[Fantasy] Nowa Generacja - Dołącz do Istot Paranormalnych

[Jake]

Jacob spojrzał ci się w oczy i mówi

- Ja nigdy nie kłamię. Tak jesteś bardzo piękna!

Po czym zaczął iść. Przed wami się rozciągały bajeczne widoki

 

Wygląd:

[Dżuma]

// Wieliczka i tak lepsza   //

// czy tylko mi się zdaje, czy ty Violet czasem nie przechwyciłaś, mojej osobowości niewolnika "Nigdy nie widziałam, nie czułam ani nie pokochałam..."     //

 

Dziewczyna przez chwilę bawienia się swoim ogonem i po kilku próbach uczesania się, co zakończyła się sukcesem, zeszłą z drzewa. 

- Co by tu... - mruknęła do siebie. - eh... wszyscy gdzieś poleźli - dodała widząc prawie pustą polanę - No nic, można poopalać futro - wzruszyła ramionami, podbiegając na środek polany i od razu kładąc się, i łapiąc promienie słoneczne. 

[delet this]

// Nie tylko ty byłaś w niewoli kochana. Wyobraź sobie, że byłam jeńcem wojennym . Po za tym wyobraź sobie, że nie każdy musi być niewimolnikiem, żeby tak się zachowywać podobnie jak ty//

[Violet Star]

Violetta uśmiechnęła się słodko.

-Dziękuję -rzekła i nadal podziwiała wspaniałe widoki.

-Skąd wiedziałeś o tej jaskini? -spytała po chwili patrząc kosiarzowi w oczy.

[Jake]

Jacob uśmiechnął i powiedział

- Byłem tu raz...z mą siostrą...

Po czym usiadł na wycince skalnej (naturalnej) i powiedział

- Usiądź koło mnie...

[Violet Star]

Violetta usiadła obok Jacoba i spojrzała na niego.

-Masz siostrę? Ile ma lat? Jak się nazywa? Mogę ją poznać? -zaczęła zadawać pytania kocica nie odrywając wzroku od kosiarza.

[Jake]

Jacob uśmiechnął się i powiedział

- Moja siostra zwie się Tina. Jest archaniołem i ma 116 lat. Z pewnością ją poznasz...ale po śmierci niestety...ona nie może przebywać tutaj.

Po czym Jacob spojrzał się Violette prosto w oczy i spytał

- Opowiedz mi o sobie...proszę

[Violet Star]

Violetta spuściła głowę.

-Przykro mi, ale nie chcę opowiadać o mojej przyszłości. Nie ma w niej nic interesującego. Tylko bym cię zanudziła -stwierdziła smutno.

-Ale chętnie posłucham czegoś o tobie -uśmiechnęła się i spojrzała kosiarzowi prosto w oczy.

[Jake]

Kosiarz się zdziwił

- O mnie? Przecież ja jestem strasznie nudny i...i...ja nie jestem ciekawy...i nie mam ciekawej historii...a poza tym...

Po czym spojrzał się w oczy Violetty i powiedział

- Właściwie nie mam historii. Po tym jak do was przybyłem usunąłem swą pamięć z poprzedniego życia. Nie wiem dlaczego, ale to zrobiłem. Pamiętam tylko to że się tu pojawiłem...

[L'estaca]

-Musze przynieść broń na koniach, chodzi tylko o to, żebyś poprowadziła Balladę, a ja wezmę Nerwa, bo tylko mi i siostrze ufa... to dziecko buszu.

[delet this]

-Może ci pomóc nosić.

Spytała Loca z uśmiechem na pyszczku.

[L'estaca]

-Dzięki.

Uśmiechnęłam się i podałam sznur na którym była przywiązana Ballada, a sama wzięłam Nerwa, oczywiście na początku stawiał opór, jak to dziecko buszu.

[delet this]

Loca pochwyciła sznur.

[Dżuma]

// ekhem tak nie chodzi o to.... uszanowała bym gdyby napisała, że np. entuzjazmuje się róznymi rzeczami lub od lat (któryś tam) była niewolnikiem, przez co ominęło ją dużo i jest zacofana. Moja postać od szczeniaka była niewolnikiem, więc wszystko robiła na własną rękę. Uczyła sie pisać i czytać. //

// UP // // Loca, Loca, Loca.... nie będę cię juz upominać ani nic, bo wiem, że obronisz się jednym jedynym argumentem "bo inni wiedząc o co chodzi", więc teraz proszę, że tą wypowiedź co zaznaczę na kolor skopiowała i wstawiła do postu wyżej //

 

Loca odwzajemniła uśmiech po czym chwyciła sznur, gdzie na jego drugim końcu było przywiązane oraz dumne zwierze. Poklepała delikatnie konia aby go uspokoić, po czym delikatnie pociągnęła. Koń posłusznie ruszył za wilkołakiem oraz swoją właścicielką. Dreptałaś wraz z koniem co jakiś czas delikatnie muskając go ogonem.

