Talar

Nie jestem w stanie dostrzec w tym odcinku ani wyraźnych plusów, ani dotkliwych minusów. Ot taki zwyklak, nie zapadający w pamieć. Ponad to, jest to kolejny epizod który jak na dłoni prezentuje, że Trixie nie nadaje się prawie do niczego a jej najlepsze cechy składają się zwyczajnie na brak tych najgorszych. Serio to już 2-3 odcinek z naszym magikiem, gdzie zwyczajnie zlewa ona wszystkich i koniec końców doprowadza do jakiegoś pie*olnika. Nie, żebym nie lubił tej postaci, ale wolałbym odcinki o innej problematyce niż chorobowa upartość i narcyzm Trixie, albo chociaż na niedoskonałościach Starlight, gdzie to Trixie odpowiada za zdrowy rozsądek, jeśli inaczej się nie da. Pod tym względem odcinkiem trochę glebę gryzie, lecz nie wszystko stracone, bo bardzo szanuję potencjalnych kandydatów na zastępce dyra i dobrze było zobaczyć oraz słyszeć niektóre z tych postaci. Ostateczne rozwiązanie nie było niczym odkrywczym, bo wiadomym było z góry, że posady tej nie może dostać jakiś random z tła, a musi to być bardziej znacząca się postać bez mocno rozwiniętego wątek, czyli Sunburst jak się patrzy. Za to Troxie jako pedagog to jak zatrudnienie na sprzątacza wikinga, no ale w sumie w spalonym domu kurzu raczej nie ma. 6/10, nic ciekawego, nic okropnego, po prostu zwyklizna. Moment odcinka: Jak jednocześnie podekscytowana i mająca oczywiste obawy Starlight rzuca się na Twilight z uciskami na wieść, że to ona przejmie stołek w szkolę

Zdecydowanie jeden z przyjemniejszych epizodów, jakie ten sezon spłodził. Był to idealny przykład, dlaczego Rarity jest imo definitywnie najlepszą postacią z mane6. Uwielbiam jej charakter, humor oraz to, w jaki sposób podchodzi do życiowych problemów. Jej głos, jej gesty, teksty, zachowania oraz wszystko inne sprawia, że im więcej jest jej na ekranie, tym lepszy odcinek się staje (na ogół). Wygrywana ona epizod moim zdaniem całkowicie i z miejsca tylko za nią daje już 7,5 punktu. Ponad to, odcinek ten przepełniony był mikro-humorkiem i zabawnymi buźkami i o ile nieraz twórcy ostro z tym przeginają, to tym razem wyszło to dla mnie idealnie, bo screenów minek Rarci można by tu na pęczki robić. Aby tego było mało, sam wątek relacji i uczuć między naszym kucem a smokiem też jest dla mnie automatycznym kciukiem w górę, a tutaj zdawać by się mogło, że wątek ten osiągnął swoją kulminacje. Ewidentnie Spike rwie się Gabby jak pszczoły do miodu, a Rarity nie rozpaczała bo straciła bojfrenda, a jedynie przyjaciela-pomocnika. Osobiście nie jestem fanem naszego gryfa i jako potencjalna osoba do związku ze Spikiem, dałbym ją na jakimś późniejszym miejscu (albo w ogóle bo zapomniałbym, że taka postać istnieje). Czy pasują do siebie, nie umiem na to odpowiedzieć, ale w sumie twórcy mnie zaskoczyli i to już uznaję za zaletę. Owszem, Spike x Rarity było mi chyba najbliższe serca (głównie ze względu na TO), ale nie umrę ani nawet nie dostanę kontuzji, jeśli sprawy potoczą się inaczej. Poza tym wszystkim, bardzo cieszy mnie epizodyczna ale zawsze jakaś rola reszty mane6, różnorodne i boskie stroje Rarity (szczególnie ten z konwentu <3) oraz to, że nie zrobiono z nikogo idioty, który o przyjaźni to pierwszy raz słyszy. Ogólnie nie widzę żadnych wad, a wręcz każdy aspekt tego odcina stanowi jakąś zaletę. Owszem, po 15 minutach tępo jakoś mi zwolniło, ale poza tym to było bardzo zacnie. 8/10, bo co prawda same plusy, ale żeby było wyżej, to musi być coś nadzwyczajnego. Ósemka to taka najwyższa nota za coś, co same w sobie nie jest niczym nadzwyczajnym, ale oglądało się zaje*iście. Plus może dlatego nie wyższa ocena bo chyba zjadłem starą kiełbasę na kolacje i nie czuję się najlepiej.

