KougatKnave3

Podchodzę do niej i ją przytulam...

- Wybacz... to był ostatni raz - powiedziałem po czym zaczynamy sekcje przeniesienia Duszy NMM do ciała Luny. Będę miał Nightmare Moon po swojej stronie. Ona wraz z Lucy i mną sprawią, że będziemy poważnym zagrożeniem dla Celestii... Zastanowi się dwa razy zanim na mnie naskoczy.

- Sam nie wiem. Cza ją przygotować do dania jej duszy NMM. Nie chce by za dużo cierpiała a to rzekomo jedyny sposób. Więc jak? Zaczynamy? - powiedziałem podchodząc do niej...

- Coś się stało? Jak nie chcesz, to nie musimy tego robić - powiedziałem, patrząc na nią... jeśli jej to nie pasuje, to mogę przestać. NMM przydała by się, ale skoro Lucy jej nie chce...

Nightmare Moon będzie chciała... chyba. Więc przykuwam ją do łoża w MedBay i czekam na Lucy. W między czasie dokańczam Generała RADE i go aktywuje.

To akurat prawda mózgu... WIĘC ZASZALEJMY! Kiedy tam będę... to patrze na nią i mówię...

- Nie bój się... nawet nie poczujesz... - powiedziałem z szaleńczym uśmiechem i rzuciłem się z zamiarem... wiadomo czego. Robie to do tego czasu aż straci przytomność... potem niosę do MedBay...

- Znajdzie się... znajdzie się - powiedziałem spoglądając na schowek... - I już nawet wiem gdzie jedno znajdziemy... - potem się uśmiechnąłem.

Może później... mózgu.

- Na nią też podziałało. Jest wobec mnie miłą i pomocna... przyda się. Chodź, nie potrzeba dużo by ją przywrócić - powiedziałem i poszedłem do MedBay... kiedy tam już byłem to spojrzałem na Lucy.

- Jesteś ze mną?

- Lucy, chodź proszę za mną - powiedziałem i wyszedłem z nią. Potem zamykam schowek. Następnie udaje się w stronę MedBay...

- Uwalniamy NMM...

Szłaś przez las... od dwóch dni błąkałaś się w tym lesie, a o wyjściu ani widu, ani słychu... jedyne co ci pozostało, to liczyć na cud, że znajdziesz kogoś albo coś co ci pozwoli na wyjście z tego lasu. Jednak zanim zaczęłaś się zastanawiać nad dalszą drogą, usłyszałaś nieopodal ciebie dziwne dźwięki pochodzące z krzaków... to chyba nie jest nic dobrego.

Stoisz na mostku obserwując jak twoja załoga podróżuje do układu gdzie znajduje się odrodzona ludzkość. Masz nadzieje, że wam przebaczą lecz niektórzy z twoich podwładnych nie za bardzo wierzyli w coś takiego. Ale gdyby nie ty, to by się tamte jednostki same wyłączyły. Pierwsze co musisz zrobić, to jak to ma wyglądać... jak ma wyglądać pierwsze powitanie.

Kopytem podnoszę Deli i ją przytulam poza tym wszystko po staremu...

- Za 6 miesięcy... koniec... Zjednoczą się... i nas zniszczą... - to były nowsze słowa w moich regułkach. GRYFY PIERDOLONE! ZABIJE JE WSZYSTKIE!

Wrzeszczę z całej siły.

- TY LEWACKA KURWO! ZAJEBIE CIĘ ZOBACZYSZ! JAK SIĘ UWOLNIĘ TO CIĘ ZGWAŁCĘ MILION RAZY A POTEM OSKÓRUJE!!!

Więc idę do schowka i po uprzednim uśpieniu jej, bawię się. Po zabawie wracam do konstrukcji Robota... dzisiaj powinienem już skończyć...

Nom... więc po zamknięciu pomieszczenia z Luną, idę na swój upragniony spoczynek zła... naprawdę, spodobało mi się bycie złym... tyle możliwości... tyle fajności...

- A pieprzyć to - powiedziałem i po zabezpieczeniu robię jej porządną karę... po zabawie, niosę ją do miejsca gdzie będzie bezpieczna i nie ucieknie... no cóż... nowa zabawka, BUAHAHAHAHA!

Nie... do gwałtów się nie posuwam. Tworzę robota nie myśląc kompletnie o Lunie... zdradziła mnie... zasłużyła na moją wrogość...

- Dobrze... ja poczekam - powiedziałem i wracam do konsturkcji robota... RADE będzie później razem zemną konstruował armię droidów, bym mógł dokonać swojej zemsty...

Idę za nią... nie odpuszczę... i ją obejmuje kopytem...

- Może masz ochotę się zabawić jak niedawno? - spytałem się, patrząc się na nią dwuznacznie... ona wie o co mi chodzi...

- Allan, chce zabawy - powiedziałem uśmiechając się w stronę Lucy... Teraz rozumiem... ten mrok... jest taki cudowny... wszystko takie piękne i zrozumiane teraz przeze mnie...

- Szaleniec, to takie złe słowo. Co nie, Lucy? Wolę określenie... Myśliciel jutra... - uśmiechnąłem się i spojrzałem na nią... jak widać... już kompletnie straciłem rozum.

- Już rozumiem poczynania NMM... rozumiem czemu tak nienawidziła wszystkiego. Wszyscy ją zdradzili... nie nawidzili jej za jej ambitne plany. Pora by do nas dołączyła - powiedziałem i ruszyłem do sali głównej...

- Ufałem tobie, Luno... ale okazało się, że jednak na darmo rzucałem te słowa - powiedziałem i wróciłem do pracy. Już wkródce zobaczą, że zemną się nie zadziera...

- Przytrzymaj i ją zwiąż... nie możemy pozwolić by Celestia się dowiedziała o moim położeniu... nie teraz - powiedziałem po czym ruszyłem dalej konstruować robota...

- Więc dokończ dzieła... Zabij mnie! ZABIJ! NA CO CZEKASZ!? - wrzasnąłem z obłędem i wymieszanym gniewem w oczach. Nikomu, nie mogę już ufać... jestem sam na tym świecie...

Lucy... Pomóż... wiem, że mnie słyszysz... Staram się jakoś uwolnić... czyli jednak trzyma z Celestią... mogłem jej nie uwalniać... i przypłaciłem za to...

- Na co czekasz... zabij mnie... ZABIJ MNIE JAK CI SIOSTRA KAZAŁA!

Jebnąłem się w łeb.

- Cicho mi tam... - powiedziałem do głosu w mojej głowie i podchodzę i uwalniam Lunę - Wybacz... ale rozumiesz moją ostrożność... - powiedziałem pomagając jej wstać.