[Fantasy] Nowa Generacja - Dołącz do Istot Paranormalnych

[L'estaca]

//Loca - jasne że możesz

Nocturne, podeśle ci wiadomość dot. twojej ,,rzeczy

[L'estaca]

cień zbliżał eis coraz bardziej...

[delet this]

Loca jak zwykle leżała na trawie i próbowała się zrelaksować. Nagle rozległ się skowyt . Wilczyca gwałtownie wstała i nasłuchiwała. Wycie wydało jej się niezwykle znajome. Nagle obok niej coś przeleciała tak szybko, że ledwo się spostrzegła, a to *coś* było za nią.
S: Oni wrócili Loca. Idą po nas.
L : S - Shaia? To ty ?
// Kolory dodam jutro, ponieważ piszę z telefonu //

Edytowano Czerwiec 19, 2013 przez LocaLoba

[L'estaca]

Gdy już broń była gotowa usiadłam na środku polany i nic nie robiłam - nie miałam czego. wszyscy się zaprzyjaźnili, nękają innych lub cieszą się życiem. Ja za to siedzę tu sama i....? Coś sie poruszyło w krzakach, coś czmychnęło w trawie, ale mało mnie to teraz obchodzi, jak zwykle muszę tylko pomóc, taki jest sens życia według tego wielkiego idioty - mojego muzgu

[emili878]

Delois wyszła z ukrycia, zauważyła coś błyszczącego co ją zaciekawiło. 

- Co to jest? - Zapytała sama siebie. Na ziemi leżał złoty naszyjnik, na nim był wisiorek wyglądał jak oko kota tylko ,że złote. Zaciekawiona nałożyła go na szyje. Natychmiastowo się zmaterializowała ( jak normalny człowiek). Upadła, w końcu po tysiącu lat znów stanęła na nogi. 

- Co to jest?

[Violet Star]

Violetta zacisnęła powieki. Po jej policzkach popłynęły łzy.

-Ale... czemu? -spytała cicho.

[emili878]

Delois próbowała się podnieść lecz ciągle upadała < Cholera, nie mogę się podnieść> 

- Pomoże Mi ktoś?! -Zapytała, a raczej krzyknęła błagalnie o pomoc. - Nie podniosę się. 

[delet this]

Loca i Shaia spojrzały na Delois.

- Pomożemy jej? 

Szepnęła nieśmiało Shaia.

[emili878]

Delois nie utrzymała się za długo na kolanach. Upadła uderzając o kamień w czoło, z jej czoła powoli płynęła krew. < Co się ze mną dzieje?> Zapytała w myślach. No cóż nie stała od 1000 lat zapomniała jak się chodzi. 

[L'estaca]

Podleciałam do rannej, polizałam palec i dotknęłam czoła. Rana się momentalnie zagoiła

-Mam nadzieję, ze cię to nie brzydzi?

[emili878]

- Nie... - Powiedziała lekko zawstydzona - Pomożesz Mi wstać. Zapytała 

[L'estaca]

-Tak. 

Pomogłam wstać zmorze i zapytałam

-Czy zmory nie umieją stać?

[emili878]

- Ja od tysięcy lat nie stałam, poza tym lewitowałam a teraz mogę dotknąć ziemi. Powiedziała starając się utrzymać równowage

Edytowano Czerwiec 19, 2013 przez emili878

[L'estaca]

-To źle czy dobrze?

[emili878]

- I źle i dobrze, źle gdyż będę musiała od nowa uczyć się chodzić, dobrze bo, jestem szczęśliwa ,że coś czuje- Powiedziała ponownie upadając na ziemie.

[L'estaca]

Pomogłam wstać koleżance, jeśli tak ja mogę nazwać

-Czyli innymi słowy zmaterializowałaś się?

[emili878]

- Skoro możesz mnie podnieść to tak. Powiedziała opierając się o koleżankę. Nogi jej się trzęsły.

[Arcybiskup z Canterbury]

Nocturne przyglądała się staraniom zmaterializowanej towarzyszki niedoli i wampirzycy, próbującej jej pomóc. Zabawne. A jednak nie poprawiło to jej humoru, który napadł ją i znokautował zaraz po myśli, że jest samotna. Nie przeszkadzało jej to w żadnym wypadku. Lubiła być sama i działać sama, a jednak miała wrażenie że coś jej umyka. Coś ważnego. Wstała i ruszyła do lasu. Może spacer coś jej pomoże? Przybrała postać dziewczyny. W oryginalnej postaci nie mogła poddawać się działaniu promieni słonecznych.

[emili878]

Delois spojrzała na wisior i pomyślała < jesteś dziwny>. 

- Przepraszam, ale na prawdę nie umiałam się podnieść

[L'estaca]

Uśmiechnęłam się tylko.

-Będziesz musiała się nauczyć chodzić, zeby przynajmniej uciekać przed wrogiem

[emili878]

- Zapomniałam jak się chodzi ale na pewno nie jak się walczy!- Powiedziała pewnie ściskając pięści.

[Arcybiskup z Canterbury]

Zmora ruszyła w kierunku zamku. Skoro był zamek, musiało być coś jeszcze przy zamku i ona postanowiła taką mozliwość sprawdzić.

[L'estaca]

-To dobrze. A możesz się z powrotem odmienić?

[emili878]

- Kiedy się zmaterializowałam? Zapytała sama siebie - No tak kiedy założyłam ten naszyjnik! Powiedziała i delikatnie zdjęła naszyjnik. Natychmiastowo przeleciała przez wampira i zniknęła pod ziemią. Wyszła z ziemi i zaczęła delikatnie lewitować nad ziemią.

[L'estaca]

-Daj spróbować! - powiedziałam żartobliwie i po chwili dorzuciłam - żarcik.