Edytowano Czerwiec 14, 2013 przez Animal

[Ternos23]

Green zignorowany przez Vel (Patrz mój poprzedni post),poszedł wolnym krokiem przez polanę.Głowę miał spuszczoną,i wyglądał na smutnego.Doszedł do jednego z pobliskich pagórków i usiał na nim.Miał dość sporą widoczność na polanę,więc z braku zajęcia patrzył co każdy robi.

*-Nie masz nic do roboty,tylko siedzenie i patrzenie na prawię pustą polanę??-*Odezwał się głos w jego głowie

*-Ty już się przymknij White...mogłeś narobić dużo problemów...-*Odpowiedział mu Green,po czym zamknął oczy

[L'estaca]

Szłam z Nerwem który nie wiedzieć czemu chciał muskać pyskiem Locę. W końcu się odezwałam

-Chyba nie będziemy iść w ciszy? Może opowiesz trochę o sobie?

[delet this]

-Emmmmm. Sama nie wiem co mam o sobie opowiedzieć? Co chcesz wiedzieć? Moja historia nie jest za szczęśliwa....

Edytowano Czerwiec 15, 2013 przez LocaLoba

[L'estaca]

-Jak większości... Po prostu opowiedz coś o sobie

[delet this]

- No cóż. Jak mus to mus. Urodziłam się ponad 160 lat temu w miejscu zwanym Enchanted Forest. Tam do około 40 roku życia się wychowywałam. Nagle coś poszło nie tak. Władców coś poróżniło. Z ust jednego z nich padłą groźba, że żaden wilk natury nie pozostanie przy życiu. Ta groźba prawie się spełniła. Nastała wojna. Moja rodzina, wszyscy, którzy dla mnie coś znaczyli zostali wymordowani. Wdziałam jak zabijali moją matkę, potem podczas ucieczki zamordowali mojego ojca, który uratował mi życie. Uciekłam do innego kraju w poszukiwaniu mojego przyjaciela, który jako jedyny mógł mi pomóc. Okazało się, że on już jest martwy. Przynajmniej tak mi powiedziano. Znaleźli mnie. Nie odgadli, że jestem wilkiem natury. Dzięki temu nie skończyłam jak moja rodzina. Sama nie wiem czy o lepiej...... Przez sto lat w niewoli byłam katowana, poniżana i pozbawiana jakichkolwiek praw. Przez sto lat siedziałam w ciasnej celi skuta łańcuchami i zwisająca z mnóstwem ran i siniaków. Kiedy ich nie był w celi oddałam się treningowi. Rozciągałam swoje ciało i ćwiczyłam swoje magiczne talenty w nadziei, że to pomoże mi się wyrwać. Gdy pewnej nocy spoglądając w gwiazdy ujrzałam kometę. Kometa ta okazałą się być wilkiem , który już dawno miał nie żyć. Wbił się do cel. I pozbył się strażników. Dopiero wtedy byłam wolna.Dopiero od niedawna wiem, że to wszystko było zaplanowane ponad tysiąc lat temu.

*jęknęła*

[L'estaca]

Spuściłam głowę

-To bardzo przykre... Nie... to okropne

Edytowano Czerwiec 15, 2013 przez Bećka

[delet this]

- Z czasem coraz mniej zaczęłam myśleć o przeszłości. Co się stało, nigdy się nie odstanie...

*Mruknęła ponuro*

[L'estaca]

-Idziemy do tamtego zamku - wskazałam pustą przestrzeń - Dla śmiertelników jest niewidzialny, ale jako magiczny wilk powinnaś go dostrzec

[delet this]

- Spokojnie, widzę go....

*odrzekła*

- W jakim celu tam idziemy?

[L'estaca]

-Musimy przynieść broń... Kiedyś kiedy byłam córką szlachcica, tam mieszkałam i teraz należy do mnie, w pewnym sensie.

Edytowano Czerwiec 15, 2013 przez Bećka

[delet this]

_-Jakby twój?

Zawahała się Loca.

- Dobra, nieważne.