Długa przerwa spowodowana (...) i na pierwszy ogień idzie całkiem spoko odcinek. Owszem, pomysł jest mega przewidywalny i wałkowany przez wszelkiej maści animacje od zarania dziejów. Poza tym, sam Angel nigdy nie wydawał mi się postacią wartą większej uwagi, od tak wiecznie domagający uwagi stworek, choć i tak ze zwierzaków naszych bohaterek to właśnie on miał zdecydowanie najwięcej do powiedzenia (pomięta ktoś w ogóle, że Twilight ma sowę? Wiki mówi, że pojawiła się ona tak na żywo ostatnio w 5 sezonie, a od tamtej pory 4 razy była na zdjęciu xd). Tak czy owak, odcinek borni się tym, że SF w miarę dobrze się ogląda na ekranie prawie zawsze, a jej głos wymawiany przez Angela mocno mnie bawił (szczególnie ta scena na tym targu była mocno zabawna). W sumie to w plusów tyle, ale odcinek jakoś tak pozytywnie mi się oglądało. Co prawda wątek FS vs Angel zamyka w najprostszy sposób, bazuje na oklepanym schemacie oraz momentami mógł podchodzić pod lekką narkozę, ale jakoś dzisiaj mi to nie przeszkadzało mi bawiłem się dobrze, choć nie wybornie. 7/10

Twórcy chyba mieli gdzieś w biurze serialową encyklopedie, bo ten odcinek to kolejny wręcz podręcznikowy przykład, lecz tym razem kategoria brzmi "jest dobrze bo nie jest źle". Bo tak szczerze, to ja nie umiem znaleźć w sumie żadnych wad tegoż epizodu, co jednocześnie stanowi jego jedyną zaletę. A sam fakt nie bycia słabym odcinkiem nie oznacza automatycznie, że jest on dobry. Owszem, pojawiła się nasza dzika banda i choć czasu antenowego dostali oni mniej, to jednak fragmenty z nimi były zdecydowanie najciekawsze. Jako przeciwwagę jednak mamy tą scenę pod koniec, gdy w akompaniamencie nudnej muzyki mane6 O-CZY-WIŚ-CIE naprawia wszystko bez kropli potu. Twilight w końcu wzięła się w garść i zaczęła hamować emocje? No kurde najwyższy czas! Tylko że ten cały wyśmiewany przez Discorda rozwój postaci nie może wyglądać tak, że przez bite 8,5 sezonu (nie licząc pierwszego, bo tam takich zgryzów nie było, bo nim to w sumie niczego nie było) postać sieje ferment jak tylko się da, aż nagle z dnia na dzień całkowicie eliminuje swoje charakterystyczne cechy. Ogólnie to mocno widać, że twórcy obudzili się z ręką w nocniku, bo serial się kończy i trzeba pokończyć wiele wątków. 6,5/10, bo w sumie cały odcinek można jednym gifem podsumować Choć jedna dobrze było zobaczyć brejberna i te dwie nowe postacie, owszem to takie pięciominutówki, ale jednak spoko się sprawowały, więc pół oceny w górę. Poza tym, PROROKUJE POTENCJALNĄ FABUŁĘ ZAKOŃCZENIA SEZONU!!!!!!!!!!!

