KougatKnave3

- Dobrze... Alexander I Słodziak... kurcze, dziwnie to brzmi. Uspokoicie się teraz? Pamiętajcie, że zwierzak to duża odpowiedzialność i trzeba się umieć nim zająć... miałem koszatniczkę więc mogę was wtajemniczyć.

- WYSTARCZY!!!! - wrzasnąłem by się uspokoili. Znając Lily, zaraz by rzuciła się z kopytami.

- Straszny? Słodki? I pasujące Imię? Alexander. Może być? - spytałem się. Jestem Irańczykiem (Pers dawniej) więc Alexander źle nam się kojarzy. DARIUSZ RZĄDZI!!!

Odwzajemniam i całuje ją. Potem idę wreszcie ustalić nazwę zwierzaka. Ma być straszny, słodki i mieć normalne imię... to więc pozostaje ALEXANDER!

- Raczej nie... poza tym, to najfajniejsze zwierzątko jakie kiedykolwiek miałem... już go polubili. Teraz się "zastanawiają" jak go nazwać - powiedziałem do niej.

- Cześć... mam wiadomość. Dzieciaki mnie męczyły więc kupiłem im zwierzątko... - powiedziałem do niej. Teraz się dowiem czy była to mądra decyzja czy nie...

Westchnąłem i idę na poszukiwania Twi... z tego co rozumiem, powinna być w Bibliotece. Na 100% tam jest, więc tam się trzeba udać. Wiem, że może sceptycznie na to patrzeć.

- Słuchajcie... to tak jak z nazywaniem źrebaka. Poobserwujcie go i ustalcie na temat jego zachowania imię... ja idę przekazać waszej mamie wiadomość o tym, że mamy nowego "lokatora" - powiedziałem i ruszyłem do Twi.

Mówię im by wymyśliły imię odpowiednie... i trzeba jakoś przekazać to Twilight, że dzieciaki mają zwierzaka w postaci gryzonia... takie zwierzę to ja rozumiem.

Więc idę do sprzedawcy i kupuje ową Koszatniczkę która im się spodobała. Plus klatkę, domek i parę akcesoriów dla Koszatniczki.

Podchodzę do nich też zaciekawiony.

- I jak się podoba ta Koszatniczka? - spytałem się. Te istoty są bardzo mądre lecz niewielu je docenia. Kompani na całe życie... ich życie bo maks 9 lat żyją.

Wciąż je próbuje przekonać do takowego zwierzaka. Boa Dusiciel, bardzo na nie... nie chce się obudzić w połowie zjedzony... tak samo jak Twilight. Ryby... co prawda mogą być, ale nie wiem ile ona będzie chciała... a szczeniaka sam nie wiem...

Tak czy siak, na początku będę ciężko. Koszatniczki są ze świata ludzi więc cza się udać do Sklepu Zoologicznego w Los Santos. A to że dom jest w LS, a wyjście do Ponyville w bibliotece, to nie musimy korzystać z portalu. Po prostu przez główne drzwi wychodzimy. Udaję się z rodzinką do sklepu (W zasadzie mogę pojechać autem, tylko jest problem. Jeszcze nie ma auta dla kucy...)

Koszatniczki nie wiedzą co to strach. Zgadzam się. Jak mi załatwią jakiś transport dla mnie (Kule lub wózek inwalidzki) to mogę załatwić wszystkie potrzebne rzeczy na koszatniczkę, lub Koszatniczki...

Tłumaczę... tłumaczę... tłumaczę... i tłumaczę... aż wkońcu zdecydują się na koszatniczkę. To zwierzę mogę trzymać, gdyż kiedyś takowe miałem... ach... szkoda że Aleksandra już nie ma.

- Jest towarzyski... słodki... i jak go wkurzysz to potrafi tak gryźć że ślady będziesz miał na kilka tygodni... może nie śmiercionośny, ale wiesz Lily że takiego bym nie przyjął do domu...

Mam dla nich propozycje. Mówię im co to za stworzenie zwane Koszatniczka. Małe, przytulne, i potrafiłby zadowolić wszystkie trzy strony. Lily była by Happy, Deli była by happy, i Bolt będzie Happy.

Kota na 100% nie... to są demony w ciele zwierzaka. Mówię im że mamy ograniczone miejsce i niech wybiorą wspólne zwierze które im się spodoba, gdyż nie może być 3 zwierzaków w domu... a Sowalicje nie liczę, bo ona częściej jest na zewnątrz niż ja...

Uważnie słucham o czym gadają. Dzisiaj pewnie mają wolne, lecz pewnie i tak maja plany by wyrwać się z domu. Tak czy siak, ja zaraz będę miał film na który czekałem od miesiąca.

z Boltem idę na kanapę, na której siadam... jeszcze 5 dni... według doktorka jeszcze 5 dni taki będę. Co za utrapienie... taki podatny na atak teraz jestem... heh, mam złe przeczucie.

Spring Love

- Jeśli pogadam z szefem to może się zgodzi byś tutaj została. Co do Hardshella to nie wiem, jak na niego zareaguje. Podczas wojny z Podmieńcami, to on stracił bardzo dużo.

Po skończeniu posiłku, wstaję by odnieść talerz do zmywarki. Jak się można spodziewać, idzie mi to z wyraźnym trudem. Kiedy już dojdę do owej zmywarki to wsadzam tam talerz...

Siadam i powoli zaczynam jeść pizze. No... jak mówiłem. Dziwnie to będzie wyglądać jak zostanę przykuty do Kul, więc muszę się z nich szybko wyrzucić. Nie mam ochoty być kaleką...

- A gdzie Deli? Ostatnio była pod naszym łóżkiem - powiedziałem siadając ciężko. Naprawdę, jak mi to zostanie, to będę sobie musiał kupić laskę... będzie zajebiście i jakoś będę mógł się trzymać podłoża.

Oparłem się o blat by nie stracić równowagi nagle.

- Śniadanko zaraz będzie gotowe... pizza z moim małym dodatkiem - powiedziałem do rodzinki. TO musi dziwnie wyglądać że tak się trzymam. A Twi, pewnie wie że mam się nie przemęczać... zgaduje, bo pewnie Lekarz do niej zagadał, bo wszyscy wiedzą, że jestem uparty.

Hmmm... Pizzę. Przyprawię ją moją specjalną przyprawą dzięki czemu będzie palce lizać. Potem wkładam ją do mikrofali i ją przygotowuje do posiłku dla całej rodziny.