, żebym umarła z głodu... - przekręciła się na grzbiet i spojrzała na zasypiającą Wiolettę.