W sumie to się nie dziwie, że to właśnie z Twalotem jest najwięcej pornosów na świecie. Jakoś wpasowuje się to do jej psychicznego temperamentu Tak czy owak, odcinek ten zasługuje na miano "najbardziej zmarnowanej szansy sezonu IX". Na papierze wszystko zdaje się być wręcz idealne; spoko pomysł z konkursem, losowe pary, pytania i odpowiedzi i w sumie to dużo było powodów do śmiechu. Jednak wszystko to rujnuje dla mnie duet Pinkie Twilight, gdzie jedna z nich cały czas drze mordę i gada największe pierdoły, rujnując całą idee rywalizacji w konkursie, a druga z uporem maniaka, kur*ikami w oczach i śliną cieknącą z pyska wbija każdemu graczowi nóż w plecy, aby tylko samemu wygrać. Mega przerysowane to wszystko było, zupełnie jakby się nie dało zrobić komediowego odcinka bez przesadyzmu, debilizmu i irracjonalności w hurtowych ilościach. Cały czas to powtarzam, że największą bolączką tego serialu jest kompletna losowość odcinków, gdzie jedne są przemielone humorem aż boli, a inne są drętwe niczym najstarsze dęby. Temu serialowi najbardziej brakuje jakieś finezji, aby to wszystko z odpowiednim taktem rozegrać, bo tak to wpadamy ze skrajności w skrajność, z usypiającej nudy do groteskowej abominacji. Serio gdyby Twilight trochę zluzowała z pasa (wiem, że miało to być swego rodzaju apogeum i od następnych epizodów zaczynać się będzie rekonwalescencja Twalota, ale aż tak wysoko jej zachowanie nie musiało sięgać), a Pinkie by zwyczajnie nie wychodziły odpowiedzi, to już było by znacznie znośniej. Dodatkowo ten motyw z ukrytymi przepisami turnieju też taki bezpłciowy + mogliby wyjaśnić, jak często się ten konkurs odbywa. Bo w tłumaczeniu padło, że co tydzień np. Maud jest parą z jej chłopakiem, czyli że co tydzień coś on odbywa? Jeśli tak, to trochę nisko sobie poprzeczkę stawia Twilight, aspirując do trzech wygranych z rzędu w cotygodniowym konkursie na 12 osób w jakieś Psiej Wólce. W ogóle sam mus bycia potrójną zwyciężczynią był do bani, ale to wszystko w sumie nie ma znaczenia, bo i tak cały epizod psują Pinkie z Twilight i ich zachowanie, szczególnie tej fioletowej. 4/10, jeden z gorszy w sezonie, a w sumie odcinek miał potencjał i gdyby go poprowadzić zdroworozsądkowo bez zaawansowanego pierdolca Twilight, to wyszłoby coś dużo lepszego.

O ile oglądanie przez jakieś 15 minut jak RD pobija samą siebie w byciu samolubną pindą nie należało do rzeczy przyjemnych, to koniec końców odcinek nie okazał się być takim chłamem, na jakiego wyglądał. Bo w sumie jedyną jego wadą, poza tym że w sumie to był ździebko nudnawy i pozbawiony humoru, była nasza tęczowa klacz, która bardzo lubi od czasu do czasu dać o sobie znać z ten najgorszej strony. Jednak na drugiej szali stałą Smolder jako głos rozsądku i dobrze było widzieć, jak ciśnie ona RD na każdym kroku. Poza tym, nawet spoko team się stworzył z tych postaci do dopingu, szczególnie te dwie nowe tancereczki i ich pokaz były warte uwagi. Poza tym końcowy spektakl wyszedł na prawdę uroczo i dobrze po całym tym użeraniu się z wnerwiającą przez cały epizod RD zobaczyć coś takiego na sam koniec, niczym pyszny deser po szpinaku na obiad. Tak czy tak, dupy nie urwało, ale dla samego występu warto było to obejrzeć. 6/10

Ciężko mi się wypowiedzieć. Na tyle ciężko, że zamiast się rozwodzić w długi i zawiły sposób, łatwiej mi się będzie zrobić standardową rozpiskę. Plusy: - w sumie spoko, że Serek wrócił, dobrze było ten jego barwny głos jeszcze raz usłyszeć - ten pomagier był spoko, bo mogli go mocno skopać, znając ten serial - Pinkie dobrze grała samego siebie i nie denerwowała ani trochę - całkiem spoko pomysł z tą fabryką - żart z kapeluszem AJ na początku - szybko mi to minęło, nie było nużące - końcówka piosenki była doprawdy wspaniała... Minusy: - ale cała jej reszta nie miała w sobie uroku - o ile sam problem Cheesa mógł ujść, to rozwiązanie go, już nawet pomijając to, jak bardzo to było oczywiste, był tak strasznie nagły, że dosłownie jakbyś upuścił coś z biurka i się schylił to podnieść bez pauzowania filmu to ominęłoby cię cały ten bodziec, który stał za rozwiązaniem problemu. - liczyłem, że może Pinkie zostanie jakimś testerem tych zabawek czy coś, a tak to ją olali, a jej "cel w życiu" przestanie jej przynosić dochód na życie, jak wysiądą jej kolana po trzydziestce - z drugiej strony, to znam lepsze postacie, których powrót chętniej bym zobaczył (Rodzina Pinkie, rodzice Rarity, Diamond Tiara, Coloratura, większość tych Pilarów Harmonii czy nawet te serki Kiri(n)) Ocena: 6/10 W sumie było okej, ale dużo innych rzecz mogło być czymś więcej niż okej.

Trochę już czasu minęło. Kiedy można się spodziewać jakiegoś tłumaczenia? :c

Dopiero dzisiaj ów specjał obejrzałem i szczerze przyznam, że był to niezwykle mile spędzony czas. W sumie to chyba był to najbardziej relaksujący i heart warming episode jaki ten serial spłodził. Jednak całkowicie rozumiem rozczarowanie czy niedosyt spowodowany tym odcinkiem wśród wielu i wpierw właśnie o tym chciałem pomówić. Bo bądźmy szczerzy, chyba wręcz subiektywne jest stwierdzenie, że specjał ten był nudny. Wszystko było powolne, niewiele się działo, akcji ze świecą szukać, humor nie dopisywał, a całość zdawała się być rozwleczona i niczym narkoza kładzie potencjalnego widza do snu. Odcinek był za długi, a rozwiązanie problemu zbyt proste i naiwne. Tylko jedna konkretna piosenka, reszta to czołówka i zakończenie. Poza tym, jest to jedyny raz poza filmem gdy wykorzystywana jest ta "ekskluzywna" animacja, a większość odcinka jest kompletnie bura i mdła xd Ale wiecie co? Żadna z wymienionych rzeczy nie ma dla mnie jakiegoś szczególnego znaczenia, gdyż specjał ten oglądało mi się niezwykle przyjemnie. Owszem, był powolny praktycznie od samego początku aż po koniec. Bardzo mocno widać przeskok od ściśniętych na maksa normalnych odcinków, gdzie nie ma czasu na nic poza wątkiem głównym, a dialogi są tak sztywne, jak tylko czas antenowy na to pozwoli, do godzinnego specjału, w którym nikt się nie musi spieszyć i całość drepcze swoim tempem. I szczerze, to taka formuła mi dzisiaj odpowiada. Na serio żałuję że nie wyjąłem z lodówki jabłecznika i nie zrobiłem jakieś egzotycznej herbaty, bo oglądało mi się to mega przyjemnie. Już od samego początku było widać, że nie ma takiego pośpiechu co zawsze, a postacie, dzięki dobremu scenariuszowi, tworzą normalne, często pewnie zbędne ale wciąż przyjemne dialogi. I szczerze przyznam, że jednak wielką robotę robi ta animacja, bo gdyby nie ona to już wszystko nie byłoby takie maślane jak teraz. Chyba nawet ten design sprawa, że nie umiem się nudzić, patrząc na to. Największą zaletą jednak są te nowe postacie i znowu widać przeskok od serialu, bo tam jakoś ostatnio nowe postacie im średnio wychodzą, a tutaj mieliśmy charaktery pierwsza klasa. Każda jedna postać była dla mnie przyjazna w oglądaniu i nie miałem odczucia w stylu "o nie, znowu ona/on się pojawiła/ił". Szczególnie ta dziewczyna burmistrza była przesłodka, ale imo każda z tych postaci dała radę mocno. Co do samej animacji, to choć pierwsze minuty są dosyć dezorientujące (tak samo było jak oglądałem w kinie), to po chwili ten stan mija, a sam styl cieszy oczy aż do końca i wygląda to zdecydowanie lepiej, niż to pamiętałem z filmu i muszę przyznać, że obdarowanie tego specjału tym designem to jedna z lepszych decyzji, jako widziałem. Wszystko to razem sprawiło, że z pozoru monotonny seans stał się bardzo kojący, czego się nie spodziewałem, a czego tak na prawdę mocno potrzebowałem. Owszem, sam problem i temat są mega proste i dosyć przewidywalne, ale ten odcinek nie miał być wgniatającym w fotel dreszczowcem czy dramatem z intrygą która spędza sen z powiek. Osobiście uważam, że epizod ten byłby świetną bajką/baśnią na dobranoc dla dziecka, bo wręcz emituje on taką kojącą aurą. I mi osobiście całkowicie to odpowiada. Specjał zasługuje na w pełni zasłużone 7,5/10, czyli w teorii nic nadzwyczajnego i ekscytującego, ale jednak cieplutko grzeje niczym kominek w zimowy wieczór. Doprawdy spodziewałem się zwodu, a jestem bardzo mile zaskoczony.

Astrologowie ogłaszają, że symbolem tego tygodnia będzie Wilk w Owczej Skórze Furrys - przyrost +5 Populacja futrzanego królestwa zwiększa się.

Celestia jak ładnie wygląda w tym ubranku

tapet tymczasowy

Po ponad 6 latach oczekiwania na nowy sprzęt, w końcu kupiłem nowy komputer. Wybaczcie za słabą jakość zdjęć ciemnych oraz za wszechobecny kurz, ale u mnie osadza się on tak szybko że podczas montowania na bieżąco sprzątałem. Jeśli ktoś bardzo chce, to mogę rozpisać wszystkie podzespoły (choć widać je wszystkie w pudełkach na zdjęciu), jakie w niego wpakowaliśmy ja z kumplem, który to praktycznie stoi za dobraniem całego sprzętu i zmontowanie tego. Ogólnie choć składanie przeciągnęło się na rzecz zakupienia dodatkowo przejściówki do monitora ze starym kablem oraz nowej karty sieciowej, bo stara nie pasowała, to dysk ssd sprawił tyle problemu, że kumpel jeszcze dzisiaj musiał wpaść i to naprawić, bo preferowane wejście w płycie głównej okazało się nie być z nim kompatybilne. Tak czy tak, komp działa jak marzenie, osiągi przekraczają na testach 100% (dosłownie), a całość ładnie się prezentuje i świeci. Olbrzymi przeskok po moim starym kompie, z którego korzystanie graniczyło z cudem. W Dotę 2 przestałem grać w grudniu, gdy fpsy spadły poniżej 15 (sam nigdy nie miałem więcej niż 50), a wczytywanie stron na necie zajmowało czas w minutach liczony. Teraz 200fps na luzie, a przed wodotryskami najwyższej jakości blokuje mnie jedynie monitor, którego wymianę też planuję. Przy okazji nowa karta sieciowa wraz z nowym mieszkaniem pozwalają mi na download około 130 Mb/s (nigdy nie miałem więcej niż 20% tej wartości), przez to wszystko działa lepiej niż najlepiej. Jestem... szczęśliwy. bonus

Nie chce być marudą, ale kiedy możemy się spodziewać jakiegoś tłumaczenia (i tego specjału Equestria Girls też :c)?

Wygląda jak odświeżona wersja Ogame, gry przeglądarkowej którą jarałem się za dzieciaka i znudziła mi się po trzech dniach. Ale raczej to na pewno nie to.